برج میلاد با ارتفاع ۴۳۵متر در رتبه‌بندی برج‌های مخابراتی چهارمین برج بلند دنیا محسوب می‌شود که با هدف ساختن سازه‌ای به یادماندنی و به عنوان نمادی برای شهر تهران و رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی ساخته شده است. برج میلاد متشکل از ستون اصلی سازه و راس است که ستون اصلی یک‌سازه بتونی با مقطع هشت ضلعی است که حدود ۸۰هزار تن وزن دارد و ارتفاع آن به ۳۱۵متر می‌رسد. این بدنه با جدیدترین روش ساخت یعنی قالب لغزان ساخته شده است. عملیات ساخت این بدنه دی‌ماه ۷۷ آغاز و دی‌ماه چهار سال بعد به اتمام رسید.

دقت کار فنی در ساختمان برج میلاد به قدری است که همه قطعات برای خودشان شناسنامه‌ای دارند که تمامی مشخصات قطعه شامل ماده اولیه، مکان تولید، مسوول کنترل و بازرسی در آن شناسنامه مشخص است.

مجموعه مرکز تجارت بین‌المللی، مرکز جشنواره‌ها، همایش‌ها و هتل‌ها به عنوان یک مجموعه کامل در کنار برج مخابراتی تهران از مزیت نسبی برج است.

ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم به اطلاعات، زیرساخت مناسب برای سیستم‌های جدید تلویزیونی دیجیتال PVB، بهینه‌سازی پوشش شبکه‌های بی‌سیم و پی‌‌جو، ایجاد جاذبه گردشگری و بهره‌‌مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی، از دیگر مزیت‌های این برج به شمار می‌رود.

بخش‌های مختلف برج میلاد عبارتند از: ساختمان سرسرا در پای برج میلاد با زیربنای ۱۶هزار مترمربع، بدنه بتنی با ارتفاع ۳۱۵متر، سازه راس ۱۲طبقه با زیربنای بیش از ۱۲هزار مترمربع، دکل فلزی ۱۲۰متری، آسانسور شیشه‌ای، هر یک با ظرفیت ۲۵نفر و با سرعت متوسط ۷متر بر ثانیه.

برج میلاد در رتبه‌بندی برج‌های مخابراتی پس از برج تورنتو (CN tower) با ۵۵۳ متر ارتفاع برج مسکو (ostankino tower) با ۵۴۰ متر و برج شانگهای (oriental pearl tower) با ۴۶۷ متر به عنوان چهارمین برج مخابراتی بلند جهان با ۴۳۵ متر ارتفاع ایستاده است در حالی که برج‌های غیر مخابراتی یا آسمان خراش‌هایی به مراتب بلندتر از میلاد در دنیا وجود دارند که به علت‌های فنی در رتبه بندی‌های متفاوتی قرار می‌گیرند.

می‌توان بلندترین ساختمان‌های جهان را به این ترتیب ۱- برج تورنتو (CN tower) با ۵۵۳ متر ارتفاع ۲ - برج مسکو (ostankino tower) با ۵۴۰ متر ارتفاع ۳ - برج شیکاگو (sears tower) با ۵۲۷متر بلندی ۴- برج تایپه (taipei ۱۰۱ tower) با ۵۰۸ متر ارتفاع ۵- برج شانگ‌های (oriental pearl tower) با ۴۶۷ متر بلندی ۶- برج‌های دوقلوی پتروناس در کوالالامپور (petronas twin towers) با ۴۵۲ متر ارتفاع ۷- برج سلطنتی نیویورک (Empire state building) با ۴۴۹ متر ارتفاع ۸- برج میلاد تهران (milad tower) با ۴۳۵ متر رتبه‌بندی کرد.

بر همین اساس میلاد را نمی‌توان چهارمین برج بلند جهان دانست در حالی که حداقل ۷ برج بلندتر از میلاد به ثبت رسیده است با این حال زمان ساخته شدن این برج‌ها نیز در مقایسه با میلاد بسیار جالب توجه است. برج سلطنتی نیویورک قدیمی‌ترین برج در میان این ۸ برج در سال ۱۹۳۱ در ۱۰۲ طبقه ساخته شد. امپایر استیت، اولین ساختمان در دنیا بود که بیش از ۱۰۰ طبقه داشت و به مدت ۴۱ سال بلندترین آسمان خراش جهان بود. این برج با ۳۴۰۰ کارگر ظرف مدت ۴۱۰ روز از ژانویه ۱۹۳۰ تا ماه مه‌۱۹۳۱ ساخته شد.

برج شیکاگو ظرف مدت ۳ سال (۷۳ - ۱۹۷۰) با هزینه ۱۷۵میلیون دلار، برج تورنتو (۷۶-۱۹۷۳) با هزینه ۲۶۰میلیون دلار، برج مسکو (۶۷-۱۹۶۳)، برج تایپه (۲۰۰۴-۱۹۹۹) با هزینه یک‌میلیارد و ۶۰۰میلیون دلار، برج شانگهای (۹۵-۱۹۹۱) با هزینه ۱۰۰میلیون دلار و برج‌های دوقلوی کوالالامپور (۹۸-۱۹۹۵) ساخته شده‌اند در حالی که برج میلاد از ۱۹۹۵ تا امروز در حال ساخته شدن است و شهرداری تهران وعده سال آینده را برای افتتاح آن داده است.

بررسی مقایسه‌ای ساخته شدن برج میلاد با دیگر برج‌های دنیا این نتیجه را دارد که روند ساخت برج میلاد طولانی‌ترین مدت یک سازه این‌چنینی است در حالی که برج نیویورک در فاصله کمتر از ۲ سال در ۷ دهه قبل ساخته شده است، به نظر می‌رسد دلیل طولانی شدن مدت ساخت میلاد بیشتر از دلایل مالی و فنی به دلیل عدم مدیریت درست و جابه‌جایی فراوان مدیران شهری بوده است. متاسفانه در شهری که عمر متوسط شهرداران آن کمتر از ۲ سال است و مدیران شهری دائما در حال تغییر هستند نمی‌توان انتظاری بیشتر از این داشت در حالی که متوسط ساخته شدن برج‌های در این رده ۳ سال بوده است که عموما با تکنولوژی ۳ دهه قبل ساخته شده‌اند.به هرحال برج میلاد نه به عنوان چهارمین برج بلند دنیا که به عنوان چهارمین برج بلند مخابراتی دنیا به ثبت رسیده است و به نظر می‌رسد اطلاع‌رسانی شفاف در این زمینه نه تنها می‌تواند از شبهه افکنی جلوگیری کند که وظیفه مسوولان شهری است، مطمئنا تبلیغات شهری و ایجاد احساس غرور در شهروندان یکی از راهکارهای جلب مشارکت شهروندان و ایجاد احساس تعلق به شهر است ولی نمی‌توان این عمل را با قلب حقیقت انجام داد در حالی که به سادگی با یک جست‌وجوی اینترنتی می‌توان اطلاعات بسیاری در این زمینه یافت. تهران اگرچه دارای نماد بسیار زیبایی به نام برج آزادی است که دارای یکی از جالب‌ترین معماری‌های دوره معاصر است و متاسفانه با بی‌توجهی مسوولان به جایگاهی نازل‌تر از شان خود سقوط کرده است ولی از این به بعد برج میلاد در عرصه‌های جهانی یکی از نمادهای تهران است، به همین دلیل اطلاع‌رسانی دقیق می‌تواند جایگاه این برج را نزد مردم بهتر تبیین کند.