گروه مسکن- در حالی که ۷۰درصد خانوار‌های کشور دارای مسکن ملکی‌اند، این رقم در گروه‌های کم‌درآمد (۴دهک پایین‌درآمدی) تنها ۵۵درصد است. بنابر مطالعات وزارت مسکن و شهرسازی، ۳میلیون و ۳۰۰هزار خانوار ایرانی در سال ۱۳۸۴ فاقد مسکن ملکی بوده‌اند که از این تعداد یک‌میلیون و ۶۵۰هزار خانوار در شمار ۴۰درصد کم‌درآمد جامعه قرار داشته‌اند. البته این خانوار‌ها اکثرا جوان هستند به طوری که ۴۸درصد آنها کمتر از ۳۵سال سن دارند. نکته جالب‌تر اینکه ۱۵درصد از افراد واقع در دهک‌های ۸ تا ۱۰درآمدی (۳۰درصد پردرآمد جامعه) نیز فاقد مسکن ملکی بوده و مستاجرند.

از دیگر ویژگی‌های خانوار‌های فاقد مسکن ملکی آن است که ۹۷درصد سرپرستان این خانوار‌ها شاغلند، ۸۰درصد آنها تحت پوشش بیمه هستند و ۹۲درصد از سرپرستان این خانوارها مرد هستند.چنانچه هر سرپرست خانوار بتواند یک‌سوم از درآمد خود را برای تامین مسکن ملکی پس‌انداز کند، طول دوره مورد انتظار برای صاحبخانه شدن در دهک اول درآمدی (۱۰درصد افراد دارای کمترین درآمد در جامعه) بیش از ۱۰۰سال، در دهک چهارم حدود ۳۳سال و متوسط آن در کل جامعه ۱۸سال است، در حالی که معیار بین‌المللی انتظار برای صاحبخانه شدن ۵ تا ۱۰ سال است.

ناگفته نماند که ۲۱درصد از خانوار‌های کشور هم دارای مسکن بی‌دوام هستند و این رقم در گروه‌های کم‌درآمد (چهار دهک ایین‌درآمدی) ۴۱درصد است.