واگذاری وامهای ۱۸میلیونی مسکن بهجای تحریک عرضه
به گفته دانشیار، گروه شهرسازی دانشگاه علموصنعت ایران، مهمترین هدف مدیریت شهری ارتقای سطح بهداشت جسمی و روانی مردم شهر است. به گزارش ایسنا، دکتر اسماعیل شیعه در همایش توسعه اقتصاد شهری با ارائه مقاله خود با عنوان ارتقای سطح برنامهریزی و مدیریت شهری در ایران، معیارهای یک شهر قابل زیست را تمدن ساز بودن، در اعتدال بودن شهرها، عدم هراس از شهر و ایمن بودن آنها عنوان کرد.
وی نبودن تخصص کافی در شهرداریها، گسترش بیرویه کالبد شهرها، گسترش محلههای جدا از هم، بیبرنامگی در برنامههای کاربردی زمین شهری، وجود بافتهای فرسوده و آلودگیهای محیطی را از مهمترین چالشهای پیش روی مدیریت شهری دانست.
عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان نیز پروسه انفجار جمعیت را مهمترین مشکلی دانست که باعث نیاز به ایجاد اشتغال شده است.
محمدحسین ادیب مهمترین شرط عضویت در سازمان تجارت جهانی (WTO) را کاهش تعرفه ۶ تا ۴درصد و حذف سوبسید انرژی و آزادسازی آن عنوان کرد و ادامه داد: اگر ایران تا سال ۲۰۰۸ عضو WTO نشود، علیه ایران تنبیه صورت میگیرد.
وی به بحران مسکن در ایران تا دو سال دیگر اشاره کرد و گفت: امسال ۸۰۰هزار ازدواج در کشور صورت گرفته در حالی که پروانه ساخت ۵۰۰هزار مسکن ثبت گردیده و این باعث عدم تعادل بین عرضه و تقاضا شده است.
ادیب افزود: متوسط زیربنای خانههای ثبت شده ۹۰متر بوده است، در حالی که اگر این خانهها با زیربنای ۴۵متر ساخته میشد، دیگر با مشکل مسکن روبهرو نمیشدیم.
عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان در خصوص حل مشکل مسکن توسط دولت به وامهای ۱۸میلیونی اشاره و خاطرنشان کرد: با واگذاری این وامها به جای تحریک عرضه، تحریک تقاضا صورت گرفت که باعث شد قیمت مسکن در کلان شهرها افزایش یابد و این مساله ناشی از نگاه خرد دولت به حوزه کلان مسکن است.
به عقیده ادیب سازمان تجارت جهانی آزادسازی خدمات علاوهبر صنعت در کشاورزی نیز برای عضویت در این سازمان اعلام کرده است، ولی این مهم تا ۱۷ سال دیگر قابل اجرا نیست، در حالی که ایران در یک حرکت تفریطی واردات همه محصولات کشاورزی و دامی به غیر از چای و برنج را با تعرفه زیر چهار درصد در فصل غیر تولید آزاد کرده است.
وی در ادامه به آسیب شناسی این مقوله پرداخت و تاکید کرد: باز کردن راه واردات محصولات کشاورزی و دامی باعث مهاجرت میلیونی روستاییان به شهرها میشود و ما به زودی شاهد ایجاد حلبیآبادها در کنار شهرهایی مثل تهران، اصفهان و قزوین خواهیم بود.
ادیب که دارای مدرک دکترای اقتصاد است، در پایان مقاله خود گفت: ایران باید تقسیم بینالمللی کار را بپذیرد و رشتههای سرمایهگذاری خود را از ۶۰ بخش به ۲۰ بخش کاهش دهد و اگر این مهم صورت گیرد، بیشتر صنایعی که در قزوین فعالیت دارند، حذف میشوند.
قائم مقام سابق مرکز پژوهشهای مجلس نیز به توضیح مقوله مدیریت شهری و سرمایه اجتماعی پرداخت و گفت: سیاستگذارانی که فکرهای خامی دارند، معمولا به مدیریت مکانیکی میپردازند و آسیبهای فراوانی به وجود میآورند.
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان افزود: بسیاری از مدیریتهای ما علامت درمانی است و در جامعه با هیچ پدیده اجتماعی نباید مبارزه شود، بلکه باید به پیامهای طبیعی آن توجه شود و مدیریت کاتالاکی صورت گیرد.
دکتر محسن زمانی در ادامه به تبلیغات و کوششهای فراوان مدیران در جهت ارتقای دین داری مردم اشاره و تصریح کرد: با توجه به بخش ارزشها و نگرشها بالای ۵۰درصد مردم اعتقاد دارند که دین داریشان کاهش پیدا کرده و این نتیجه مدیریت مکانیکی است و اینگونه مدیریت جوامع کاتالیک در دراز مدت هزینههای سنگین را باعث میشود.
وی در ادامه تصریح کرد: رابطه مستقیمی بین سرمایه اجتماعی و رشد اقتصادی شهرها وجود دارد، ولی قزوین با توجه به رتبه نهم که در بین ۳۰ استان دارد، رشد اقتصادی متناسب با این شاخص نداشته و شانزدهم است. یکی از دلایل این عقب ماندگی اقتصادی نزدیکی تهران به این استان میباشد.
دکتر زمانی در پایان افزود: البته سرمایه اجتماعی در ایران بعد از جنگ کاهش پیدا کرده است.
ارسال نظر