بحران تازه عازم بازار مسکن دبی
نیلوفر قدیری
سال ۲۰۱۰ ارزش املاک در دبی با شیب تند (۳۰ درصد) سقوط می‌کند
دبی «خلیفه» را از ابوظبی پس می‌گیرد؟

ورشکستگی سرمایه‌گذاران خارجی در ارتفاع یک کیلومتری از آسمان دبی
دولت دبی امیدوار بود با بهره‌برداری پرهزینه از برج دبی - بزرگ‌ترین برج چند منظوره دنیا - نگاه منفی سرمایه‌گذاران خارجی به پروژه‌های در حال ساخت این امیرنشین را منحرف کند، اما ماجرای «استقراض پنهان» از دولت ابوظبی برای تکمیل برج دبی که به واسطه تغییر نام این برج از «دبی» به «خلیفه» فاش شد، یک بار دیگر انگیزه پیش‌بینی‌‌های منفی درباره بازار مسکن دبی را برانگیخت تا جایی که موسسه تحقیقات و پیش‌بینی‌های اقتصادی کشورهای عربی سه روز بعد از افتتاح برج خلیفه اعلام کرد: ارزش بازار مسکن دبی در سال 2010 میلادی با کاهش 30 درصدی قیمت آپارتمان و ویلا، سقوط خواهد کرد.همزمان با این پیش‌بینی، خبر رسیده که اختلاف جدی بین پیش‌خریداران و مالک برج خلیفه درگرفته است به طوری که پیش‌خریداران خواستار دریافت غرامت ناشی از افت ارزش آپارتمان‌ها شده‌اند.
از سوی دیگر یک کارشناس اقتصاد مسکن در امارات با بیان اینکه، برج خلیفه مشکلات تازه‌تری برای امیرنشین دبی به همراه دارد، به شبکه تلویزیونی سی.ان.ان گفت: برخی از واحدهای تجاری و مسکونی این برج در سال ۲۰۰۴ که روزهای طلایی سرمایه‌گذاری در بازار مسکن دبی به شمار می‌آمد، پیش‌فروش شد و اکنون، پیش‌خریداران خواستار دریافت غرامت بابت کاهش شدید قیمت واحدها شده‌اند. این در حالی است که پیش‌خریداران آپارتمان‌های طبقات بالای ۸۰۰ متر این برج، خود را «ورشکسته» توصیف می‌کنند.
برج دبی ماه‌ها پیش با پاسخ مثبت حاکم ابوظبی به دولت دبی برای تکمیل این برج، قرار بود تغییر نام دهد و سرانجام دوشنبه گذشته نام شیخ خلیفه بن‌زاید آل نهیان به عنوان نام جدید برج دبی تعیین شد.
برج خلیفه که توسط دبی‌ورلد بزرگ‌ترین شرکت سرمایه‌گذاری ساختمانی امارات و دو زیر مجموعه‌اش- امار و نخیل- ساخته شده بیش از ۵/۱ میلیارد دلار هزینه دربرداشته است.دولت ابوظبی بعد از اعلام ورشکستگی دبی‌ورلد و بدهی نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلاری دبی به موسسات مالی خارجی‌، برای کمک به تکمیل برج خلیفه اعلام آمادگی کرد.
گفته می‌شود مهم‌ترین دلیل ورشکستگی دبی‌ورلد، کاهش بی‌سابقه قیمت مسکن در دبی در سال 2009 بوده است.
سال گذشته ارزش بازار مسکن در امیرنشین دبی، ۵۰ درصد افت کرد.اکنون امار یکی از سازنده‌های برج خلیفه امیدوار است با فروش آپارتمان‌ها و مراکز تجاری این برج، بدهی دولت ابوظبی را بپردازد.
پایان الگوی قرض‌بگیر و بسازدر دبی
دبی شهر رویاهای بربادرفته اعراب، این روزها سعی می‌کند به دنیا نشان دهد که همه چیز مرتب است و بحرانی در کار نبوده و نیست.
آنچه برای این کار به کمک دبی آمده، افتتاح بلندترین ساختمان جهان در این شهر است که ابتدا برج دبی نام داشت و اکنون برج خلیفه لقب گرفته‌است. اما این بلندترین سازه جهان که بیش از 800 متر ارتفاع دارد را باید بدهکارترین سازه جهان هم نامید.
دبی اکنون یکی از بدهکارترین شهرهای جهان است. اگر ابوظبی، امارت کناری آن و برادر بزرگ‌تر در میان امارات عربی، بدهی چند میلیارد دلاری دبی را تقبل نمی‌کرد، اکنون دبی ورشکسته به خاک سیاه نشسته بود.
برج دبی در روز افتتاحیه به برج خلیفه تغییر نام داد. دلیل این تغییر نام هم آن است که اکنون این برج دیگر به دبی تعلق ندارد بلکه متعلق به ابوظبی است و به همین خاطر به نام خلیفه ابوظبی نام‌گذاری شده‌است.
شیخ محمد بن راشد آل مکتوم امیر ۶۰ ساله دبی که با بیم و امید شاهد مراسم باشکوه افتتاح این سازه و محوطه ۲۰ میلیارد دلاری اطرافش بود، امیدوار است که با این برج بتواند دوباره اعتماد سرمایه‌گذاران بین‌المللی را جلب کند و بخشی از موقعیت گذشته این بندر تجاری و تفریحی را بازگرداند، اما ضر‌ب‌آهنگ بازارهای سهام امارات نشان می‌دهد که جهان با وجود نگاهی از روی حیرت و تحسین به این سازه و مراسم افتتاح آن، شوکی را که دو ماه پیش به دبی وارد شد هنوز فراموش نکرده است.
در ماه نوامبر سال 2009 اعلام شد که شرکت دبی‌ورلد که شرکت دولتی صاحب و سازنده سازه‌های عظیم دبی مانند همین برج و البته پروژه نخل است، توان بازپرداخت بدهی‌های خود را ندارد.
به این ترتیب الگوی اقتصادی که دبی بر اساس آن اینچنین رشد کرده بود و تحلیلگران نام آن را الگوی قرض بگیر و بساز نام گذاشته‌اند، دچار شکست سختی شده‌است.
اکنون دبی که تا همین اواخر فخر اقتصادی جهان عرب بود، به الگوی شکست‌خورده این بخش از جهان تبدیل شده‌است.
امیدها به برج از دست رفته
تنها چند ساعت از افتتاح برج دبی نگذشته بود که موسسه تحقیقات و پیش‌بینی کشورهای عربی در امارات اعلام کرد، قیمت مسکن در دبی در سال 2010 تا 30 درصد دیگر هم کاهش خواهد یافت. این قیمت‌ها در سال میلادی گذشته یعنی در سال 2009 تا 50 درصد کاهش یافته بود. اما این اخبار و حتی بدهی 80 میلیارد دلاری دبی مانع از آن نشد که از شکوه مراسم افتتاح برج دبی با 10 هزار مورد آتش‌بازی کاسته شود. به ویژه آنکه این مراسم همزمان شد با جشن چهارمین سالگرد حکومت شیخ محمد در دبی.
با این حال شیخ محمد پنجمین سال حکومت خود را در دبی در حالی آغاز می‌کند که اکنون دیگر مانند سال‌های گذشته استقلال و محبوبیت ندارد و حالا بدهکار ابوظبی است.
او در مقابل پرداخت بدهی‌اش نه تنها مجبور شد بخشی از دارایی‌های باشکوه و قیمتی‌اش را واگذار کند، بلکه اکنون استقلالش را هم واگذارده است.
او رویای تبدیل کردن دبی به معادل کوچکتر نیویورک، لندن و هنگ‌کنگ را داشت. ساخت برج بلند دبی هم با همین هدف آغاز شد.
شرکت امار سازنده این برج، امیدوار است که با شروع فروش نهایی واحدهای برج و محوطه اطراف آن، درآمدهای این شرکت به بیش از یک میلیارد دلار برسد.
واحدهای برج خلیفه متری یک میلیون دلار
قیمت یک واحد یک اتاقه در قسمت‌های بالایی این برج به ازای هر متر مربع 28 هزار دلار است. البته این قیمت اولیه نیست و ممکن است رقم واقعی از این هم بیشتر باشد. بعضی گزارش‌ها حاکی از آن است که قیمت هر مترمربع از واحدهای فوقانی این برج ممکن است به متری یک میلیون دلار هم برسد.
ساخت این برج ۲۰۰ طبقه ، بیش از ۵/۱ میلیارد دلار و ۲۰ میلیون نفر- ساعت برای نخیل هزینه داشت.
از طبقه 124 به بالاتر و در صورت صاف بودن هوا، ساکنان می‌توانند تا 80 کیلومتر آن طرف‌تر را ببینند. برج خلیفه 1044 واحد آپارتمانی دارد که 165 واحد آن مسکونی است.
مشکلات برج مغروض
واقعیت آن است که بدهی مستقیم و غیربانکی دبی رقمی کمتر از 7/18 میلیارد دلار است. این رقم معادل نیمی از تولید ناخالص داخلی دبی است. اما این رقم بدهی در دنیای عرب نادر است.
بدهی عربستان ۲۴ درصد تولید ناخالص داخلی‌اش است. البته در شرایط کنونی بحران اقتصادی، بدهی آمریکا ۶۰ درصد تولید ناخالص داخلی و فرانسه ۶۴ درصد است. اما در دبی در طول سال‌های اخیر ساخت‌وسازها و سرمایه‌گذاری‌هایی شد که مبنای همه آنها بدهی و قرض است.
به همین دلیل بر اساس بعضی روایات اکنون کل بدهی‌های این شهر به 100 میلیارد دلار می‌رسد.
تغییر نام برج دبی در روز افتتاحیه آن که باعث حیرت بسیاری در داخل و خارج دبی شد، نشان می‌دهد که این برج بیش از آنکه نماد شکوه و جلال دبی باشد نشانه از بین رفتن استقلال این شهر و وابستگی آن به برادر بزرگ‌ترش است.
5 سال پیش وقتی طرح ساخت این برج آغاز شد، هیاهوی بسیاری به همراه داشت و تصور می‌شد که امتیاز نهایی دبی نسبت به کلیه شهرهای لوکس جهان باشد. اما اکنون که این برج افتتاح شده چنین تصوری هم بر باد رفته‌است. اما دلیل بر باد رفتن چنین تصوری فقط این نیست که برج دبی یا برج خلیفه، در دوران رکود و بحران اقتصادی افتتاح شده است.
برج پتروناس مالزی یا حتی امپایراستیت نیویورک هم در چنین دورانی در دهه‌های گذشته افتتاح شد. دلیل اصلی آن است که اکنون که قرار است این برج به بهره‌برداری برسد مشکلات آن تازه بروز کرده است.
جیم کرین نویسنده کتاب دبی شهر طلا و رویای سرمایه‌داری، در گفت‌وگویی با سی‌ان‌ان در این‌باره می‌گوید: وقتی خوب به این برج نگاه کنید می‌بینید که ایده ساخت آن واقعا ایده بدی بوده است. این برج به اندازه کل شهر دبی برق و انرژی مصرف می‌کند.
هر بار که سیفون دستشویی‌های طبقات فوقانی این برج کشیده شود، آب باید با قدرت و انرژی که بسیار هزینه‌بر است چند صدمتر به سمت آسمان پمپاژ شود.
اکثر کسانی که واحدهای این برج را از سال 2004 پیش‌خرید کرده بودند، به قیمت گزاف آن دوران که دوران رونق اقتصادی دبی بود این خرید را انجام داده‌اند و حالا سرمایه‌شان هیچ بازگشتی نخواهد داشت. به ویژه در شهری که تعداد واحدهای مسکونی خالی از سکنه آن بیشتر از واحدهای مسکونی است.
تغییر ناگهانی اسم آن هم دردسر تازه‌ای برای سرمایه‌گذاران ایجاد کرده است. همه مجسمه‌ها و تصاویر و نمادهای این برج باید تغییر کنند.

مصادره بانکی در دبی آغاز شد
اجرای پرده آخر از ماجرای بدهی‌ چند ده میلیارد دلاری امیرنشین دبی به بانک‌ها و موسسات مالی خارجی، مطابق با آنچه طی دو سال گذشته در آمریکا رخ داد، آغاز شد.
تعدادی از بانک‌های خارجی تصمیم گرفته‌اند برای تسویه بدهی‌های پروژه‌های ساختمانی نیمه‌تعطیل در دبی، این املاک را مصادره و حراج کنند.
موسسه بارکلی انگلیس در اولین اقدام موفق شده حکم دادگاه را برای مصادره یک پروژه مسکونی در حال ساخت در دبی به ارزش 16 میلیارد دلار اخذ کند.
این پروژه قرار است از طریق حراج به فروش برسد تا اصل بدهی مالی به این موسسه تسویه حساب شود. به گزارش خبرگزاری فارس، برخی از بانک‌های وام دهنده به دبی، برای تسویه مطالبات خود به دادگاه مراجعه کرده و خواهان مصادره و فروش املاک صاحبانی شده‌اند که پرداخت اقساطشان به تاخیر افتاده است.
بسیاری از بانک‌های اروپایی مبالغ هنگفتی را در پروژه‌های ساختمانی در دبی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که به دلیل بحران اقتصادی نتوانسته‌اند بخشی از مطالبات خود را تسویه کنند. کارشناسان، حجم بدهی‌های سر رسید شده دبی تا پایان سال 2009 را نزدیک به 80 میلیارد دلار برآورد کرده‌اند.