بانک اطلاعات مسکن تاسیس شود

یوسف بهمن‌آبادی

مسکن به عنوان یکی از کالاهای ضروری در سبد هزینه خانواده‌ها در طول زندگی قرار دارد. با توجه به رشد ناگهانی جمعیت و مهاجرت گسترده به شهرها و به تبع آن افزایش متقاضیان مسکن در چند دهه اخیر، روند ساخت مسکن از سبک سنتی خارج شده و در واقع، ساخت مسکن در شهرها بدون حضور متقاضی و توسط افرادی صورت می‌گیرد که ارتباط چندانی با مالکان آینده آن ندارند.

از آنجا که در چند سال اخیر، سیستم جامعی بر ساخت‌وسازهای شهری حکمفرما نبوده است، این خلاء موجب شده سازوکار مسکن در نواحی شهری در بسیاری موارد از اصول پذیرفته شده استاندارد صنعت ساخت‌وساز تبعیت نکند و در واقع بسازبفروشانی که

تنها در اندیشه کاهش یافتن هزینه ساخت‌وساز بوده‌اند در استفاده از جزئی‌ترین مواد مورد نیاز ساخت تا مهم‌ترین آنها به محصولات با کیفیت بسیار پایین موجود در بازار روی آورند. به کار نبردن آهن متناسب با حجم ساختمان، پی‌ریزی نامناسب، استفاده از مصالح بی‌کیفیت همچنین به کار بردن ابزارآلات غیراستاندارد نظیر سیم و کابل، شیرآلات بهداشتی، عایق‌های رطوبتی و غیره می‌توانند مشکلات و هزینه‌های سنگین را بر مالکان آن وارد سازند، از جمله این موارد است.

این در حالی است که مسکن به عنوان کالایی که نمی‌توان به زوایای پنهان آن پی برد، امکان سنجش کیفیت را - که ساختمان مورد نظر از چه نوع مصالح و آهن‌آلاتی استفاده شده و در کل اینکه آیا وسایل به کار رفته در آن کیفیت و استاندارد لازم را دارند- از خریدار گرفته و در واقع امکانی برای محک تشخیص نوع کیفیت ساختمان وجود ندارد.

از این رو است که بسیار مشاهده شده ساختمان‌های نوساز مسائلی نظیر آب‌گرفتگی، نشت آب در سرویس‌ها یا سقف خانه و مشکلات بسیار دیگری، برای ساکنان آن به‌وجود آورده است. این در حالی است که هیچ نهادی که پاسخگوی شکایات این شهروندان باشد، وجود ندارد.

چنین واقعیتی، ضرورت ایجاد بانک اطلاعات مسکن را برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به چگونگی ساخت مسکن، نوع مصالح به کار رفته و نیز اطلاعات سازندگان را همواره موردتوجه قرار می‌دهد تا علاوه بر افزایش نظارت بر ساخت‌وساز ملزم شدن بسازوبفروش‌ها به ارائه گزارش کار و در نتیجه پایبند شدن به امور کیفی ساخت‌وساز، شهروندان نیز در صورت مشاهده مشکلاتی در امور ساخت‌وساز امکان پیگیری آن را داشته باشند.