به گزارش «ایسنا» ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ توده گرد و غباری که سوغات شبه جزیره عربستان بود بر بیشتر شهرهای ایران سایه انداخت و ذرات گرد و غبار تا پایتخت نیز رسید. یک ماه قبل و در روز ۱۹ فروردین نیز همین اتفاق رخ داد و حتی عدد ۵۰۰ نیز روی برخی نمایشگرهای آلودگی هوای تهران در برخی ساعات ثبت شد. اما آلاینده اصلی هوای تهران همواره ذرات معلق کوچک‌تر از ۵/ ۲ میکرون بوده است که در روزهای آلوده امسال جای خود را به ذرات درشت‌‌‌تر با قطر کمتر از ۱۰ میکرون داده است. ریزذرات کوچک‌تر از ۵/ ۲ میکرون در فصول سرد سال ظاهر می‌شود و منشأ شیمیایی دارد. ریسک تنفس این ریزذرات کمی بیشتر از آلاینده‌‌‌هایی مانند گرد و غبار است، چراکه گردوخاک هم منشأ خاکی دارد و هم ‌‌‌اینکه با توجه به ابعاد درشت‌‌‌تر ذرات آن، کمتر وارد بخش‌‌‌های تحتانی سیستم تنفسی می‌شود. با این حال در غلظت‌‌‌های بالا و در قیاس با حد مجاز، انتشار گرد و خاک نیز می‌تواند مشکلات بهداشتی و زیست‌‌‌محیطی زیادی در پی داشته باشد. نکته تامل‌‌‌برانگیز این است که غلظت ذرات معلق کوچک‌تر از ۵/ ۲ میکرون هیچ‌گاه به حدی که گرد و خاک آسمان تهران را مکدر کرد، افزایش نداشته است و در طول یک دهه اخیر تعداد روزهایی که مقدار شاخص آلودگی ناشی از این ریزذرات از ۲۰۰ تجاوز کرده، به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌‌‌رسد. این در حالی است که تهرانی‌‌‌ها در کمتر از ۲ ماه سپری شده از امسال تحت‌تاثیر انتشار ریزگرد دو روز بنفش را در برخی ساعات تجربه کرده‌‌‌اند که نشان از جولان این قاتل خاموش در شهر دارد.