محمد داوری، رئیس سازمان آتش‌نشانی شهرداری تهران در این رابطه توضیح داد: ۳۳ هزار ساختمان ناایمن شناسایی شده است و ۳ هزار ساختمان که درجه ناایمنی بالاتری داشت را به شورای اسلامی شهر تهران معرفی کرده‌ایم. البته تاکید می‌کنم که درجه ناایمنی ساختمان‌ها متفاوت است و برخی از آنها شرایط بحرانی‌تر دارند. داوری ادامه داد: ۳ هزار ساختمان اولویت‌بندی شده و همچنین قرار است اسامی ساختمان‌های ناایمن روی سامانه مربوطه درج شود و ظرف ۲ تا ۳ ماه آینده این اقدام انجام می‌شود. وی با تاکید بر این موضوع که اسامی ساختمان‌های ناایمن را به کمیسیون خدمات شهری شورای شهر تهران فرستاده‌ایم، گفت: اسامی این ساختمان‌ها به زودی اعلام می‌شود. وی در پاسخ به این پرسش که آیا پلاکارد ناایمنی جلوی ساختمان‌هایی که مشکل دارند نصب می‌شود، گفت: کارکرد سامانه برخطی که برای این موضوع طراحی شده، مانند نصب پلاکارد است و افراد وقتی می‌خواهند ملکی را بخرند، می‌توانند به این سامانه مراجعه کرده و وضعیت ساختمان را بررسی کنند. محمود قدیری، معان حوزه پیشگیری و حفاظت از حریق سازمان آتش‌نشانی شهر تهران نیز در این رابطه اظهار کرد: ساختمان‌های ناایمن به دو گروه تقسیم شده‌اند؛ یک دسته از این ساختمان‌ها ناایمنی از جنس ساختاری دارند مانند طراحی ساختمان، جنس سازه و مسائلی از این دست که با مقررات ملی ساختمان انطباق ندارند و دسته دیگر، ناایمنی از جنس رفتاری دارند، مانند اینکه ساختمان را محل کالای پرخطر کنند، لوله‌کشی گاز ساختمان غیراستاندارد باشد، مایعات قابل اشتعال داشته باشند و مواردی از این قبیل در واقع اینگونه از ساختمان‌ها از منظر نگهداشت و نوع نگهداری، ناایمن هستند. به گفته وی، سازمان آتش‌نشانی همه موارد را بررسی و ارزیابی می‌کند و براساس مقررات، وظیفه این سازمان این است که ساختمان‌های ناایمن را شناسایی و موارد نیازمند ایمن‌سازی را به مالکان ابلاغ کرده و آنها را برای رفع خطر آگاه کند؛ اگر این افراد موارد را رفع کردند برای آنها تاییدیه صادر می‌شود. وی ادامه داد: البته این تاییدیه‌ها برای سازمان آتش‌نشانی بار حقوقی دارد، چراکه هیچ ساختمانی ایمنی مطلق ندارد و ساختمان‌های قدیمی هم نمی‌توانند ضوابط را به‌صورت کامل رعایت کنند، اما ما برای تشویق مردم به رعایت ایمنی، به آنها تاییدیه می‌دهیم، زیرا با رفع نواقص ایمنی، احتمال وقوع حادثه برای آنها به ۱۰ درصد می‌رسد. قدیری گفت: بند ۱۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها خلأ بزرگی دارد، این قانون سال ۱۳۳۰ نوشته شده و مربوط به ایمنی شهر است و براساس این قانون، چنانچه شرایط ساختمان به نحوی بود که امکان آتش‌سوزی و حادثه وجود داشت، باید موضوع را با مالک در میان گذاشته و اگر مالک تمکین نکرد، شهرداری رأسا اقدام به رفع خطر کرده و بابت هزینه‌هایی که انجام داده نیز مبلغی از مالک دریافت کند.