گروه مسکن- هر شهروندی که به عنوان یک تهرانی در این کلان‌شهر زندگی می‌کند، بعید است برای یک‌بار هم که شده میدان آزادی را از نزدیک ندیده باشد. عکس: نسیم گلی

با این فرض غیرقابل انکار، اما تهرانی‌ها این روزها سعی می‌کنند برای صدمین بار هم که شده گذری به غرب شهرشان داشته باشند تا نتیجه بیش از ۶ماه تلاش شهرداری برای مرمت میدان آزادی را از نزدیک نظاره کنند.

تبلیغات و اطلاع‌رسانی جامع شهرداری تهران طی روزهای اخیر برای معرفی پروژه مرمت و نوسازی میدان آزادی به اندازه کافی انگیزه سفر به این میدان را برای شهروندان ایجاد کرده است. قدرت این انگیزه هم به مراتب بیشتر از حس خستگی و نفرت از ترافیک سنگین، دور میدان آزادی است.

اما شهرداری برای «آزادی» در مقابل این همه انگیزه برای بازدید چه تدارک دیده است؟

سهم نمای میدان آزادی از چند صدمیلیون هزینه برای مرمت و نوسازی این میدان چقدر بوده است؟

تجهیزات مدرن نورپردازی در شب که هنگام مرمت، قول نصب آنها بر روی آزادی داده شده بود، کجای این میدان نصب شده است؟

پرسش‌های فوق شب گذشته برای نویسنده این یادداشت که یکی از علاقه‌‌مندان به دیدن شکل کنونی میدان آزادی بود،‌ ایجاد شد.

متاسفانه این میدان که انتظار می‌رفت بعد از مرمت لااقل درخشش و زیبایی منحصر به فردی در شب داشته باشد، دیشب آنچنان در بین روشنایی خیابان‌های اطراف تاریک بود که گویی چون قدیمی است، از نظر مدیران شهری دور افتاده است. این تشبیه، زمانی که کمی آن طرف تر را نگاه می‌کنی و نورپردازی نماد نوپای پایتخت روی تپه‌های گیشا چشمت را می‌زند، بیشتر رنگ واقعیت به خود می‌گیرد.

به نظر می‌رسد تا دیر نشده باید پرونده بسته شده مرمت و نوسازی میدان آزادی باز شود و برای زیباسازی میدان در شب یعنی درست زمانی که تهرانی‌ها خسته از کار روزانه، باید دقایقی طولانی داخل وسایل نقلیه، ترافیک دور این میدان را تحمل کنند؛ تدبیر اساسی اندیشیده شود.