مترجم: مرتضی باقری بخش هفتم موفقیت چیست؟ باور دارم موفقیت چیزی نیست به جز کسب آنچه شما می‌خواهید و این شما هستید که تصمیم می‌گیرید آنچه برایتان مناسب است. آن می‌تواند دریافت مدرک از دانشگاه باشد یا هر چیز دیگری، برای من واقعا مهم نیست. آنچه مهم است، آن چیزی است که واقعا می‌خواهید و اینکه چطور به‌دست آوردن آن را برای خود ترسیم کنید. همان‌طور که قبلا ذکر کردم رسیدن به بیشتر موفقیت‌ها برای افراد امکان‌پذیر است، با شناخت خودشان و محیطی که در آن هستند و سپس انجام تغییرات برای بهبود این محیط. به شخصه باور دارم که تحول فردی هم برترین فضیلت است و هم بزرگ‌ترین‌ پاداش.
همچنین برای بیشتر افراد جدای از شرایطشان، شادیشان بیشتر به‌وسیله اینکه چطور امور نسبت به انتظاراتشان نتیجه می‌دهد، تعیین می‌شود. یک اصل اساسی به شما پیشنهاد می‌کند که می‌توانید یکی از دو مسیر کسب رضایت و شادی در زندگی را انتخاب و دنبال کنید: ۱) انتظارات بالا داشتن و کوشیدن برای رسیدن به آنها یا ۲) انتظارات پایین داشتن به‌طوری‌که این انتظارات پایین‌تر از شرایط‌تان قرار داشته باشد. بیشتر ما، مسیر اول را انتخاب می‌کنیم که برای شاد بودن باید به رشد خود ادامه بدهیم.
اصل دیگری که باید در ذهن بسپاریم این است که افراد نیاز به کار معنادار و روابط معنادار برای کامل شدن دارند. مشاهده کرده‌ام که این موضوع برای همه افراد درست است و می‌دانم که این موضوع برای من هم صدق می‌کند.
صرف نظر از اصول دیگران، نیاز دارید تا برای خودتان تصمیم بگیرید که چه چیزی می‌خواهید و برای رسیدن به آن بهترین راه برای شما چیست.

مهم‌ترین‌ انتخاب شما
همان‌طور که قبلا ذکر کردم در حین حرکت به سمت اهدافمان، با انتخاب‌های زیادی مواجه می‌شویم که برای ما به وقوع می‌پیوندد و هر تصمیمی که می‌گیریم نتیجه‌ای دارد؛ بنابراین کیفیت زندگی‌مان به کیفیت تصمیماتی است که می‌گیریم. ما میلیون‌ها تصمیم می‌گیریم که در نتیجه تمام این تصمیمات زندگی فعلی‌مان شکل گرفته است.
از این میلیون‌ها تصمیم باور دارم که پنج تصمیم بزرگ وجود دارد که همیشه کیفیت زندگی ما و سرعتی که ما را به سمت چیزی که می‌خواهیم حرکت کنیم، تحت تاثیر قرار می‌دهد. انتخاب درست به توانایی ذاتی ما از قبیل ذکاوت و خلاقیت وابسته نیست، بلکه بیشتر به شخصیت بستگی دارد.
به این دلیل باور دارم که بیشتر افراد می‌توانند انتخاب درست داشته باشند. پنج درخت تصمیم‌گیری در ادامه معرفی می شوند که در این ستون به معرفی یکی از آنها می پردازیم و 4 مورد بعدی در بخش‌های بعدی ارائه خواهند شد.
این درخت هااین انتخاب‌ها را نشان می‌دهند. باور دارم آن دسته از افراد که به‌طور موثری به سمت اهدافشان حرکت نمی‌کنند، کارهایی را که روی شاخه بالا این درخت است انجام می‌دهند و آنها که به‌طور موثر به سمت اهدافشان حرکت می‌کنند بیشتر کارهایی را که بر شاخه پایین‌تر است،انجام می‌دهند.

درخت تصمیم‌گیری اول

برای رشد و نمو، شخص باید محدودیت‌های خودش را به زور از سر راه خود بردارد به‌طوری‌که برای به‌دست آوردن قدرت بیشتر این کار دردناک است. طبیعت احساس درد را به‌عنوان وسیله‌ای اطلاع رسان که به ما می‌گوید ما در حال نزدیک شدن یا فائق شدن بر محدودیت‌هایمان هستیم داده است. در همین حال، درد ما را برای فائق آمدن بر محدودیت هایمان قوی تر می‌سازد. به عبارت دیگر هم درد و هم قدرت نتیجه مواجهه فرد با محدودیت‌ها و موانع است. وقتی ما با درد مواجه شدیم در یک موقعیت مهمی از فرآیند تصمیم‌گیری قرار داریم.
بیشتر مردم به سختی و درد به‌صورت خیلی بد واکنش نشان می‌دهند. آنها یا با درد می‌جنگند یا از آن فرار می‌کنند. در نتیجه راه‌های فائق آمدن بر محدودیت هایشان را یاد نمی‌گیرند، از این رو آنها بارها و بارها با محدودیت‌ها رو به رو می‌شوند بدون اینکه هیچ پیشرفتی به سوی آنچه می‌خواهند داشته باشند، به‌دست آورند.
آنهایی که در راه رسیدن به اهدافشان به موانع سخت به‌صورت مناسبی واکنش نشان می‌دهند، آنهایی که می‌فهمند چه چیزی این درد را ایجاد کرده و چطور می‌توانند با آن مبارزه کنند که به‌صورت محدودیت و مانع نمایان شده است، قدرت و رضایت را به‌دست می‌آورند. دلیل این خشنودی به این خاطر است که بیشتر یادگیری‌ها از اشتباه کردن، واکنش دادن به دلایل ایجاد این اشتباه و یادگرفتن انجام عکس‌العمل متفاوت در مواجهه‌های آتی به‌دست می‌آید.
چه می‌خواهید باور کنید و چه نکنید، شما شانس آن را دارید که این درد را احساس کنید اگر به درستی به آن نزدیک شوید، زیرا این نزدیک شدن به شما سیگنال خواهد داد که نیاز به پیدا کردن راه‌حل‌هایی برای پیشرفت دارید. از آنجایی که تنها راه این است که راه‌حل‌هایی را برای این مشکلات دردناک پیدا کنید و به‌طور عمیق به آنها فکر کنید، یعنی واکنش نشان دهید، اگر بتوانید به جای جنگیدن یا فرار کردن از درد، یک واکنش سریع به درد داشته باشید، این منجر به یادگیری یا رشد سریع‌تر خواهد شد.
از این رو به خاطر داشته باشید که:
درد + واکنش به درد = پیشرفت
ادامه دارد