مترجم: عاطفه عبادی برای به دست آوردن شغل ایده‌آل ومطلوبتان، رویکردی اتخاذ کنید که نشان دهنده قدرت وتوانایی شما باشد، حتی اگرفاقد آن هستید. متقاضیان کار معمولا منابع قابل توجهی از پول وزمان را صرف آماده شدن برای مصاحبه‌ای که ورود آنها به دانشکده دلخواهشان یا به دست آوردن شغل مطلوبشان را میسر می‌سازد، می‌کنند. در این موقعیت‌ها متقاضیان اغلب به اشتباه، به برنامه‌ریزی برای چگونگی پیشرفتِ روند مصاحبه و چیزهایی که باید بگویند، می‌پردازند،از قبیل اینکه سابقه کاری‌شان چه ارتباطی با این شغل دارد (چگونه به این حرفه مربوط می‌شود)، چگونه می‌توانند برای آن شرکت مفید باشند و اینکه چرا دوست دارند در آن شغل مشغول به کار شوند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که باوجود اهمیت پاسخ این پرسش‌ها، اغلب مصاحبه کنندگان به دنبال رویکرد و نگرش خاصی هستند. آن چیزی که به ویژه آنها را برای استخدام شما مجاب می‌کند این است که بتوانید بایک طرز فکر و رویکرد قدرتمند، ارتباط مناسب برقرار کنید. طرز فکری که نشان دهد، متقاضی یک نیروی کار جدیدعالی خواهد بود. اینکه آیا می‌تواند در میانه یک بحران، درست عمل کند؟ آیا هنگام فروش یک محصول، برای ایجاد تعامل با مشتری و جلب آن، به ‌اندازه کافی شور و اشتیاق از خود نشان خواهد داد؟ اما این طرز فکر قدرتمند چیست و چگونه باید آن را به دست آورد.دو رهنمود زیر به متقاضیان این امکان را می‌دهد که محیط و شرایط متفاوتی در مصاحبه شان ایجاد کنند: ۱- قدرتمندانه بیندیشید. هنگامی که مصاحبه کنندگان مشغول تصمیم گیری برای چشم‌انداز شغلی متقاضیان در آینده هستند، داوطلبان باید خود را نبازند و قدرت و توانایی خود را حفظ کنند. رمز چیره‌شدن بر این موقعیت این است که احساس توانمندی و قدرت خود را حفظ کنید. چگونه می‌توانید به عنوان یک متقاضی چنین طرز فکری را طراحی ومدیریت کنید؟ یک ترفند ساده این است که زمان پیش از شروع مصاحبه را که بر موقعیت مسلط بودید و احساس توانمندی می‌کردید را به یاد آورید واحساسات مربوط به آن (خاطره) را دقیقا در خود بیدار کنید:احساس اعتماد به نفس و شایستگی، همچنین قاطعیت در هنگام تصمیم گیری. در یکی ازپروژه‌های تحقیقاتی اخیرم «تاثیر قدرت بربهبود نتایج مصاحبه» که آن را با همکاری جوریس لمرز (از دانشگاه کلن)، درک دی راکر(از دانشگاه نورث وسترن) و ادم گالینسکی (از دانشگاه کلمبیا) نوشتیم، تنها به بررسی همین ایده پرداختیم. در یک جلسه مصاحبه فردی ساختگی، متقاضیان ورود به دانشکده کسب وکار را در سه گروه با شرایط متفاوت قرار دادیم. ازگروه اول خواستیم که متن کوتاهی در مورد زمانی که به توانایی خود اطمینان داشتند، یعنی درست پیش از ورود به جلسه مصاحبه بنویسند. در گروه دوم هم متقاضیان متنی نوشتند، اما این‌بار در مورد زمانی که احساس ضعف و ناتوانی می‌کردند و نهایتا از گروه سوم چیزی خواسته نشد و از آنها تنها مصاحبه انجام گرفت. از مصاحبه‌کنندگان احتمال پذیرفته شدن متقاضیان را جویا شدیم. از متقاضیانی که مستقیما به مصاحبه وارد شدند (بدون نوشتن چیزی) ۱/۴۷ درصد آنها پذیرفته شدند. در مقابل میزان پذیرش گروهی که در موضع قدرت متنی نوشته بودند، نزدیک به ۸۱ درصد بود و این میزان در مورد افراد گروه دوم ۲۶ درصد بود. جالب اینکه مصاحبه کنندگان از دستکاری و اعمال نفوذ ما در احساس توانمندی متقاضیان، بی‌خبر بودند. بنابراین صرفا یادآوری تجربه احساس قدرت و توانمندی احتمال پذیرفته شدن متقاضیان را تا۸۱ درصد نسبت به مبدا (گروهی که بدون نوشتن چیزی وارد مصاحبه شدند) و۱۶۲ درصد نسبت به کسانی که تجربه فقدان قدرت را به یاد آوردند، افزایش داد. البته راه‌های دیگری برای مدیریت و طراحی احساس توانمندی و قدرت در افراد وجود دارد.برای مثال متقاضیان می‌توانند از اشیایی که به آنها احساس قدرت می‌دهند استفاده کنند، مانند یک ساعت مچی یا یک کیف خاص، هر آنچه شما را به احساس قدرت پیوند می‌دهد. ۲- مقتدرانه رفتار کنید. قدرت تنها یک مفهوم نیست و در رفتار افراد نیز کاملا مستتر است. حرکات جزئی و تقریبا ناخودآگاه هم قدرت را به مخاطب القا می‌کنند ومی توانند نتیجه یک مصاحبه را به میزان قابل توجهی تغییر دهد. امی کادی (از دانشگاه هاروارد) مقاله فوق‌العاده‌ای درباره اینکه زبان غیرکلامی چگونه می‌تواند تاثیر عمیق و قابل توجهی بر چگونگی قضاوت شدن افراد در زمینه‌های مختلف ومتفاوتی از مصاحبه برای استخدام و ترفیع گرفته تا فروش، ارائه داد. برای مثال طرز قرار گرفتن پاها، قوز کردن یا تکیه دادن بر دست‌ها به خودی خود از نشانه‌های ظریفی است که نشان دهنده احساس ضعف و ناتوانی است و در مخاطب شک و تردید را نسبت به آنچه فرد متقاضی می‌گوید، القا می‌کند. جالب توجه است که تظاهر به توانمندی، نه تنها بر چگونگی قضاوت شدن یک متقاضی توسط مصاحبه کننده تاثیر می‌گذارد، بلکه احساس قدرت را در متقاضی نیز تقویت می‌کند. درپژوهش اخیر لی هوانگ (از دانشکده جهانی کسب‌وکار) و همکارانش دو گروه برای انجام پروژه‌ای در نظر گرفته شدند. آنها شرکت کنندگانی دراختیار داشتند که یک گروه از آنها دارای ژستی حاکی از توانمندی (حالت نشستن باز و راحت) و گروه دیگر دارای ژستی حاکی از ضعف (حالت قرار گرفتن جمع و مضطرب) بودند. بررسی عملکرد آنها نشان داد گروه اول به واسطه کنش و عمل بیشتر و تفکر انتزاعی‌تر که دو پیامد شناخته شده قدرت هستند، بسیار قدرتمندانه‌تر از گروه دوم رفتار کردند. بنابراین، رفتار مقتدرانه و حاکی از توانمندی نه تنها بر درک و برداشت مصاحبه کنندگان از متقاضیان تاثیر می‌گذارد، بلکه به مثابه کلیدی برای چگونگی رفتار متقاضیان خواهد بود.