مهارتهای مدیریتی- خود اندیشی
سه پرسشی که هیات مدیره باید پاسخ دهد
منافع از هر زمان دیگری در گذشته بیشتر در میان است. انتظارات عمومی نیز از گذشته بیشتر شده است.
پایا جعفریانی
منافع از هر زمان دیگری در گذشته بیشتر در میان است. انتظارات عمومی نیز از گذشته بیشتر شده است. محیط کسبوکار بسیار چالش برانگیز است. اکنون هیات مدیره برای تضمین بالاترین استانداردهای حاکمیت شرکتی باید نقش قاطعانه و قویتری ایفا کند. برای رسیدن به این هدف، هیات مدیره نیاز دارد روند مداوم خود ارزیابی را شروع کند. تا زمانی که از خود نپرسیم: امروز داریم چگونه عمل میکنیم؟ نمیتوانیم فردا بهتر عمل کنیم. تنها زمانی که خود اندیشی بخشی از ذات هیات مدیره باشد میتواند هدایتی استراتژیک حاصل کند که ماموریت هیات مدیره را تعریف کند در حالی که سوالات بسیاری در مورد خود اندیشی وجود دارد،این روند با سه سوال آغاز میشود:
آیا مستقل هستیم؟
اغلب نشانههای هشدار اساسی وجود دارد که نشان میدهد هیاتمدیره، مستقل فکر نمیکند و استبداد رای، قضاوت هیات مدیره را تحت تاثیر قرار میدهد.هر یک از اعضا چه مدت است که درهیات مدیره حضور دارند؟ امکان دارد به خاطر سالهای زیاد حضور در هیاتمدیره، برخی اعضا بسیار کوته بین شوند یا هنگامی که باید تصمیمهای بزرگی گرفته شود، سرمایهگذاری شخصی آنها در شرکت، باعث ایجاد درگیری شود.
براساس یک گزارش از مدرسه کسبوکار کلمبیا «طبیعی است که چشماندازهای مدیران پس از چند سال کار مداوم در یک شرکت خاص کهنه شود یا حتی تنزل کند، مشکل است که پس از یک دوره طولانی کار در یک شرکت کسی بتواند بیطرف باقی بماند.» در موارد دیگر شرایط به راحتی قضاوت مستقل را ناممکن میسازد. اگر یک کسبوکار خانوادگی وارد بازار بورس سهام شود برای مثال، اعضای خانواده نمیتوانند به عنوان اعضای هیات مدیره، مستقل فکر کنند.
روند خوداندیشی که در آن هیات مدیره نیاز دارد به استقلال دست یابد، باید روندی بدون احساسات و بر اساس وجدان کاری باشد.
پرسشهای سختی باید پرسیده شود وهیات مدیرهای که شهامت پرسیدن این پرسشها از خود را دارد، حتما در آینده شهامت رویارویی با مشکلات مهم را نیزدارد.
آیا درک متقابل داریم؟
اگر گفتوگوها باز و آزاد باشد، باید قدری درک متقابل واقعی در هیات مدیره وجود داشته باشد. اعضای هیات مدیره باید به هم اطمینان داشته باشند. آنها باید برای بیان ایدههای جدید و به چالش کشیدن یکدیگر احساس راحتی کنند. اعضای هیات مدیره مجبور نیستند بهترین دوستان یکدیگر باشند اما به یک احساس رفاقت نیاز دارند تا گروهی خلاق و پویا داشته باشند. یک هیاتمدیره با دقت، علاقهمند و درگیر به معنای تصمیمگیری موثرتر است. آیا اعضای هیات مدیره شما بادقت، درگیر و فعال هستند؟ آیا مدیرانی وجود دارند که این صفات را نداشته باشند؟ آیا ابزارها یا راههایی برای تغییر روابط بین مدیران وجود دارد تا سطح علاقهمندی را افزایش دهد؟
آیا گروه مناسبی داریم؟
داشتن گروه مناسب یعنی ایجاد یک هیات مدیره خوش ساخت با اعضایی که سوابق متنوعی دارند و برای مواجهه با چالشهای پیش رو آماده هستند. داشتن گروه مناسب یعنی محدوده وسیعی از مهارتها، استعدادها و چشم اندازهایی که میتوانند استراتژی شرکت را در زمینههای مختلف تغذیه کنند. اینها ضروریات رقابتی، بازتاب تجربههای کاری مختلف،پیشینه شخصی و تمرینات آموزشی است.واقعا به ساختار هیات مدیره خود بنگرید. آیا مدیران گرداگرد میز، ترکیب متنوعی از تجربیات شغلی ارائه میدهند؟
آیا تخصصهای مختلفی مانند اداره، بازاریابی و سرمایهگذاری دارید؟ مراقب متخصصین در هر پیشهای باشید. کسبوکار شرکت هر چه باشد، اگر هیات مدیره بر آن باشد که درباره فرصتهای مختلف و مشکلاتی که روبهروی مدیریت است مشاوره دهد، ورودی مستقل ضروری است. در حقیقت، اعضای هیات مدیره وقتی شرکت را مانند دیگر ذینفعان میبینند، ارزشمندتر هستند.خوداندیشی روندی
بی پایان است. پرسشهایی در مورد استقلال خود، روابط و تنوع باید به صورت مداوم مطرح شود و توسعه یابد تا خدمت بهینه حاصل شود. همچنین خوداندیشی یک فعالیت چالش برانگیزاست. اعمال ارزیابی جامع و هدفمند ازهیات مدیره، ممکن است به دخالت افراد حرفهای مستقلی نیاز داشته باشد که برای استفاده بهینه از تجربیات و سرمایههای فکری قابل توجه خود آماده هستند. بعضی اوقات باید قبل از اینکه خودتان عملکرد خود را ارزیابی کنید، دیگران شما را ارزیابی کنند.
منبع:www.csriran.com
ارسال نظر