داستان بانک ملی کانادا

علی بیانی

بانک ملی کانادا ششمین بانک بزرگ کانادا و هشتمین موسسه مالی این کشور از لحاظ سهم بازار است و در شهر مونترآل ایالت کبک واقع شده است. این بانک ۴۴۶ شعبه دارد که اکثر آنها در ایالت‌های کبک، اونتاریو و نیوبرونزویک کانادا واقع شده اند. این بانک بیش از ۵/۲ میلیون مشتری داشته و نمایندگی‌هایی در‌هاوانا، هنگ کنگ، لندن، پاریس، نیویورک، فلوریدا و ... دارد. این موسسه مالی بیشتر توسط کانادایی‌های فرانسوی زبان استفاده می شود که معمولا در ایالت کبک ساکن هستند.

در سال ۱۸۵۹، چند شهروند ایالت کبک شامل: «یوگن چینیک، اولریش جوزپ تسی‌یر اولیویر روبیتایل، دیوید داسالت، ایزودور تیبودو، سیریس تتو و پرودنت والی» به همراه چندین نفر دیگر تصمیم گرفتند یک بانک در سطح ملی و یک موسسه مالی مختص فرانسوی زبانان برای ایالت خود تاسیس کنند.

آنها پس از کسب مجوزهای لازم از قانونگذاران دولتی، این بانک را تاسیس کرده و نام آن را Banque Nationale گذاشتند. در سال بعد این بانک شروع به کار کرد و تبلیغات گسترده‌ای برای توسعه این بانک آغاز شد.

پس از چندین دوره رکود اقتصادی، در سال ۱۹۲۴ این بانک شروع به فعالیت‌های بیشتری کرد. در اولین قدم برای قدرت بیشتر با بانک هوشلاگا در مونترآل ادغام شد و بانک ملی کانادا (Banque Canadienne Nationale) با زبان رسمی فرانسوی یا به اختصار BCN را تشکیل دادند.

پس از آن BCN اوضاع بهتری پیدا کرد و با جذب مشتریان بیشتر، به گسترش شعب خود در کانادا ادامه داد. در سال ۱۹۷۶ اولین آژانس متعلق به این بانک در نیویورک افتتاح شد.

در سال ۱۹۷۹ بانک BCN ضمن ادغام با بانک ایالتی کانادا (Provincial Bank of Canada/Banque provinciale du Canada) بانک ملی کانادا با زبان رسمی انگلیسی یا به اختصار BNC را ایجاد کرد. پس از آن، آژانس نیویورک به یکی از شعب این بانک تبدیل شد و یک نمایندگی در شهر سئول کره‌جنوبی نیز تاسیس شد.

BNC برای تقویت شعبه نیویورک خود، بانک مرکانتیل را که دارای اداراتی در نیویورک بود از «سیتی‌بانک» خریداری کرد. در سال ۱۹۸۷ نیز در ازای ۴ میلیون دلار از وام‌های پرداخت نشده‌اش، مقداری از سهام یک بانک شیلیایی به نام «اوسورنو یونیون» (Banco Osorno y La Union) را دریافت کرد.

در سال ۱۹۸۸ این بانک تالار بورس اوراق بهادار «لواسک بیابین» را خریداری نمود که بعدها موسسه مالی بانک ملی نام گرفت. در اوایل دهه ۱۹۹۰ نیز دارایی‌های ائتلاف عمومی کانادا را (General Trust of Canada) که در سال ۱۹۲۷ تاسیس شده بود از آن خود کرد.

در سال بعد یک زیرمجموعه در آمریکا با نام «نت بانک» (NatBank) با شعبه‌ای در پامپانوبیچ فلوریدا و یک دفتر نمایندگی در مکزیکوسیتی ایجاد کرد. دومین شعبه این زیرمجموعه یک سال بعد در‌هالیوود فلوریدا افتتاح گردید.

در همان سال در پاسخ به تصویب قوانین جدید اختیارات بانک‌های خارجی در کوبا، BNC شعبه‌ای در‌هاوانا تاسیس کرد. در سال بعد نیز با فروش سهام خود از بانک شیلیایی به بانک سانتاندر، توانست دو موسسه مالی پرسابقه در اونتاریو خریداری کرده و به این منطقه نیز وارد شود.

بانک ملی تا سال ۲۰۰۱ دست از گسترش برداشت و در آن سال ۱۷ شعبه در کبک را از بانک مونترآل خرید و توانست پایگاه خود را در این ایالت مستحکم تر سازد.

در سال ۲۰۰۸ شعبه‌های موسسه مالی آلتامیرا با بانک ملی کانادا ادغام شده و جزئی از این مجموعه گشتند. این بانک برای تمرکز بیشتر روی شعب اصلی خود، دفاتر و نمایندگی‌هایی که در بیروت، مکزیکوسیتی، سئول، شانگهای و تایپه داشت را واگذار کرد.

این بانک اکنون عضو «انجمن بانکداران کانادا» (CBA) بوده و یکی از اعضای اصلی موسسه بیمه سپرده کانادا (Canada Deposit Insurance Corporation) که یک آژانس فدرال بیمه سپرده‌های مالی بانک‌های دارای پروانه کسب در کانادا می باشد، است.

بانک ملی کانادا همچنین عضو شبکه سایروس و سازمان اینتراک بوده و در لیست تالار بورس کانادا و موسسه مبادلات ارزی نیویورک قرار دارد. شعب این بانک از کارت اعتباری بین‌المللی مسترکارت حمایت می کنند.

این بانک با داشتن بیش از ۱۸ هزار کارمند در شعبه‌های مختلف خود در سراسر جهان، در سال گذشته میلادی درآمدی بالغ بر ۴ میلیارد دلار داشته و سود خالصی معادل یک میلیارد دلار به دست آورده است.