وارث شرکت حمل‌ونقل، فاتح دریاها

الهام جوادی

کلاوس میشائیل کوئهن، میلیاردری آلمانی است که گروه لجستیک کوئهن و نگل را طی چهار دهه گذشته اداره کرده است. کوئهن حدود ۵۶ درصد سهام این شرکت را که پدربزرگش آگوست کوئهن موسس آن بود، در اختیار دارد. او با ثروت ۶/۶ میلیارد دلار صد و هشتمین میلیاردر جهان است. کلاوس میشائیل کوئهن در ۲ ژوئن سال ۱۹۳۷ در هامبورگ آلمان متولد شد. او فرزند آلفرد کوئهن که کار ترانزیت را انجام می‌داد، بود. کلاوس پس از اتمام دبیرستان به مدت دو سال در یک بانک به کارآموزی مشغول شد که با کارآموزی در شرکت‌ها و آژانس‌های حمل‌ونقل همراه بود. او در سال ۱۹۵۸ به شرکت حمل‌ونقل کالای خانوادگی پیوست و در سال ۱۹۶۳ زمانی که تنها ۲۶ سال داشت شریک و سهامدار اصلی شرکت شد. کوئهن در زمان تغییر شرکت کوئهن و نگل در سال ۱۹۶۶ مدیر ارشد شرکت شد و دفتر مرکزی آن را به سوئیس انتقال داد. آلفرد کوئهن در سال ۱۹۸۱ از دنیا رفت. در ماه جولای همان سال شرکت بریتانیایی لونرهو ۵۰ درصد سهام گروه کوئهن و نگل را خرید. کلاوس کوئهن و رییس لونرهو، رولاند رائولند مشترکا مدیرعامل کل شرکت شدند. دلیل اصلی فروش نیمی از گروه به این شرکت بریتانیایی ضررهایی بود که به واسطه تلاش خانواده کوئهن برای گسترش ناوگان حمل‌ونقل حاصل شده بود. گروه کوئهن و نگل تا اوایل دهه ۱۹۹۰ پس از شرکت شنکر-رنوس، دومین شرکت حمل‌ونقل کالا در آلمان بود.

سهام این شرکت در سال ۱۹۹۴ به شکل عمومی در بازار بورس زوریخ و فرانکفورت عرضه شد. کوئهن از سال ۱۹۹۸ دیگر مدیرعامل شرکت نیست؛ اما همچنان نماینده و رییس آن باقی مانده است. در حال حاضر کلاوس هرمز، مدیرعامل جدید شرکت است. گروه کوئهن و نگل یکی از شرکت‌های حمل‌ونقل و لجستیک پیشتاز در جهان است که در سال ۱۸۹۰ توسط آگوست کوئهن و فردریش نگل در برمن آلمان تاسیس شد. در آغاز حوزه تمرکز فعالیت‌های این شرکت در زمینه حمل کتان از طریق کشتی بود و تا اواسط قرن بیستم نیز منحصرا در دریاهای نزدیک آلمان فعالیت می‌کرد. نگل در سال ۱۹۰۷ از دنیا رفت و کوئهن سهام او را خرید. آگوست نیز در سال ۱۹۳۲ از دنیا رفت و آلفرد کوئهن، پسر او، ‌این شرکت را به ارث برد و با فردی به نام ورنر شریک شد. او با گسترش بین‌المللی شرکت نخستین دفتر این گروه را در کانادا و پس از آن در خاور میانه باز کرد. از اواسط دهه ۱۹۶۰ کلاوس میشائیل کوئهن که رد پای پدر و پدربزرگ خود را دنبال می‌کرد، شبکه و حوزه خدمات و محصولات شرکت را گسترش داد. این شرکت که در حدود ۵۵۰۰۰ کارمند دارد در سال ۲۰۰۷ درآمدی در حدود ۲/۲۰ میلیارد دلار داشت. گروه کوئهن و نگل با بیش از ۹۰۰ دفتر در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا، انبارهای زیادی به وسعت مجموعا ۷ میلیون مترمربع در کل دنیا را مدیریت می‌کند.

کوئهن در سال ۲۰۰۸ از مدرسه مدیریت اوتو بیشیم یک مدرک دکترای افتخاری دریافت کرده است. او در سال ۱۹۷۶ یک بنیاد غیر‌انتفاعی به نام کوئهن نیز تاسیس کرده است که هدف آن ارتقای سطح تحصیل و علوم و تحقیقات در زمینه حمل‌ونقل و لجستیک است. این بنیاد از تحقیقات در علوم پزشکی و جنبش‌های انسان دوستانه و پروژه‌های فرهنگی نیز حمایت می‌کند. کوئهن در سال ۲۰۰۳ به همراه دانشگاه فنی‌هامبروگ-هاربورگ مدرسه لجستیک هامبورگ را تاسیس کرد که پس از یک کمک مالی بزرگ از سوی کوئهن در سال ۲۰۰۷ نام آن به مدرسه لجستیک و مدیریت کوئهن تغییر یافت. کوئهن با بخش لجستیک دانشگاه فنی برلین نیز همکاری‌هایی انجام داده است.

کوئهن ازدواج کرده؛ اما فرزندی ندارد و از سال ۱۹۷۵ در شهر شیندگلی در سوئیس، جایی که دفتر مرکزی گروه کوئهن و نگل واقع شده، زندگی می‌کند؛ اما همچنان به زادگاه خود هامبورگ وابستگی زیادی دارد.