چه چیزی مانع پیشرفت زن‌های کارآفرین می‌شود؟

نویسنده: Karen E. Klein

مترجم: سریما نازاریان

پایه‌گذار کسب و کار Make mine a million dollar business دلایل ناکام ماندن تلاش‌هایش برای رساندن یک میلیون کسب و کار متعلق به خانم‌ها به مرز درآمد یک میلیون‌دلار در سال تا سال ۲۰۱۰ را توضیح می‌دهد. در سال ۲۰۰۵ وقتی نل کسب و کار Make Mine را به راه‌انداخت برای خودش یک هدف بلند پروازانه قرار داد، رساندن یک میلیون کسب و کار متعلق به زنان به مرز درآمد یک میلیون‌دلار در سال تا سال ۲۰۱۰. مرلینو نماینده «جمعیت حامی استقلال اقتصادی زنان» اکنون پذیرفته است که هدفی که برای خودش قرار داده بود، بسیار بلند پروازانه بوده است، ولی او همچنان اذعان دارد که دست از حمایت از کسب و کارهای در مالکیت زنان برنداشته است. او اخیرا با کارن‌ای کلین مقاله‌نویس Smart answers مصاحبه‌ای کرده است که چکیده‌ای از آن را در اینجا مشاهده می‌کنید.

کارن: زمانی که در سال ۲۰۰۶ من با یکی از حامیان برنامه‌های شما صحبت کردم، فهمیدم که شما می‌خواهید که تا پایان امسال در آمد یک میلیون زن کارآفرین را به فراتر از مرز درآمد سالانه یک میلیون‌دلار برسانید. چه اتفاقی افتاد که چنین نشد؟

مرلینو: ما موفق نشدیم! ما ۳۸ نفر را داریم که به تدریج موفق به عبور از این مرز شدند و تعداد اندکی از زنان حاضر در فهرست کاندیداها را که فکر می‌کردیم می‌توانند این کار را انجام بدهند، از دست داده‌ایم. علاوه بر این ما ده میلیون‌دلار سرمایه جمع‌آوری کرده و به زنان کمک کرده‌ایم که در مجموع درآمد ۱۰۰ میلیون‌دلاری و ۶۰۰۰ فرصت شغلی جدید ایجاد کنند.

کارن: بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۶ کسب و کارهایی که کاملا یا لا‌اقل بخشی متعلق به زنان بودند، با سرعتی تقریبا دو برابر سرعت تمام کسب و کارها در آمریکا رشد کردند؛ ولی متاسفانه این مقدار از آن زمان تا حالا تغییر زیادی نکرده است. هنوز هم در آمریکا بیش از ده میلیون سازمان با مالکیت زنان وجود دارد که سالانه بیشتر از ۹/۱‌تریلیون‌دلار فروش دارند. چه اتفاقی افتاد؟

مرلینو: رکود سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹ بسیاری از افراد را مجبور به حرکت با سرعت کمتر کرد. هدف بسیاری از سازمان‌های در مالکیت زنان در چند سال اخیر تنها در تلاش برای جلوگیری از انحلال خلاصه شد. خوشبختانه بسیاری از آنها از آن شرایط نجات پیدا کردند و حتی توانستند بسیار بهتر از انتظاراتشان عمل کنند.

کارن: در حال حاضر Make mine چه می‌کند؟

مرلینو: ما در حال حاضر برخی رویدادهای منطقه‌ای را برگزار می‌کنیم که همیشه هم شرکت‌کنندگان بسیاری را جذب می‌کنند. در سال ۲۰۰۹ ما یک مسابقه اینترنتی صد‌هزار‌دلاری را برگزار کردیم که ۱۵۰۰ زن در آن شرکت کردند. از این میان ۵۴ سازمان برتر در سال ۲۰۰۹ در مقایسه با سال ۲۰۰۸، به میزان ۵۹‌درصد رشد کردند و کارکنانشان را به طور میانگین ۱۱۳‌درصد افزایش دادند.

کارن: چه چیزی باعث شد که آن ۵۴‌درصد موفق شوند؟

مرلینو: ما این سازمان‌ها را بررسی کردیم و دیدیم تمام کارهایی را که ما پیشنهاد کرده بودیم با دقت انجام داده‌اند. آنها در حداقل نصف سمینارهای آنلاین ما و جلسات ۱۵ دقیقه‌ای تلفنی مشاوره شرکت کردند و همان طور که ما پیشنهاد کرده بودیم از مشاوران کسب و کار بهره گرفتند. آنها به دنبال راهنمایی بودند و آن را به دست آوردند.

زنی که برنده مسابقه شد، مالک یک کسب و کار امنیت تکنولوژیک است که درآمد سالانه شرکتش از ۵۰۰‌هزار‌دلار به ۵/۱‌میلیون‌دلار افزایش پیدا کرد و ۹ کارمند جدید هم استخدام کرد. او قبلا فکر می‌کرد که تنها راه رشد کردن تخصیص دادن زمان بیشتری به کار است، ولی به تدریج به این نتیجه رسید که شاید استخدام یک کارمند دیگر هم بتواند به او در انجام کارهایش کمک کند. پس یک نفر را تمام وقت استخدام کرد که به او در برقراری ارتباطات جدید کمک بدهد و خودش در این میان بیشتر بتواند به کارهای مدیریتی یا حتی خانواده‌اش برسد.

کارن: آیا استخدام افراد جدید به طور کلی برای زنان مالک کسب و کار یک مانع حساب می‌شود؟

مرلینو: ما مطالعه‌ای درباره زنان صاحب کارخانه با درآمد سالانه ۱۵۰ تا ۷۰۰‌هزار‌دلار انجام دادیم که در آن ۸۷‌درصد شرکت‌کنندگان اعلام کرده بودند که تمایل به رشد و توسعه فعالیت‌های خود دارند، ولی ۵۴‌درصد این افراد باور داشتند که می‌توانند بدون استخدام افراد جدید به رشد مورد نظر خود دست یابند.

کارن: دلیل این همه بی‌میلی به استخدام افراد جدید چیست؟

مرلینو: بررسی‌های ما نشان می‌دهد که بسیاری از زنان از استخدام آدم‌های جدید می‌ترسند. این ترس عمومی بین زنان وجود دارد که آنها نخواهند توانست حقوق کارکنانشان را به موقع پرداخت کنند، کارکنانی که برای گذران زندگی خود بر آنان تکیه دارند. نگرانی از دادن کنترل امور به دست یک فرد دیگر، ترسی شایع در میان کارآفرینان زن است. زنان کارآفرین نگران این هستند که فرد استخدام شده توانایی مدیریت برند آنها را نداشته باشد.

بسیاری از زنان مجبورند هم کسب و کارشان را مدیریت کنند و هم خانواده‌شان را. پس همیشه فکر می‌کنند که اگر کارشان را کوچک نگه دارند به همه کارهایشان می‌رسند. این در حالی است که دقیقا عکس این موضوع صحت دارد. اگر سازمان شما بزرگ‌تر شود، شما می‌توانید آن را به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کنید و هر کدام را دست یک نفر بسپارید. به این ترتیب خودتان از دست کارهای روزمره خلاص می‌شوید. ایجاد محصولات جدید و فروش آنها معمولا یک نقطه قوت زنان کارآفرین است. آنها باید از این توانایی‌شان بیشتر استفاده کنند.

کارن: تنها بیست‌درصد کسب و کارهای با درآمد یک میلیون‌دلار یا بالاتر در آمریکا متعلق به زنان هستند. از طرف دیگر از میان همه کسب و کارهای متعلق به زنان تنها ۳‌درصد آنها درآمد یک میلیون یا بالاتر دارند. در حالی که این مقدار در کسب و کارهای با مالکیت مردان ۶‌درصد است. چه چیزی زنان کارآفرین را عقب نگه می‌دارد؟

مرلینو: نداشتن اطلاعات کافی در مورد موقعیت مالی‌شان و اینکه سازمان آنها از نظر مالی چه جایگاهی دارد و نیز فکری که شاید به‌اندازه کافی بزرگ نیست. برای مثال کسب و کار شیرینی‌های کوچک الان بسیار پر رونق است. سوال این است که آیا شما ترجیح می‌دهید یک خرده فروشی شیرینی را اداره کنید یا مجموعه‌ای بزرگ را که محصولاتش را به استارباکس می‌فروشد؟ بهترین‌ها آنهایی هستند که راه حلی برای فروختن محصولاتشان به تمامی مشتریانی که جذب می‌کنند پیدا می‌کنند. زنانی که سابقه کار سازمانی دارند، می‌دانند که باید مشتریان سازمانی را به خود جذب کنند و این موضوعی است که سایر زنان از آن بی‌اطلاع هستند.

کارن: نداشتن اعتبار کافی در چند سال اخیر چقدر روی زنان صاحب کسب و کار تاثیر گذاشته است؟

مرلینو: دسترسی به سرمایه و اعتبار برای زنان الان از همیشه بدتر شده است. همه کارهایی که دولت اوباما انجام داده است، بسیار مفید بوده‌اند؛ کارهایی مانند دادن وام‌های با تضمین ۹۰‌درصد و برخی از زنان هم از بانک‌های اجتماعی به خوبی استفاده کرده‌اند؛ بانک‌هایی که علاوه بر مردان میان سال سفید پوست زنان بسیاری هم در آنها مشغول به کار هستند. آنها در حال حاضر کورسوی امیدی به شمار می‌آیند؛ اما بسیاری از بانک‌های بزرگ دیگر با کسب و کارهای کوچک فعالیت نمی‌کنند و به این ترتیب زنان کارآفرین که ترجیح می‌دهند کسب و کارشان را کوچک نگه دارند، شانس کمتری برای گرفتن وام‌های مورد نیازشان از بانک‌های بزرگ دارند.

کارن: آیا شما هنوز در مورد زنان در کسب و کار خوشبین هستید؟

مرلینو: من همیشه یک خوشبین محتاط هستم. ما یاد گرفته‌ایم که تبدیل هر کسب و کار در مالکیت زنان به یک کسب و کار با درآمد سالانه بالای یک میلیون‌دلار چیزی بین ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰‌دلار خرج دارد. این مقدار هزینه سمینارهای آنلاین، مشاوره‌ها و مواردی از این نوع بدون کمک مالی به آنها است. ولی این مقدار واقعا زیاد نیست. الان امیدوارم که تا سال ۲۰۴۵ یک میلیون کسب و کار با درآمد بالای یک میلیون‌دلار داشته باشیم که در مالکیت زنان هستند. من این کار را انجام خواهم داد. شاید تا آن زمان من مرده باشم، ولی مطمئنم که این اتفاق روی خواهد داد.

منبع: www.businessweek.com