چالش‌های بزرگ‌ترین کارخانه دوچرخه‌سازی جهان

کوشان غلامی

کینگ لیو «King Liu» یک مهندس ژاپنی بود که کارخانه‌ای برای پرورش مارماهی تاسیس کرده بود. او در سال ۱۹۷۱ پس از یک توفان شدید کارخانه خود را از دست داد. سپس به همراه چند شریک دیگر خود، سرمایه اولیه‌ای حدود ۱۰۰ هزار دلار جمع‌آوری کرده و یک کارخانه دوچرخه‌سازی به نام جاینت (Giant) در بندر تایچونگ تایوان تاسیس کردند. تونی لو، مدیر چینی کمپانی بود که شرکت تجاری خود را به لیو فروخته و یکی از مالکان و سهامداران کارخانه تازه تاسیس و نوپای دوچرخه‌سازی، شده بود. در آغاز تاسیس جاینت، دوچرخه‌ها با نام تجاری «نیشیکی» تولید و به شرکتی به نام West Coast Cycle که از اولین مشتریان شرکت بود، فروخته می‌شدند.

در آن زمان، شرکت دوچرخه‌سازی آمریکایی شوین «Schwinn» با افزایش تقاضا برای دوچرخه‌های خود مواجه بود و به دلیل محدودیت تولید، در سال ۱۹۷۲ شروع به مذاکره با دوچرخه‌سازان ژاپنی کرد. جاینت نیز با استفاده از این فرصت، برای گرفتن سفارش از این شرکت دست به کار شد و اولین گام را برای کسب عنوان بزرگ‌ترین تولید‌کننده دوچرخه جهان برداشت. جاینت ۵ سال بعد اولین دوچرخه ۱۰سرعته جهان را با کیفیت بسیار بالا برای شرکت شوین تولید کرد و این شرکت را تحت تاثیر محصولات خود قرار داد.

در ابتدای دهه ۸۰، جاینت ۱۰۰ هزار دوچرخه در سال برای شرکت شوین تولید می‌کرد و در پاییز ۱۹۸۰ هنگام اعتصاب کارکنان شوین، در عرض پنج ماه ۸۰ هزار دوچرخه به آمریکا ارسال کرد. بعد از پایان یافتن اعتصاب، قابلیت‌های تولید شوین به همان شکل قدیمی خود باقی مانده بود و هیچ گونه ارتقا و بهبودی در آن ایجاد نشده بود. بنابراین این شرکت آمریکایی از نظر طراحی و تولید، شدیدا به جاینت احتیاج داشت. در آن سال این شرکت به عنوان بزرگ‌ترین تولید‌کننده دوچرخه در تایوان شناخته شد.

در پاییز سال ۱۹۸۲، جاینت ۱۳۰ هزار دوچرخه با مدل BMX Schwinn Predators تولید کرد که این مدل، اولین مدل موفق BMX از این شرکت بود. در پایان آن سال، شوین کارخانه خود را در شیکاگو تعطیل کرد و تولید خود را کاملا به جاینت سپرد.

جاینت در سال ۱۹۸۴، اولین دوچرخه‌های مخصوص کوهنوردی را با نام‌های Sierra و High Sierra که دو مدل از نمونه‌های موفق تولید شده این شرکت بود، برای شوین تولید کرد. جاینت ۷۰ درصد کل فروش سالانه شرکت شوین که حدود پانصد هزار دوچرخه می‌شد را برای این شرکت ارسال می‌کرد. در سال ۱۹۸۵، جاینت یک میلیون دوچرخه تولید کرد که اکثر آنها برای شوین ارسال می‌شد.

فروش جاینت خوب بود، ولی مشکل اینجا بود که دوچرخه‌های تولیدی شرکت، به ندرت با نام اصلی جاینت به بازار عرضه می‌شدند و با اینکه این شرکت دارای شهرت بسیاری در صنعت دوچرخه‌سازی بود، ولی عملا دوچرخه‌سواران نهایی نام واقعی آن را نمی‌شناختند و تقاضای زیادی برای این دوچرخه تایوانی وجود نداشت.

«تونی لو» در اوایل سال ۱۹۸۱ به ترویج و تبلیغ برای نام و برند تجاری این شرکت اقدام کرد و در سال ۱۹۸۶ محصولات جاینت را در اروپا با نام واقعی خود عرضه کرد و شعبه اروپایی این شرکت یعنی Giant European BV در هلند تاسیس شد. در سال بعد، شعبه آمریکایی جاینت با نام Giant Bicycle Inc در آمریکا تاسیس شد.

دو شرکت برای عرضه مدلی با نام تجاری «شوین- جاینت» شروع به مذاکره کردند، ولی با وجود ترسیم خطوط اصلی این طرح، توافقات بر سر آن بی‌نتیجه و بی‌ثمر باقی ماند و در نهایت، باعث ایجاد رقابت بین دو شرکت شد. شوین با آگاهی از قدرت جاینت، به فعالیت‌های مختلفی از جمله معامله و بستن قرارداد با شرکت‌های جدید و خرید سهام آنها پرداخت، ولی قادر به رقابت با جاینت نبود، زیرا جاینت یک میلیون دوچرخه در سال تولید می‌کرد و سیستم تولید و فروش منظمی پیدا کرده بود. از سال‌های ۱۹۸۹تا ۱۹۹۲شعبه‌های دیگر جاینت در ژاپن، کانادا، استرالیا و چین افتتاح شد. در سال ۱۹۹۲ شوین ورشکستگی خود را اعلام کرد. شرکت جاینت در اواسط دهه ۹۰ میلادی، تقریبا به طور کامل با نام خود به عرضه تولیداتش می‌پرداخت و با فروش ۳۸۰ میلیون دلار در سال به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده دوچرخه در جهان معرفی شد. در سال ۱۹۹۴ سهام این شرکت در بورس سهام تایوان (TWSE) به عرضه عمومی، در آمد و چهار سال بعد، شرکت حدود ۳ میلیون دوچرخه تولید کرد. در سال ۱۹۹۸ جاینت ۳۰درصد سهام شرکت Hodaka ژاپن را خرید و در سال ۲۰۰۶ اقدام به تولید لوازم جانبی دوچرخه مثل پمپ باد، لباس مخصوص و کلاه مخصوص دوچرخه کرد و آنها را در کشور بریتانیا عرضه نمود. جاینت امروزه به عنوان تولید‌کننده دوچرخه‌های باکیفیت در دنیا شناخته شده است و در بیش از ۵۰ کشور جهان و به طور کلی در بیش از ۱۰ هزار فروشگاه، محصولات خود را به فروش می‌رساند. در سال ۲۰۰۷ فروش جهانی محصولات آن از مرز پنج میلیون دوچرخه گذشت و درآمدی بالغ بر ۸۲۰ میلیون دلار را از آن خود کرد.