و چه فعالیتی کار واقعی او محسوب می‌شود؟
هفته گذشته، وال استریت ژورنال مقاله‌ای را در ارتباط با‌این موضوع که مدیران عامل در کشورهای مختلف دنیا چگونه وقت خود را سپری می‌کنند، منتشر کرد.

در تحریر‌این مقاله از داده‌های تحقیقاتی گسترده استفاده شده بود. اکثر‌این داده‌ها توسط گزارش‌های منشی‌های عامل، از ساعات فعالیت آنان به دست آمده است. در ‌این مقاله همچنین ذکر شده است که منشی‌ها فقط فعالیت‌هایی را گزارش داده‌اند که بیش از ده دقیقه از وقت مدیرعامل را به خود اختصاص داده است.
شکل زیر نمایانگر نحوه فعالیت مدیران عامل در یک هفته متشکل از ۵۵ ساعت کاری است.
قسمتی از‌این داده‌ها که توجه ویژه‌ای را به خود معطوف کرده است، ساعات سپری شده در جلسات (18 ساعت در هفته) و فعالیت‌های گوناگون (20 ساعت) از جمله صرف غذا، رفت و آمد، تماس‌های تلفنی غیرکاری و فعالیت‌های شخصی است. در‌این مقاله همچنین بیان می‌شود که نحوه سپری شدن اوقات مدیرعامل یک شرکت، اطلاعات مفیدی را درباره شیوه مدیریتی و تفاوت‌های فرهنگی در کشورها در اختیار قرار می‌دهد. ‌این داده‎ها می‌توانند موضوعی ساده تر و مهم‌تر را نیز بیان کنند: ‌اینکه چه فعالیتی کار واقعی است، به فردی بستگی دارد که آن کار را انجام می‌دهد. برای مثال، آیا ساعات سپری شده در مسیر، برای رفتن به محل کار یا بازگشت از آن، جزو ساعات کاری یک کارمند عادی محسوب می‌شود؟ طبق بررسی‌های انجام شده و استفاده از تعدادی پرسشنامه، ساعات رفت و آمد در ‌ایالات متحده آمریکا، به عنوان ساعت کاری محسوب نمی‌شود. پس چرا نویسندگان ‌این مقاله، ‌این ساعات را جزو ساعات کاری مدیر عاملان قرار داده‌اند؟
با کسر ساعات فعالیت‌های شخصی مدیرعامل، میانگین ساعات کاری به ۳۵ ساعت از۵۵ ساعت استاندارد کاری کاهش می‌یابد، عددی که حتی از ساعات کاری سایر کارکنان یک شرکت کمتر است. به عنوان مثال، میانگین ساعات کاری کارکنان آمریکایی بدون در نظر گرفتن اضافه کاری و... در سال ۲۰۱۰ میلادی حدود ۰۵/۴۰ ساعت در هفته تخمین زده شده است.
شاید اکنون زمان‌این باشد که ساعات کاری خود را با دقت بیشتری محاسبه کنیم یا لا اقل توجه بیشتری به تفاوت محاسبه ساعات کاری میان کارمندان عادی و سایرین معطوف کنیم.
www.csriran.com:منبع