امین اسداللهی

بخش دوم

رقبای بزرگ پوما شامل آدیداس، نایکی، ریبوک، فیلا، پرادا اسپرت و دیزل بودند.

۱) آدیداس: آدیداس که یکی از شرکت‌های حرفه‌ای و ورزشی بود در تمام نقاط دنیا شهرت یافت. مرگ بنیانگذار‌ این شرکت باعث سخت شدن کار در ‌این شرکت شد و بعد از‌ اینکه مدیر فرانسوی رابرت لویی در سال ۱۹۹۳ رییس هیات‌مدیره آدیداس شد، ‌این شرکت توانست دوباره سود آور شود. لویی توانست محصولات را پربهاتر و فروش را افزایش دهد و شرکت سالامون را که پیشرو درساخت وسایل اسکی گلف و ورزش‌های بیرونی بود را تصاحب کرد.

در سال ۲۰۰۲ آدیداس دومین تولیدکننده بزرگ دنیا با فروش تقریبی ۵/۶ میلیارد دلار بود و ۱۳۴۰ کارمند را در اختیار داشت و در تمام دنیا دارای نمایندگی بود.

در بعضی موارد آدیداس روی تیم‌های ورزشی نیز سرمایه‌گذاری می‌کند، به طوری که ‌این شرکت ۱۰ درصد سهام تیم بایر مونیخ آلمان را به بهای ۷۵ میلیون یورو برای همکاری خریداری کرد. در عین حال آدیداس در زمینه ورزش جوانان بسیار تلاش می‌کرد و سعی می‌کرد تا مردم از محصولات آگاهی بیشتری داشته باشند.

۲) نایکی: نایکی با همکاری بیل بومل به نام بلوریبون اسپرت در زیر زمین خانوادگی به وجود آمد.نایکی خیلی سریع تولیدات محصول‌های خود را به چین انتقال داد و توانایی‌های خود را متمرکز بر طراحی، تولید، بازاریابی و پخش محصولات کرد. بعد از یک پیشرفت قابل ملاحظه در اواخر سال ۱۹۸۰، نایکی تبدیل به بزرگ‌ترین تولیدکننده لوازم ورزشی در دنیا شد و از آن زمان تاکنون نیز به همین منوال بوده است. در حال حاضر فروش نایکی در ‌ایالت اورگان با ۲۲۷۰۰ کارمند معادل ۹/۹ میلیارد است.

بیشترین فروش نایکی متعلق به ورزش‌های آمریکایی چون بسکتبال و بیسبال بود. البته در مورد ورزش‌های دو و میدانی و گلف نیز فروش زیادی داشت. از سال ۱۹۹۰ نایکی تصمیم گرفت تا با محصولات فوتبال آدیداس رقابت کند. در سال ۱۹۹۰ نایکی تصمیم گرفت تا گروه سنی بین ۲۰ تا ۳۰ را انتخاب و روی احساسات ورزشی آن‌ها تمرکز کند. یکی از سیاست‌های نایکی تولید بازی‌های کامپیوتری برای تمرکز بر نسل نوجوانان بود. در سال ۲۰۰۱ وب سایت خود را راه‌اندازی کرد و مشتریان محصولات خود را به طور دلخواه، سر هم کرده و سفارش می‌دادند. در سال ۱۹۹۰ با افتتاح شهر نایکی، ‌این شرکت شروع به فروش مستقیم وسایل خود نمود. در سال ۲۰۰۳ بیشترین تعداد از شهرهای نایکی (در واقع فروشگاه‌های بسیار بزرگ) گزارش ضرر دادند که ‌این ضررها را مدیریت قبول می‌کرد برای ‌اینکه ‌این گونه فروشگاه‌ها به محصولات نایکی نام و آوازه می‌دادند. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۰۷ حدود ۱۰۰ فروشگاه از‌ این نوع در اروپا گشایش یابد.

۳) ریبوک:جوزف ویلیام فاستر این شرکت را در سال ۱۸۹۵ در ‌ایالات متحده آمریکا بنیان‌گذاری کرد. در سال ۱۹۵۸ نوه وی نام شرکت را به ریبوک تغییر داد. با تمام سنوات زیاد ریبوک اولین بار دهه ۱۹۸۰ تبدیل به یک شرکت جهانی شد و بالاخره بین سال‌های ۱۹۸۶-۱۹۸۸ بزرگ‌ترین تولیدکننده لوازم ورزشی دنیا شد. اوایل ریبوک تمرکزخود را بر تولید محصولات زنانه و لوازم‌ایروبیک داشت. یک رویداد کلیدی در سال ۱۹۸۵ باعث شد تا ریبوک به صورت زیاد شروع به هزینه و سرمایه‌گذاری در دنیا کند و با فروشی نزدیک به ۳۲ میلیارد در سال،۲۰۰۳ ریبوک به عنوان سومین تولید کننده محصولات ورزشی در دنیا شناخته شد.

در سال ۱۹۸۳‌این شرکت کفش‌های ورزشی زنانه خود را معرفی کرده و بیش از ۱۰۰ میلیون جفت آن را به فروش رساند و ‌این کفش‌ها را به موفق‌ترین کفش‌های دنیا تبدیل کرد. در سال ۱۹۹۲ ریبوک با تغییر سیاست بازاریابی خود به طرف فوتبال آمریکایی، بیسبال و بسکتبال کشیده شد.‌این شرکت از وقایع ورزشی بزرگ و ورزشکاران مشهور و برنامه‌های تلویزیونی حمایت مالی می‌کرد.

۴) فیلا: فیلا در سال ۱۹۱۱ در‌ایتالیا با تخصص در لباس‌های بافتنی تاسیس شد. اولین بار در سال ۱۹۷۳ فیلا توانست در خارج از‌ایتالیا (بین‌المللی) شناخته شود. با تولیدات البسه ورزشی مخصوصا در ورزش تنیس در سال ۱۹۹۳ بعد از‌اینکه به دفعات سهام ‌این شرکت جابه جا شد فیلا نام فیلا هولدینگ را گرفت و ۶/۴۶ درصد از سهام‌این شرکت در بازار سهام نیویورک به عرضه گذاشته شد. باقی سهام شرکت به صورت شخصی باقی ماند. فروش فیلا در سال ۲۰۰۲ به ۸۶۰ میلیون رسیده و به جز لندن ومیلان باقی محصولات فیلا از طریق دلالان در ۵۰ کشور دنیا فزوخته می‌شد. مهم‌‌ترین محل پشتیبانی فیلا از ورزش فرمول یک بود که در آن از فراری حمایت مالی می‌کرد.

۵)پرادا:در سال ۱۹۱۳ به وسیله ماریو، شرکت پرادا راه‌اندازی شد. پرادا یک شرکت اولیه چرم نفیس و لوکس بود.‌ این شرکت زمانی به موفقیت رسید که «میوچیا پرادا» توانست کیف نایلونی سیاه نفیس خود را به بازار عرضه کند. قیمت بالای آن، ‌این محصول را پرطرفدار‌تر می‌کرد. تعداد زیادی از بهترین شخصیت‌های مشهور از‌ این محصول استفاده می‌کردند. در سال ۲۰۰۲ فروش ‌این شرکت بالغ بر ۲/۱ میلیارد بود. پرادا عقیده داشت که در‌ آینده البسه مراسم فقط در مراسم پوشیده می‌شود و در کارهای روزمره مردم لباس‌های ورزشی به تن خواهند داشت.

۶) دیزل: شرکت دیزل در دهه ۱۹۷۰ پایه‌گذاری شد و طراحی شرکت بیشتر در تولید لباس‌های جین و معمولی و اقلام آن بود. «رنزو رسو» بنیان‌گذار ‌این شرکت بود. از همان ابتدا روسو عقیده داشت تا به دنیا یک محصول را با یک زبان پایه عرضه کند. یکی از اولین کارهای او ساخت کارگاه‌هایی کامل و قابل اعتماد در ۵ قاره دنیا بود. دیزل ۱۳۰۰ کارمند در تمامی‌ دنیا داشت. در سال ۲۰۰۲ دیزل فروشی برابر با ۳۳۰ میلیون داشت که ۸۵ درصد آن خارج از ایتالیا بود. روسو‌ آینده‌ این شرکت را روشن می‌دید. روسو می‌گوید، من قدرت تولید بیشتر را دارم، ولی ما دیزل را کنترل می‌کنیم. دیزل تنها لباس معمول روزانه است که تبدیل به لباس لوکس شده است. ما جین را بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ دلار می‌فروشیم. حتی زمانی که ما وارد بازار آمریکا شدیم با قیمت ۸۹ دلار مردم تصور کردند که ما دیوانه‌ایم و با قیمت‌گران تصمیم به تغییر بازار نمودیم.