فرهنگ کسب و کار در فرانسه - ۱۱ خرداد ۹۰

کوشان غلامی

بخش ششم

نکاتی ‌پیرامون فرهنگ تجاری فرانسه ۱- پیشینه تحصیلی و مهارت‌های ذهنی، نکات مهمی ‌در کشور فرانسه به شمار می‌روند.

۲- دولت و صنعت فرانسه از دیرباز روابط بسیار نزدیک‌تری نسبت به سایر کشورهای صنعتی داشته‌اند که این موضوع سبب پیدایش کارمندان ارشد دولتی بسیاری شده که نقش مهمی ‌در صنعت ایفا می‌کنند.

۳- برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای دهه‌های متمادی یکی از اصول مهم رویکرد فرانسوی بوده و منجر به طراحی برنامه‌های مشروح و مفصل توسط کمپانی‌ها شده است.

۴- اکثر شرکت‌های بزرگ فرانسوی به همراه گرایش‌های مرکزی، دفاتر و مراکز اصلی و شعب بزرگ خود را در پاریس ایجاد می‌کنند.

۵- مدیران اجرایی شرکت‌های فرانسوی معمولا دارای شخصیت کاریزماتیک بوده و هدایت شرکت را به شیوه‌ای مسلط و آمرانه انجام می‌دهند.

۶- کمپانی‌های فرانسوی تمایل به داشتن سلسله مراتب سفت و سخت با سیستم تصمیم گیری و گزارش دهی واضح و مترقی دارند.

۷- برقراری ارتباط در لایه‌های مختلف سلسله مراتب امری غیرمعمول تلقی می‌شود.

۸- ارتقا از طریق مجموعه‌ای از تجربه، مدارج تحصیلی و شایستگی‌های مشهود انجام می‌گیرد.

۹- شیوه مدیریت معمولا دستوری با ارائه راهنمایی‌ها و سفارشات در جلسات اطلاعاتی به کارمندان است.

۱۰- در جلسات باز و رسمی، اختلاف نظر بسیار کمی ‌با رییس مشهود است. سایر اختلافات در لابی‌های قبل از جلسه مشاهده می‌شود.

۱۱- رقابت گروه‌های همسان می‌تواند مدیریت تیم‌های با کارکرد متقابل را دشوار کند.

۱۲- رفتار منطقی همیشه محترم بوده و از همه انتظار می‌رود اینگونه عمل کنند. هرگونه رفتار احساسی می‌تواند به عنوان تفکر آشفته، فقدان ذکاوت یا هردو تلقی شود.

۱۳- تغییر شغلی در فرانسه بسیار کمتر از سایر کشورها دیده می‌شود. مردم این کشور از دیرباز زندگی شغلی خود را بر مبنای یک شرکت بنا می‌کردند.

۱۴- به‌رغم اینکه نام فامیل در شرایط رسمی یا در هنگام ارتباط با افراد مافوق متداول است، در بین گروه‌های همسان، نام کوچک استفاده می‌شود (مخصوصا در گروه‌های جوان‌تر).

۱۵- فصاحت کلام صفت مهمی‌است و مدیران فرانسوی معمولا سعی می‌کنند از طریق قدرت بیان خود، افراد را متقاعد کنند.

۱۶- اینکه تمامی‌ارتباطات نوشتاری از لحاظ گرامری به صورت صحیح نوشته شده باشد، بسیار مهم است.

۱۷- طنز بر اساس لطافت طبع و استفاده هوشمندانه از کنایات بنا شده که هیچ‌کدام از اینها معنای دقیقی ندارند. فرانسوی‌ها بر خلاف اکثر کشورها به ندرت در شرایط جدی در کسب و کار از طنز و شوخی استفاده می‌کنند.

۱۸- بین زندگی شخصی و زندگی کاری و همچنین زمان‌های مربوط به خانواده و کار تفکیک خاصی وجود دارد.

۱۹- ناهارهای کاری می‌تواند خیلی طولانی و نه لزوما برای بحث‌های شغلی باشد. اینگونه ملاقات‌ها بیشتر زمان‌هایی برای ایجاد روابط هستند تا مشخص کردن نکات ریز قراردادها.

۲۰- وقت شناسی در شهرهای مختلف فرانسه متفاوت بوده و در پاریس بهتر از سایر شهرها است.

فرانسوی‌ها خیلی دوست دارند با دست‌هایشان صحبت کنند. بعضی از رایج‌ترین واژگان آنها عبارتند از:

• حلقه کردن یک یا چند انگشت بر روی شقیقه به معنی این است که «طرف دیوانه است» و معمولا با یک ابراز تمسخر هم همراه است.

• بوسیدن نوک انگشتان به معنی «بامزه» است، خواه در سر میز غذا باشد خواه در مورد شخصی در حال گذشتن از خیابان.

• پایین کشیدن گونه راست با دست راست در ناحیه زیر چشم به معنی این است که:« باورم نمی‌شود»

• پاک کردن پیشانی یا فقط ناحیه رستنگاه مو به معنی این است که: «تا اینجا سیرم»

• مالیدن نوک انگشتان به هم طوری که انگشت شست بالا باشد انگار که پارچه ای‌لمس می‌کنید، به معنی«گران » است.

• قراردادن انگشتان صاف بر روی لب‌ها با چشمان باز به معنی« فهمیدن اشتباه » است. در این حالت به کار نبردن کلام ضروری است.

از آنجایی که فرانسویان به طور مرتب بدون کلام با هم صحبت می‌کنند، حرکات‌ زیادی از این قبیل دارند. این بخش شگفت‌آوری از میراث مدیترانه‌ای آنها است و نمایش بزرگی است که در خیابان‌ها و کافه‌ها مشاهده می‌شود. به همین دلیل است که در جیب گذاشتن دست‌ها بی‌ادبی محسوب می‌شود مخصوصا اگر در هنگام گفت‌وگو باشد. و شاید به همین دلیل باشد که دست دادن نزد فرانسویان این قدر اهمیت دارد.