کسب و کار در کانادا - ۱۴ اردیبهشت ۹۰

کوشان غلامی

بخش سوم

آداب و رسوم مردم کانادا

* اگر به عنوان یک خارجی تصادفا به میزبان خود بی‌احترامی‌ کنید ممکن است بخشیده شوید، ولی شاید دوباره دعوت نشوید‌!

* کانادایی‌ها به خصوص در شهرهای کوچک و اجتماعات محلی به افراد کاملا غریبه سلام می‌کنند. مودبانه است که به همان صورت پاسخ داده شود‌.

* اغلب اوقات وقتی از کانادایی‌ها تشکر می‌شود آنها جواب می‌دهند «خواهش می‌کنم» و انتظار دارند شما نیز به همان گونه رفتار کنید، در غیر این صورت ممکن است تصور شود شما بی‌ادب هستید.

* در کانادا معمول نیست که از افراد سوالات خصوصی مانند سن یا میزان درآمدشان پرسیده شود، چنین سوالاتی گستاخی محسوب می‌شود‌. برعکس آمریکا که معمول است‌.

* از کانادایی‌ها نپرسید که آمریکایی هستند یا نه، چون خیلی ناراحت می‌شوند و آن را توهین قلمداد می‌کنند.

* در کانادا غیر رسمی‌و غیر تشریفاتی بودن بی احترامی‌محسوب نمی‌شود.

* وقتی به فردی معرفی می‌شوید‌، معمول است او را به همان نامی‌که معرفی شده است بنامید.مثلا اگر به اسم کوچک معرفی شود می‌توانید او را به همان اسم صدا کنید‌. معمولا کانادایی‌ها تشریفات یا هرگونه احترام اجتماعی به خاطر سن یا موقعیت را دوست ندارند و خیلی سریع می‌گویند لطفا مرا به نام کوچک صدا بزنید.

* بعد از معرفی به کسی جملاتی مانند «از آشنایی با شما خوشوقتم» را بگویید و محکم دست بدهید. اگر کسی حال شما را پرسید معمول است، پاسخ دهید «خیلی خوب‌، ممنونم» (حتی اگر حالتان خیلی بد باشد.)

* در کانادا هنگام خداحافظی مرسوم نیست که دوباره دست بدهید‌، اگر چه بعضی افراد این کار را انجام می‌دهند.

* معمولا در کانادا مرسوم نیست مردان یکدیگر را ببوسند یا بغل کنند‌، هرچند این کار به ملیت و اصالت قومی‌افراد بستگی دارد.

* اگر به شام دعوت شدید مرسوم است که هدیه کوچک مثل یک دسته گل یا یک بسته شکلات همراه خود»ببرید.

* در انتخاب گل دقت کنید از نظر بعضی گل میخک به معنی بدیمنی است‌، گل داوودی مخصوص قبرستان است و گل رز نشانه عشق است.

* اگر در منزل کسی چند روز مهمان هستید مرسوم است وقتی می‌خواهید منزل میزبان خود را ترک کنید، هدیه کوچکی به وی بدهید.

* بسیاری از کانادایی‌ها سیگار نمی‌کشند. سیگار کشیدن در مکان‌های سر پوشیده بی‌ادبی است و به طور کلی در منزل کسی قابل قبول نیست.

* کانادایی‌ها اغلب راحت و غیررسمی ‌لباس می‌پوشند، اما در محل کار دارای مقررات پوششی جدی و رسمی‌هستند.

* در بعضی از محیط‌های کاری روزی را کارکنان می‌توانند لباس غیررسمی ‌بپوشند (معمولا جمعه) البته لباسی مثل شلوار جین نه لباس‌های غیرمتعارف به این رسم اصطلاحا Dress - Down می‌گویند‌.

* در دعوت‌های رسمی‌اجتماعی معمولا نوع لباس قید می‌شود.

*اگر در مورد لباسی که باید بپوشید شک دارید پسندیده است تا با میزبان خود تماس بگیرید و در این مورد سوال کنید.

* وقت شناسی از خصوصیات پسندیده اجتماعی است و از مهمانان انتظار می‌رود که به موقع در مهمانی حاضر شوند. هرگز در مراسم تدفین‌، عروسی‌، تئاتر یا نمایش‌های عمومی‌، مسابقات ورزشی‌، سخنرانی‌ها و قرار ملاقات‌های کاری و تجاری دیر نرسید.

* میهمانی‌های عصر معمولا بین ساعت ۵-۷ است و می‌توانید هر زمانی بین ساعت‌های تعیین شده به میهمانی بروید.

* غالبا در دعوت‌های شام عبارت ۸ تا ۸:۳۰ قید می‌شود که بدین معنی است باید برای سرو نوشیدنی ساعت ۸ در میهمانی باشید و شام در ساعت ۸:۳۰ سرو می‌شود‌. دیر رسیدن به شام معمولا بی‌ادبی است‌، اگرچه هرگز نباید زودتر از موعد نیز برسید‌. مگر اینکه بخواهید در پخت و پز کمک کنید.

* بعضی خانواده‌ها قبل از غذا دعا می‌کنند، شما هم باید از میزبان خود پیروی کنید.

* اگر تعداد قاشق و چنگال‌ها و کارد‌ها در کنار بشقاب زیاد بود و گیج شدید کافی است از بغل دستی خود پیروی کنید. (معمولا از آنهایی که از بیرون چیده شده اند شروع کنید تا به داخلی‌ها برسید.)

* بیش از اندازه در میهمانی نمانید. وقتی میزبان به ساعت خود نگاه می‌کند‌، درباره کارهای روز بعدش صحبت می‌کند، خمیازه می‌کشد یا در نهایت به خواب می‌رود، یعنی زمان ترک میهمانی رسیده است.