p20 copy

1- میل به انعطاف‌‌‌پذیری متداول شده است

کارکنان،  چه کار دفتری انجام دهند و چه کار یدی،  خواهان انعطاف‌‌‌پذیری بیشتری نسبت به آنچه سازمانشان در حال حاضر ارائه می‌‌‌دهد،  هستند.‌  60 درصد از کارکنان انتظار دارند حداقل یک بار در هفته دورکاری کنند؛  درحالی‌که تنها 38 درصد از آنها قبل از همه‌گیری این موضوع را گزارش کرده بودند.   انعطاف‌‌‌پذیری اختصاص به یک نوع شغل یا صنعت ندارد. هر دو کارمندان یقه سفید و یقه آبی،  خواهان میزان مشابهی از انعطاف‌‌‌پذیری هستند؛ آن هم بیشتر از آنچه در حال حاضر سازمانشان ارائه می‌‌‌دهد.‌

2- انعطاف‌پذیری رادیکال عملکرد را تقویت می‌‌‌کند

وقتی رهبران منابع انسانی انعطاف‌‌‌پذیری را حول هویت و تجربه زندگی یک فرد مجددا تنظیم می‌‌‌کنند،  باعث می‌‌‌شوند کارکنان احساس کنند پذیرفته‌‌‌شده،  مستقل و ارزشمند هستند و مورد توجه قرار می‌‌‌گیرند و در سازمانشان سرمایه‌‌‌گذاری می‌‌‌کنند.   وقتی این احساسات را در کارکنان ایجاد می‌کنید،  هم سازمان و هم افرادی که آنها را تشکیل می‌‌‌دهند،  برنده می‌‌‌شوند.   در سازمان‌هایی که انعطاف‌‌‌پذیری رادیکال وجود دارد، نسبت به سازمان‌هایی که فقط در زمان و مکان کار انعطاف‌‌‌پذیری ایجاد کرده‌‌‌اند،  درصد کارکنانی که دارای عملکرد بالا تعریف می‌‌‌شوند،  تا 40 درصد افزایش می‌‌‌یابد.   عملکرد تا حدی به این دلیل بهبود می‌‌‌یابد که انعطاف‌‌‌پذیری رادیکال حس استقلال بیشتری به کارمندان می‌‌‌دهد  و تا حدی به این دلیل که به طور چشمگیری خطر فرسودگی شغلی را کاهش می‌‌‌دهد.

3-منابع انسانی باید ضمن فراهم کردن حق انتخاب،  بهره‌‌‌وری را تضمین کند

هنگام ارائه انعطاف‌‌‌پذیری رادیکال،  رهبران منابع انسانی باید بهره‌‌‌وری را با حق انتخاب کارکنان متعادل کنند.  وقتی مدیریت ضعیف باشد،  می‌تواند توانایی همکاری تیمی را کاهش دهد،  منجر به نابرابری شود و یک تجربه ناسازگار به همراه داشته باشد. بهترین سازمان‌ها تنش طبیعی بین تضمین بهره‌‌‌وری کارکنان و ارائه گزینه‌‌‌های کاری انعطاف‌‌‌پذیر،  همراه با مسوولیت‌‌‌ها را مدیریت می‌‌‌کنند.   انتظارات،  محدودیت‌‌‌ها و هنجارهای تیمی را در مورد چگونگی بهره‌‌‌وری در یک محیط کاری انعطاف‌‌‌پذیر تنظیم کنید.