آیا برای کارآفرینی باید منتظر پایان کرونا بمانیم؟
اما در چنین محیط مبهمی که دائما در حال تغییر است، کارآفرینان چگونه می‌توانند فرصت‌ها را ارزیابی کنند و در اولویت قرار دهند؟ در پاسخ باید گفت ارزیابی اینکه شرایط محیط فعلی تا چه حد موقتی است، کار بسیار دشواری به‌نظر می‌رسد و برخی شرکت‌ها حتی تغییری دائمی در شیوه انجام کسب‌وکارشان تجربه خواهند کرد. برخی شرکت‌ها برای بقا در شرایط فعلی، مجبور به بازآفرینی خود شده‌اند. مثلا یک کسب‌وکار تکنولوژی که زنجیره تامین رستوران‌ها را مدیریت می‌کرد، خیلی سریع به مدل فروش «مستقیم به مصرف‌کننده» روی آورد که زنجیره تامین ارسال کالا به خواربارفروشی‌ها را دربرمی‌گیرد. آنها ظرف مدت ۶۰ روز محور کار کسب‌وکارشان را تغییر دادند و توانستند ۳۶ میلیون دلار در مدل کسب‌وکار جدید تامین مالی کنند.
البته مایکل واگان، مدیر‌عامل سابق شرکت ونمو (Venmo) و مدیر فعلی شرکت سرمایه‌گذاری Oak، که در یک پنل سخنرانی کرده، هشدار می‌دهد که این نوع تغییر، لزوما برای همه استارت‌آپ‌ها بهترین روش موجود نیست و این موضوع به این بستگی دارد که شرکت در کدام مرحله از رشد قرار گرفته باشد. برای این شرکت تکنولوژی که مثال زدیم، چون آنها در مراحل پایانی‌تر تامین مالی بودند، اگر در شرایط رکورد اقتصادی طولانی بیشتر صبر می‌کردند، محکوم به فنا بودند و به‌خاطر همین، اقداماتی که انجام دادند، منطقی بود. اما مثلا برای شرکتی که در مرحله پیش‌‌راه‌اندازی است و فقط یک مرحله تامین مالی اولیه انجام داده، توصیه این است که تلاش خود را انجام دهند، محصول خود را تولید کنند و ببینند ۱۲ ماه بعد از راه‌اندازی شرکت، دنیا کجا ایستاده است و سپس ادامه دهند. از نظر واگان، واکنش نشان دادن به شرایط موجود در همان مرحله اول، کار بسیار خطرناکی است.
تکنیک بقا: مشارکت‌های کسب‌وکار
دیویس اسمیت یک کارآفرین سریالی و بنیان‌گذار و مدیر عامل شرکت لباس «کوتوپاکسی» (Cotopaxi) است. او قبلا شرکت Baby.com.br را که یک خرده‌فروشی آنلاین لوازم کودک در برزیل است، تاسیس کرده بود. اسمیت توضیح داده که چگونه شرکت او با شکل دادن یک سری مشارکت‌ها خود را با شرایط پاندمی وفق داده است. کوتوپاکسی که شرکت نسبتا نوپایی است و شش سال پیش تاسیس شده، به‌خاطر کاهش قابل‌توجه سفرها و خریدها با چالش‌هایی جدی مواجه شد.
اسمیت می‌گوید که با شروع پاندمی، با یک شرکت محلی که کیت‌های اورژانس و لوازم کمک‌های اولیه تولید می‌کرد، وارد مشارکت شد، چون سفارش‌های آنها ناگهان زیاد شده بود. او قراردادی را امضا کرد که به نفع دو شرکت بود: آن شرکت تولیدکننده کیت‌های اورژانس، بخشی از فضای انبار کوتوپاکسی را که مورد استفاده نبود اجاره کرد و تعدادی از کارکنان این شرکت را برای بسته‌بندی و ارسال حجم انبوه سفارش‌های خود، به‌کار گرفت. اسمیت می‌گوید که آنها حتی در تولید برخی محصولات هم همکاری‌هایی با هم داشتند. دومین مشارکت کوتوپاکسی با مقامات ایالت اوتای آمریکا بود. این شرکت در یک قرارداد دولتی-خصوصی، یکی از کارگاه‌های تولید ژاکت خود را به‌کارگاه تولید ماسک تبدیل کرد تا بتواند برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر، تعداد زیادی ماسک تولید کند. آنها ماسک‌های تولیدی را به‌طور مستقیم به مصرف‌کننده‌ها می‌فروشند. اسمیت با استوارت موافق است که فرصت‌های تامین مالی برای کارآفرینان بیشتر از آن چیزی است که می‌توان تصور کرد. «دوران پراسترسی است و کسب‌وکارها عمیقا تحت‌تاثیر قرار گرفته‌اند. همچنین در زمانی به سر می‌بریم که اگر بخواهید خلاق باشید، می‌توانید روش‌هایی برای انجام کارهایی پیدا کنید که شاید هیچ‌وقت به آن فکر نکرده بودید.» اسمیت همچنین در پاسخ به این سوال که آیا کارآفرینان به‌خاطر کاهش تقاضا برای محصولات مصرفی به‌خاطر بحران کرونا، باید قیمت محصولات خود را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهند یا نه می‌گوید تصمیم برای کاهش قیمت‌ها بسیار دشوار است و ممکن است به برند آسیب بزند. ایده بهتر این است که ترکیب محصولات را تغییر دهند. او یکی از محصولات پرفروش کوتوپاکسی را که کیف مسافرتی بود مثال می‌زند. «این محصول طلایی ما بود، اما کسی دیگر مسافرت نمی‌رود. به‌جای آن، بر تولید لوازم پیاده‌روی و کوله‌های معمولی روزانه متمرکز شدیم، چون این روزها مردم بیشتر به تفریحات و گردش‌های یک روزه و کوتاه نزدیک خانه روی آورده‌اند.»
بخش‌های سودمند برای کارآفرینان
به گفته خانم استوارت، پاندمی کرونا در برخی بخش‌ها فرصت‌های تازه و بیشتری برای کارآفرینان ایجاد کرده است. به‌عنوان مثال، به «پزشکی از راه دور» یا تله‌مدیسین، نگاه تازه‌ای می‌شود. یکی از شرکت‌های پرتفوی او که کسب‌وکارش توسعه دستورات دارویی بود، مورد توجه دانشگاه جان هاپکینز قرار گرفت تا به کنترل بروز نشانه‌های کووید-۱۹ در پزشکان و پرستاران بخش‌های کرونایی از راه دور، کمک کند. به گفته استوارت، به دلیل گستردگی لزوم دورکاری، دیگر حوزه‌های جذاب شامل نرم‌افزارهای هوش کسب‌وکار و امنیت سایبری هستند. شرکت‌ها تلاش‌های خود را برای تجزیه و تحلیل و پیگیری بهره‌وری کارکنان افزایش داده‌اند و به امنیت بیشتری در برابر هکرها و ویروس‌ها نیاز دارند، چون کارکنان از جاهای مختلف و با ابزارهای مختلف در حال دورکاری هستند. اسمیت و واگان معتقدند حتی پیوستن فارغ‌التحصیلان جدید مدارس کسب‌وکار به استارت‌آپ‌ها یک ایده هوشمندانه است. واگان می‌گوید: «به استارت‌آپ‌هایی که از بحران‌های قبلی سالم بیرون آمدند نگاه کنید. برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فعلی دنیا در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ تاسیس شدند و سپس بحران ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ را پشت‌سر گذاشتند. برای راه‌اندازی استارت‌آپ هیچ زمان بدی وجود ندارد.»
