کدام انقلاب ا‌ثرگذارتر است صنعتی یا تکنولوژی؟
مشکل این است که خیلی سخت می‌توان اختراعات بزرگ را از اختراعات کوچک جدا و سپس روند تاریخی آن را مقایسه کرد. این اتفاق به نوبه خود شناسایی سیاست‌ها یا شرایطی را که می‌توانند منجر به پیشرفت‌های بیشتر شوند، سخت می‌کند.تیمی از محققان مدرسه کسب‌وکار استنفورد، از جمله آمیت سرو (Amit Seru) استراتژی جدیدی ایجاد کرده‌اند که پردازش داده‌های بزرگ را در چند میلیون سند متنی اختراعات ثبت شده به کار می‌برد تا اهمیت نوآورانه اختراعاتی را که طی ۲۰۰ سال گذشته در آمریکا به ثبت رسیده‌اند رتبه‌بندی و جهش‌های تاریخی در اختراعات مهم را شناسایی کند.خبر خوب برای طرفداران شرکت‌های تکنولوژیک منطقه سیلیکون ولی این است که یکی از این جهش‌ها طی دو دهه پیش رخ داده که عمده آن در لوازم الکترونیکی و ارتباطی بوده است.
آسانسور، چرخ خیاطی و موتورهای احتراق
بزرگ‌ترین جهش اختراعی، مربوط به اوایل تا اواسط سال‌های ۱۸۰۰ بوده است. این دوران اختراعاتی را در برمی‌گرفت که در حوزه‌های حمل‌ونقل، تولید و ماهیت شهرهای بزرگ انقلاب ایجاد کردند. از جمله مهم‌ترین این اختراعات عبارتند از: لاستیک ولکانیزه (چارلز گودیر)، آسانسور (الیشا اوتیس) و چرخ خیاطی (الیاس هو).
موج بزرگ دوم در اواخر سال‌های ۱۸۰۰ شروع شد. مهم‌ترین پیشرفت‌هایی که در آن دوره به دست آمد، عبارتند از، اختراع تلفن در سال ۱۸۷۶، موتور احتراق داخلی در سال ۱۸۷۷، لامپ رشته‌ای در سال ۱۸۸۰، ماشین حساب مکانیکی و اولین موتور الکتریکی در سال ۱۸۸۸. ثبت اختراع هواپیما به دست اورویل رایت هم در سال ۱۹۰۶ انجام شد.با بررسی این وقایع می‌توانیم به معیار قدرتمندی برای شناسایی رویدادهای نوآوری دست یابیم که به نوبه خود درهایی را به سوی شناخت نیروهای اقتصادی و سیاسی که عامل آن می‌شوند، باز می‌کنند.
سرو می‌گوید: «وقتی سخن از توسعه فعالیت اقتصادی به میان می‌آید، اقتصاددانان به اهمیت پیشرفت‌های تکنولوژی اذعان می‌کنند، اما روش‌های خوب چندانی برای سنجش این پیشرفت‌ها وجود ندارد؛ به خصوص در یک افق بلند‌مدت. خیلی مهم است که بتوانیم نوآوری تکنولوژیک را بسنجیم تا بفهمیم تغییرات بزرگ در فعالیت‌های نوآورانه چگونه با تحولات سیاسی حرکت می‌کنند. آیا نوآوری در اندازه درستی رخ می‌دهد؟ آیا منظور تغییر رویکرد از شرکت‌های بزرگ به شرکت‌های کوچک یا بالعکس است؟ آیا نوآوری از شرکت‌های دولتی بیرون می‌آید یا شرکت‌های خصوصی؟ آیا تحولی به سوی دانشگاه‌ها و آژانس‌های دولتی یا به دور از آنها رخ می‌دهد؟ اینها همه پرسش‌هایی اساسی هستند و معیارهای ما مجراهایی برای مطالعه آنها باز می‌کنند.»
ایده اولیه‌ای که در پس رویکرد جدید وجود دارد نسبتا ساده است: یک اختراع مهم، اختراعی است که هم با آنچه قبلا وجود داشته کاملا فرق داشته باشد و هم عمیقا بر آنچه بعدا می‌آید تاثیر بگذارد. محققان برای تشخیص این نوع اختراعات، مطالبی را در سندهای متنی پروانه‌های ثبت اختراع بررسی کردند که قبلا کمتر دیده شده بود. مثلا محاسبه این اسناد چالش بزرگی است و باید نکته‌ها و اصطلاحات مهم در ۹ میلیون پروانه اختراع شناسایی شوند. سپس باید تناوب استفاده از این عبارات و جزئیات در هر یک از این پروانه‌ها در سال‌های گذشته و آینده تحلیل شوند. این ماتریس رابطه‌ای، کار را از نظر محاسبه‌ای سخت می‌کند.
این همه دردسر برای چیست؟
سرو می‌گوید؛ رویکردی برای سنجش نوآوری وجود دارد که تعداد دفعات استفاده از اصطلاح «هنر پیشین» در اسناد ثبت اختراع را می‌سنجد. اما مشکلی که در این باره وجود دارد این است که پروانه‌های ثبت اختراع تا دهه ۴۰ میلادی به‌طور مستمر از این اصطلاح استفاده نکرده‌اند و این موضوع بررسی روندهای تاریخی‌تر را محدود می‌کند.
سرو خودش یک استراتژی ایجاد کرده که اهمیت نوآوری را بر اساس میزان بالا رفتن سهام شرکتی که از آن استفاده کرده و امتیاز آن اختراع را ثبت کرده، محاسبه می‌کند. تحقیق او نشان می‌دهد این معیار پیشرفت تکنولوژیک شاخص خوبی است که ارزش آن اختراع را در دنیای واقعی نشان می‌دهد، اما تنها بدی آن این است که فقط برای شرکت‌های سهامی عام کاربرد دارد، چون شرکت‌های خصوصی یا دانشگاه‌ها یا آژانس‌های دولتی، قیمت سهام ندارند. محققان دریافته‌اند که اختراعاتی که جزو اختراعات برتر ثبت شده‌اند، کاملا با ارزیابی‌های تاریخی همخوانی دارند. خیلی از این اختراع‌های افسانه‌ای در آمریکا، جزو یک درصد برترین اختراع‌ها هستند که چراغ برق توماس ادیسون، تلفن گراهام بل و هواپیمای رایت را دربرمی‌گیرد. کمی در لیست پایین‌تر که بیاییم، اختراعاتی مثل تلویزیون فرانسورث، رادیو اف‌ام ادوین آرمسترانگ و ریزپردازنده‌های رابرت نویس قرار می‌گیرند که هنوز جزو ۱۰ درصد اولی هستند.
محققان دریافته‌اند که نوآوری تکنولوژیک بهره‌وری اقتصادی را به‌صورت کمی بالا می‌برد. این موضوع ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما طبق مطالعات گذشته، پیش‌بینی بهره‌وری با استفاده از معیارهای مختلف نوآوری تکنولوژیک سخت است. دلیل این موضوع به گفته سرو این است که بر خلاف مطالعات اولیه، معیارهایی که متن پروانه‌های اختراع را بررسی می‌کنند، به محققان امکان می‌دهند سنجش واضح‌تری از نوآوری تکنولوژیک داشته باشند؛ به خصوص نوآوری‌های اساسی.به گفته سرو، خبر مهم این است که روش جدید رتبه‌بندی اختراعات مهم دقیق‌تر است و زمینه برای شناخت عمیق‌تر از شرایطی که در آن نوآوری واقعی می‌تواند رشد کند، فراهم می‌شود.
ارسال نظر