مترجم: سید حسین علوی لنگرودی

alavitarjomeh@gmail.com

موسسه Healthcare Support Services یک شرکت جدیدالتاسیس است که در سطح ملی فعالیت کرده و دارای دو دفتر مرکزی در کالیفرنیا و نیویورک است و در نتیجه مدیران ارشد شرکت باید به‌طور پیوسته بین این دو شهر که فاصله زیادی با هم دارند در رفت و آمد باشند. جیسون، مدیرعامل این شرکت باید هر هفته چند بار بین نیویورک و کالیفرنیا پرواز کند تا بتواند به کارها به‌طور کامل رسیدگی کند و با حضور در نشست‌ها و جلسات مختلف، نظر مساعد سرمایه‌گذاران و شرکت‌های دیگر را به سمت شرکت متبوع خود جلب کند که این کار نیازمند تمرکز و دقت زیادی است. در یکی از هفته‌های پر ازدحام کاری، جیسون از منشی شرکت خواست برای او در بخش درجه یک چند پرواز جا رزرو کند تا او بتواند در حین پرواز طولانی و خسته‌کننده بین نیویورک و کالیفرنیا هم به اندازه کافی استراحت کند و هم متن مناسبی را برای ارائه به حاضران در جلسات مهمی که باید در آنها شرکت می‌کرد آماده کند.

　

به عقیده جیسون، پرداخت هزینه پرواز درجه یک در این موقع کاملا معقول بوده و ارزشش را دارد، چرا که منافع مالی ناشی از انعقاد قرارداد با شرکایی که در آن جلسات منتظر او بودند جبران این هزینه را می‌کرد. بنابراین او باید با تمام قوا و تمرکز کامل در آن جلسات شرکت می‌کرد. این رویه در شرکت قبلی که جیسون در آنجا کار می‌کرد و یک شرکت خصوصی بود کاملا جا افتاده و قابل پذیرش بود و برای جیسون نیز کاملا عادی می‌نمود. پس جیسون با خیال راحت از منشی‌اش خواست تا ترتیب رزرو چند پرواز درجه یک را بدهد. اما پس از علنی شدن این تصمیم و منتشر شدن خبر آن، جیسون با موج انتقادها و مخالفت‌ها چه از سوی اعضای هیات‌مدیره و چه عموم مردم مواجه شد.مخالفان این نکته را مطرح می‌کردند که استفاده مدیرعامل یک شرکت غیرانتفاعی و خیریه از پرواز درجه یک که بسیار گران‌قیمت و پر هزینه است، به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست و رسالت و حیثیت شرکت و نیز وجه تمایز شرکت‌های غیرانتفاعی را با شرکت‌های خصوصی زیر سوال می‌برد. اعضای هیات‌مدیره از این مساله نگران بودند که علنی شدن مسافرت مدیرعامل شرکت با پرواز درجه یک به آبروی شرکت لطمه می‌زند و مردم اعتمادشان را به آنها از دست ‌می‌دهند.

در نتیجه این مخالفت‌ها و نگرانی بود که اعضای هیات‌مدیره قرار گذاشتند تا در هفته آینده تشکیل جلسه بدهند و در مورد این قضیه بحث کنند آیا باید به مدیرعامل این اجازه را داد که به خرج شرکت از پرواز درجه یک استفاده کند یا نه. راستی اگر شما یکی از اعضای هیات‌مدیره این شرکت بودید و قرار بود در این جلسه شرکت کنید چه تصمیمی در این مورد می‌گرفتید؟ آیا به مدیرعامل حق ‌می‌دهید که به خاطر مصالح شرکت و موفقیت بیشتر در کارش از پروازهای درجه یک بین نیویورک و کالیفرنیا استفاده کند تا با تمرکز کافی در جلسات حضور داشته باشد یا اینکه به خاطر صرفه‌جویی در هزینه‌های شرکت از پروازهای معمولی استفاده کند که ممکن است به خستگی او و کاهش کارآیی‌اش منجر شود؟

پیشنهاد مدیران اخلاق‌گرا

آبرو و اعتبار هر شرکتی نزد عموم مردم از هر چیز دیگری مهم‌تر و حیاتی‌تر است. بنابراین اگر استفاده از پرواز درجه یک به وجهه شرکت نزد عموم مردم لطمه می‌زند، باید از آن پرهیز کرد؛ حتی اگر بازدهی کاری مدیر پروازی را کاهش دهد. با این همه راه حل‌های بینابین و جایگزینی نیز در این مورد وجود دارد که می‌توان با به‌کار بستن آنها با یک تیر دو نشان زد. یکی از این گزینه‌ها این است که مدیرعامل شرکت با هزینه شخصی از پروازهای درجه یک استفاده کند و در پایان هر سال و در قالب پاداش‌های خاص مرتبط با عملکرد مطلوب شرکت آنها را جبران کند. با این کار نه وجهه شرکت نزد عموم مردم ضربه خواهد خورد و نه ضرر و زیان مالی متوجه شرکت خواهد شد.

منبع: مجله Ethical Management