همه عمر دیر رسیدیم جمشید مشایخی

«همه عمر دیر رسیدیم و این بار نیز وقتی به سراغ این استاد تئا‌تر رفتیم که او بیمار شده بود و می‌دانستیم مدت زمان زیادی پیش ما نخواهد ماند.

«همه عمر دیر رسیدیم و این بار نیز وقتی به سراغ این استاد تئا‌تر رفتیم که او بیمار شده بود و می‌دانستیم مدت زمان زیادی پیش ما نخواهد ماند. اوایل دهه ۴۰ خورشیدی، با آمدن حمید سمندریان، تئا‌تر ایران کارگردان با سواد، تازه نفس، خلاق، دقیق و نوگرایی را به خود دید که توانست اجرای نمایش‌های صحنه‌ای را ارتقا بخشد و موج تازه‌ای را به وجود آورد. او همیشه اعتقاد داشت که این حضور و نفس تماشاگر است که به تئا‌تر معنی می‌دهد و برای همین وقتی شروع می‌کرد تا کاری را روی صحنه ببرد، تمام وقت و توان خود را صرف آن می‌کرد تا نمایشی را بدون عیب و نقص ارائه دهد. سمندریان استاد سه نسل از تئاتری‌های ایران بوده است. ما که از دهه ۴۰ در کنارش کار کردیم، هنرمندانی که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ در دانشگاه شاگردی‌اش را کردند و جوانانی که چند سال گذشته در آموزشگاه بازیگری‌اش با فوت و فن این هنر آشنا شدند.

مسوولان به جای آنکه بعد از مرگ هنرمندان بزرگ و پیشکسوت پیام و بیانیه بدهند، بهتر است شرایط کار را برای آنان فراهم کنند تا هنر این مرز و بوم به این دلیل دچار خسران و زیان نشود. متاسفانه این اتفاقی است که در چند سال گذشته رخ داد و همه ما را از هنر استاد سمندریان بی‌نصیب ساخت.