روزنامه رسالت در سرمقاله‌اش به قلم محمود گبرلو نوشت: هیچ قانون مشخصی در سینما رعایت نمی‌شود. هر اداره نظارتی یا هر مسوولی به‌رغم خود تبیین کننده قانون می‌شود. تولیدکنندگان و سینماگران نمی‌دانند چه مسیری را باید طی کننده تا هم گردش تولید و بروز خلاقیت خود را داشته باشند و هم اثرشان مورد تایید و حمایت مسوولان قرار گیرد. امیدوار باشیم که سازمان سینمایی که گام مثبت فعالیت خود را آغاز کرده با اصلاح و تکمیل قوانین تکلیف فیلمسازان و مردم را مشخص کند تا مجبور نباشیم برای هر فیلم «سجادپور» را به آن سنجاق کنیم تا توضیح دهد مطابق با قانون است یا مخالف قانون.امسال نشانه‌های ریل‌گذاری بسیار مشهود بود. مشخص است که متولیان هدف‌هایی دارند و برای رسیدن به آن هدف‌ها در حال برنامه‌ریزی هستند، اما با معضل جدی در این مسیر روبه‌رو هستند و آن هم بضاعت فیلمسازان و قدرت و توانایی آنان در همراه شدن با این ریل‌گذاری است. البته ممکن است در مسیر ریل‌گذاری اشتباهاتی وجود داشته باشد که دارد، اما دیکته ننوشته هیچ وقت غلط ندارد. حوزه فرهنگ به‌گونه‌‌ای است که باید قدری صبر و تحمل اختیار کرد تا شاهد نتیجه‌ ریل‌گذاری بود. هرچند باید مواظب بود؛ چون ریل‌های سست و بی‌بنیان قطار را به انحراف می‌کشاند.