خاطرات مرد خاطره‌ساز تصویر روی جلد مجله «باترانه»

حمید ناصحی، سردبیر نشریه‌ «باترانه» و دبیر این سلسله نشست‌ها، با مروری بر تاریخچه‌ خنیاگری و ترانه‌سازی در ایران، گفت: «گوینده و خنیاگر در زبان فارسی در معنای هنرمندی به کار می‌رود که کلام و ملودی را خلق و تلفیق و سپس با ساز و صدای خود اجرا می‌کند، اما در روزگار ما معنای این واژه به تلفیق کلام و ترانه تقلیل یافته و‌ وجوه نوازندگی و خوانندگی در این معنا کمتر مورد توجه است و از این رو بابک رادمنش تحقیقا تنها هنرمند معاصر و تاریخ ترانه‌ مدرن فارسی است که در تعریف کامل خنیاگر می‌گنجد.»

علیرضا میرعلی‌نقی، نویسنده و پژوهشگر مطرح موسیقی، یکی دیگر از سخنرانان برنامه بود. او با ذکر ویژگی‌های آثار بابک رادمنش، این آهنگساز را چهره‌ای منحصر‌به‌فرد در ترانه‌ فارسی دانست و تاکید کرد با شرایط فعلی موسیقی در روزگار ما بعید است در آینده نیز چهره‌ای با جمع توانایی‌های این هنرمند ظهور کند.

 آرش نصیری، شاعر، ترانه‌سرا و روزنامه‌نگار نیز به مرور آثار این آهنگساز پرداخت. او گفت حرف زدن درباره بابک رادمنش به دلیل کارهایی که ساخته بسیار جذاب است چون در سن خیلی کم خوانندگی می‌کرد و در ۱۶سالگی آنقدر مشهور شده بود که منوچهر نوذری، مجری معروف آن روزگار، او را برای مصاحبه به برنامه‌اش دعوت کرد.

نصیری زندگی هنری رادمنش را به چهار دوره آثار پیش از انقلاب، آثار پس از انقلاب تا خروج از ایران، ترانه‌های پس از مهاجرت و آثار پس از بازگشت به ایران تقسیم کرد و با ذکر مثال‌هایی، به تنوع موضوعات و مضامین آثار پرداخت و گفت که این ویژگی شاخص سبک آثار اوست.

بنیانگذار برنامه استعداد‌یابی «هزار صدا» گفت: «یکی از مهم‌ترین رازهای موفقیت بابک رادمنش اهمیت دادن او به تحصیل در کنار فعالیت‌های هنری است. او با اینکه شاگرد بزرگانی همچون علی تجویدی بود اما در دانشگاه هم موسیقی خواند و همین چیزها باعث شد شخصیت خاص هنری‌اش شکل بگیرد.»

نصیری با اشاره به مهاجرت و زندگی خانوادگی بابک رادمنش و تاثیر او بر موسیقی فرزندش سامی یوسف گفت: «سامی یوسف در بهشت متولد شد و چیزی که اکنون از او می‌بینیم محصول زندگی زیر سایه تجربه‌های پدر است. استاد ۱۰ تا ۱۲ ساز می‌زد و سامی یوسف در سن خیلی کم نوازندگی چند ساز را از پدرش یاد گرفت و تلاش کرد و اکنون به یک هنرمند برجسته بین‌المللی تبدیل شده است.»

همچنین مهدی یغمایی، خواننده،‌ در این مراسم به تمجید از هنر بابک رادمنش پرداخت و اجرای چنین برنامه‌هایی را عامل ارتقای فرهنگ جامعه دانست.

در ادامه با خواست مجری برنامه مهدی یغمایی و بابک رادمنش برخی کارهای خاطره‌انگیز این آهنگساز را اجرا کردند که از فرازهای این اجرا هم‌خوانی سرود «خلبانان، ملوانان» بود.

در این برنامه بابک رادمنش که تبریزی است درباره ساخت آهنگ‌های محلی لری با ذکر خاطره‌ای گفت: «مادرم آذربایجانی و بسیار مذهبی بود اما به موسیقی لری در دستگاه ماهور خیلی علاقه داشت. وقتی سرطان گرفت به من گفت نماز به نماز برای من کمانچه لری بزن تا عبادت کنم. این در خاطرم مانده بود تا در دهه ۶۰ و در هفته وحدت حمید شاهنگیان سرپرست واحد موسیقی رادیو از من خواست یک آهنگ لری بسازم. آن موقع در حال‌و‌هوای مادرم یک قطعه لری نوشتم و فردایش بردم رادیو. به دوستانم گفتم برویم ضبط. آنها گفتند تمرین نکرده‌ایم و گفتم تمرین نمی‌خواهد. خودم کمانچه زدم و آهنگ آماده را ساعت ۱۲ظهر گذاشتم روی میز آقای شاهنگیان. پرسید چه کسی خوانده؟ گفتم یک لر. یک شوخی با من کرد و فهمید خودم خواندم. بعد از آن رضا سقایی خواننده مشهور لری از من پرسید این آهنگ را چه کسی خوانده چون از هر خواننده لری پرسیدم گفت من این را نخوانده‌ام. گفتم خودم خواندم و تعجب کرد.»

او در خاطره‌ای دیگر گفت: «سال ۹۲ وقتی به ایران آمدم برنامه «هزار صدا» از من دعوت کرد تا یکی از داوران باشم. در آن برنامه جوانان آواز و ترانه می‌خواندند و ما نمره می‌دادیم و بالاترین نمره هم ۱۰ بود. آن روز من به همه ۱۰ دادم. داوران دیگر برنامه گفتند فلانی صدایش بد بود و ما نمره پایینی به او دادیم شما چرا ۱۰ دادید؟ در جواب گفتم من به جوانان ایران همیشه بیشترین نمره را می‌دهم.»

او افزود: «در این برنامه از من سوال شد شما که آن طرف با خواننده‌های اسم‌و‌رسم‌دار کار می‌کردید چرا برگشتید ایران؟ من هم با اشاره به یکی از آهنگ‌هایم گفتم من عاشق ایران و ایرانی‌ام / برای خاکم یه قربانی‌ام.»

در این مراسم شاعران و ترانه‌سرایی همچون حسن صادقی‌پناه، هادی خوانساری، امید صباغ‌نو و مجید معارف‌وند کارهایشان را خواندند و همچنین جشن امضای نشریه‌ «باترانه» که با تصویر بابک رادمنش روی جلد منتشر شده برگزار شد.