گلایه‌های بیوک میرزایی از کیفیت برنامه‌های تلویزیون
خوب کار نکنی مردم جواب سلامت را هم نمی‌دهند
او افزود: آن‌قدر کارهای الکی و بی‌کیفیت پیشنهاد می‌شود که حتی با وجود نیاز مالی هم آدم نمی‌تواند حضور در آنها را قبول کند. واقعیت این است که معاش آدم از طریق کار در رادیو تامین نمی‌شود و به همین دلیل گاهی مجبور می‌شویم کارهایی را که از نظرمان چندان ایده‌آل نیستند قبول کنیم و در آنها کار کنیم.
این بازیگر درباره علاقه خود برای نقش‌آفرینی در فیلم‌های سینمایی هم گفت: احساس من این است که کارهای سینمایی هم گرفتار باندبازی است و هر کس گروه خودش را دارد. همین الان اگر رصد کنید، می‌بینید ۸ الی ۱۰ نفر بازیگر هستند که در همه فیلم‌ها حضور دارند. این‌ها ارتباطاتی شبه‌مافیایی براساس رفاقت‌ها و دوستی‌های خود در سینما دارند و با زدوبند در فیلم‌ها حضور پیدا می‌کنند و به‌راحتی به دیگران فضای کار نمی‌دهند. حتی اگر بخواهند با این شرایط ما را به یک کار راه بدهند، صورت قشنگی ندارد و به همین دلیل ترجیح می‌دهیم کار نکنیم.
میرزایی ادامه داد: امروز کار اصلی در دست تولیدات شبکه خانگی است که هم توزیع بهتری دارند و هم دستمزدهای بهتری می‌دهند. تولیدات تلویزیونی اما هم پول خوبی نمی‌دهند و هم متن‌های خوبی ندارند. همین روزها به‌صورت روزانه سه الی چهار سریال دارد از تلویزیون پخش می‌شود اما مردم آنها را نگاه نمی‌کنند. انگار قصه‌های این سریال‌ها هیچ اوج و فرودی ندارند و دنبال کردن آنها جذابیتی برای مخاطب ندارد. زمانی بود که وقتی تلویزیون سریالی را پخش می‌کرد، همه خیابان‌ها خلوت می‌شد. اما آیا واقعا امروز هم این‌گونه است؟
بازیگر «کلاه پهلوی» ادامه داد: خیلی از سامانه‌های شبکه خانگی امروز از طریق تبلیغات پول‌های کلانی به دست می‌آورند و اگر این درآمدهای تبلیغاتی را نداشتند که نمی‌توانستند چنین دستمزدهایی بدهند. در تولیدات تلویزیونی اما معمولا اسپانسر وجود ندارد و اگر هم باشد، پولش معمولا به بازیگران و عوامل نمی‌رسد. به همین دلیل است که تولیدات شبکه نمایش خانگی، بخش عظیمی از درآمد خود را موکول به تبلیغات کرده‌اند و بابت آن پول خوبی می‌گیرند.
میرزایی درباره واکنش‌های مخاطبان در کوچه و خیابان و اینکه بیشتر با صدایش او را می‌شناسند یا با چهره‌اش، گفت: مردم هم صدای مرا می‌شناسند و هم چهره‌ام را. گاهی به مناطقی می‌روم که فکر نمی‌کنید اصلا رادیو یا تلویزیون داشته باشند، اما بازهم اظهار لطف می‌کنند. اتفاقا همین اظهار لطف مردم است که ما را نگه داشته است، وگرنه که این طرف دیگر خبری نیست. گاهی مردم فکر می‌کنند هنرمندان پول‌های آن‌چنانی می‌گیرند و زندگی آن‌چنانی دارند، ولی واقعیت این است که این‌گونه نیست.
او افزود: من بیش از ۴۰ سال است که در رادیو در برنامه‌هایی مثل صبح جمعه با شما حضور داشته‌ام و در بسیاری از فیلم‌هایی هم که ایفای نقش کرده‌ام، خودم به جای خودم صحبت کرده‌ام و صداپیشه نداشته‌ام. به همین دلیل خیلی از مردم از طریق صدا مرا می‌شناسند و نسبت به بنده ابراز محبت دارند. همیشه نهایت تلاشمان را می‌کنیم که کارهایمان مورد رضایت مردم باشد.
میرزایی ادامه داد: هنرمندانی هستند که از اعتبارشان فرصت‌طلبی و سوءاستفاده می‌کنند و مردم به آنها ناسزا می‌گویند، اما من شخصا تلاش کرده‌ام این‌گونه نباشم و همواره بر مبنای رسالت هنری‌ام کار کنم. به زبان ساده نانم را به نرخ روز نمی‌خورم. مردم به‌خوبی این مسائل را تشخیص می‌دهند. گاهی آدم تعجب می‌کند که یک کارگر پمپ بنزین یا یک راننده، چقدر خوب کارهای ما را تجزیه و تحلیل می‌کنند. همین مساله سبب می‌شود که ما همواره تلاش کنیم تا به‌درستی کار کنیم. اگر درست کار نکنی، ملت دیگر جواب سلامت را هم نمی‌دهند.
این بازیگر باسابقه درباره خاطراتش از مواجهه‌های مردم با خود گفت: مردم همواره به ما لطف دارند. گاهی پیش آمده که یک راننده تاکسی سوارم کرده و در تمام طول مسیر با خودش دو به شک بوده که این آدم کیست؟! بعد به هر جایی که می‌رسم، باز ادامه مسیر را می‌پرسد و من را می‌رساند. آخر سر که آدرسم به خیابان جام‌جم و صداوسیما می‌رسد، تازه دوزاری‌اش می‌افتد که ای بابا تو همان هنرپیشه معروف هستی!
او افزود: به‌صراحت می‌گویم که هیچ دری به روی من بسته نیست. خیلی‌ها شاید مولتی‌میلیاردر باشند اما هرجایی آنها را راه نمی‌دهند، اما ما شکر خدا آبرو و اعتباری داریم که خیلی درها به روی‌مان باز می‌شود. همواره تلاش کردم از همین اعتبارم برای گره‌گشایی از کار مردم استفاده کنم. ما زمانی از کارمان لذت می‌بریم که رضایت مردم هم در کنارش باشد.
میرزایی درباره معروف‌ترین نقش‌آفرینی‌های خود در نگاه مردم هم گفت: من سریال‌های تلویزیونی زیادی داشته‌ام، از «گم‌گشته» که با آتیلا پسیانی کار کرده بودیم تا «پهلوانان نمی‌میرند»، «کلاه پهلوی»، «باغ گیلاس» و «مدار صفر درجه». از همه این‌ها مردم خاطره دارند و این‌ها همه سریال‌های پرمخاطبی بوده‌اند. در موقعیت‌های مختلف مردم نسبت به ما ابراز لطف دارند و گاهی حتی به‌صراحت می‌گویند شما بازیگران قدیمی، یک چیز دیگر بودید.
