آیین نکوداشت آتیلا پسیانی در خانه هنرمندان برگزار شد

کارنامه ۵۰ سال زندگی هنرمندانه

دنیای اقتصاد : پریشب، عکاسان در مراسم بزرگداشت آتیلا پسیانی،‌ سوژه‌های زیادی برای زوم کردن و شاتر زدن داشتند، سوژه‌های زیادی که همه هم فوکوس کشیدند و عکس‌هایشان در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد، اما مهم‌ترینشان تصویری بود که دوستداران سینما را بهت‌زده کرد. تصویری از آتیلا پسیانی با صورت و بدنی لاغرتر از همیشه، موهایی کم‌پشت‌تر بر سر و صورت و چشمانی که اگرچه همچنان پر از فروغ و شوق بود اما انگار انرژی همیشگی را نداشت. نکوداشت آتیلا پسیانی بازیگر و کارگردان سینما و تئاتر ایران که همزمان با زادروز این هنرمند شامگاه ۱۰ اردیبهشت‌ماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد، با سخنرانی پرویز پرستویی، رضا کیانیان، محمد چرم‌شیر، محمد صالح‌علا، نوید محمد‌زاده، بهرام رادان، محمد رحمانیان، فاطمه نقوی و ... همراه شد.

همه برای یکی

در اوایل مراسم، پرویز پرستویی در سخنانی با ابراز خوشنودی از برگزاری این برنامه گفت: تئاتر شغل ما نیست، زمانی می‌توانیم کار کنیم که حال خودمان و مردم خوب باشد. با این حال وظیفه ما کار کردن است. به وجود آتیلا افتخار می‌کنم که همیشه در کنار کارهای تصویری، تئاتر کار کرده و به تئاتر، مومن‌ترین است که همواره با تفکر و ایده‌های خودش کار کرده و مخاطب خود را هم داشته است. در ادامه، محمد صالح‌علاء، دیگر هنرمند حاضر در برنامه، با یادآوری چند خاطره گفت چند سالی است که خانه‌نشینی پیشه کرده و اتفاقا از این کار لذت می‌برد.

او ادامه داد: وقتی دانش‌آموز بودم، برای هم‌کلاسی‌‌های مدرسه که عاشق می‌شدند، نامه عاشقانه می‌نوشتم. اوایل این کار برایم دشوار بود ولی وقتی تعریف و تمجید می‌شدم، راحت می‌شد اما دشواری آنجا بود که چند نفر عاشق یک نفر می‌شدند و نوشتن نامه برای آن یک نفر، خیلی سخت بود. حالا هم برایم دشوار است وقتی همه آتیلا را دوست دارند، درباره او چه بگویم. صالح‌علاء اضافه کرد: در جوانی کار نمایش می‌کردم و همه از منتقدان تا هنرمندان بزرگمان مرا سرزنش می‌کردند. من هیچ‌وقت کار تئاتر نمی‌کردم بلکه نمایش مفهومی کار می‌کردم. در این میان هنرمندان بزرگی بودند که نه تنها نقد نمی‌کردند بلکه تشویقم می‌کردند، مانند عباس جوانمرد، جمیله شیخی و ...

او با اشاره به حضور هنرمندانی چون آتیلا پسیانی، خسرو شکیبایی، رضا رویگری و ... در این نمایش‌های تلویزیونی افزود: آتیلا از من جوان‌تر است ولی عقلش بزرگ‌تر است. ما با هم همکاری‌های شورمندانه‌ای داشتیم و با هم ترانه‌های لئونارد کوهن گوش می‌کردیم. رضا کیانیان، دیگر هنرمند و دوست نزدیک پسیانی، نیز گفت: همبستگی هنرمندان تئاتر اتفاق بسیار خوبی است که امیدوارم ادامه یابد. در سینمای ما سه چیز مفقود شده؛ قهرمانی که در زندگی شخصی‌اش موفق می‌شود. به همین دلیل شخصا از فیلم تلخ خوشم نمی‌آید. از طرف دیگر در سینمایمان شادی و رویا نداریم. به همین دلیل ما تئاتری‌ها مجبوریم شادی و رویا داشته باشیم و در زندگی خودمان قهرمان باشیم.

محمد چرم‌شیر، نمایشنامه‌نویس و دوست و همکار نزدیک آتیلا پسیانی، هم دیگر سخنران برنامه بود و گفت: هر وقت ظاهرا همه‌چیز برای ما خیلی خوب بود، با تعجب می‌گفتیم یک جای کار می‌لنگد و این در بین ما به یک شوخی تبدیل شده بود. حالا کانون کارگردانان برای آتیلا نکوداشت گرفته. اگر این موضوع به معنای پذیرش نگاه آتیلاست، ۴۰ سال زمان برای این پذیرش، بسیار طولانی است. بهرام رادان دیگر سخنران برنامه بود که به عنوان نماینده‌ای از جوانان روی صحنه رفت و گفت: وقتی قرار است از بزرگی صحبت کنیم، گاه می‌گوییم شناختن زوایای پنهان او ساده نیست ولی آتیلا جزو معدود کسانی است که ظاهر و باطنش یکی است. در بیست و اندی سال گذشته افتخار شاگردی، همکاری و رفاقت با او را داشته‌ام. امیدوارم سال‌های سال کنار خانواده‌ات بمانی. تولدت مبارک!

نوید محمدزاده که در چند نمایش با پسیانی همکاری داشته است، با صدایی لرزان و با بیان اینکه دچار اضطراب شده است، خطاب به آتیلا پسیانی گفت: برای من حکم پدر داری، رفیق عزیز، برادر بزرگ‌تر، معلم، کسی که در مسیر کار و تمرین‌هایمان می‌گفتی از اشتباه‌های آدم‌ها تئاتر می‌سازی. سعی کردم اشتباه‌های زیادی کنم. در چهار نمایش افتخار همکاری با تو را داشتم و به این دلیل می‌گویم بچه تئاترم.

از ۴۵ سال زندگی مشترک

در ادامه، رحمانیان با تایید سخن چرم‌شیر مبنی بر دیر بودن پذیرش نگاه آتیلا در تئاتر، از فاطمه نقوی برای صحبت کردن دعوت کرد. نقوی در سخنانی با یادآوری آشنایی خود با پسیانی افزود: ۴۵ سال با هم زندگی کردیم. ۴۶ سال همدیگر را می‌شناختیم. همچنان که مادر آتیلا می‌گفت ما با هم بزرگ شدیم و زندگی را تجربه کردیم. او افزود: آتیلا عاشق جوانان است و همیشه دوست داشته جایی برای برگزاری کارگاه و انتقال تجربه‌هایش به جوانان داشته باشد. او عاشق کار و زندگی است و کودک درونش خیلی زنده و فعال است. در بخش پایانی برنامه آتیلا پسیانی در میان تشویق حاضران روی صحنه رفت و در سخنانی گفت: با وجود تمام سخنان دوستان که خیلی صادقانه و دوستانه، درباره من گفتند، مرا عمیقا به فکر فرو برد که انگار یک جای کار می‌لنگد!

او ادامه داد: اتفاقاتی که در این ۵ دهه افتاد، خیلی عجیب و مختلف بود که می‌توانست برای دیگران هم رخ بدهد. ما خیلی دوست داشتیم جوانانی مانند خودمان پرورش بدهیم و گروه‌هایی مانند گروه تئاتر بازی ایجاد کنیم. وقتی گروه تئاتر بازی در سال ۶۸ کار تجربی انجام دادیم، خیلی فحش خوردیم ولی ما پای آن ایستادیم. خوشحالم الان بیش از ۲۰ گروه تجربی داریم که فعالیت می‌کنند.