توضیحات رئیس هیات‌مدیره خانه سینما درباره یک بیانیه
به دنبال گفت‌وگو هستیم
محمدمهدی عسگرپور در مصاحبه با ایسنا درباره پیگیری‌های خانه سینما برای رفع مشکلاتی که برای برخی هنرمندان و سینماگران کشور در ناآرامی‌های اخیر جامعه به وجود آمده و بعضا فضای ملتهبی ایجاد کرده است گفت: وقتی می‌خواهیم درباره مقطع فعلی یعنی همین امروز و روز گذشته و چند روز پیش از آن صحبت کنیم باید موضوع را گسترده‌تر از یکی دو اتفاق خاص اخیر مثل بازداشت دو بازیگر ببینیم؛ یعنی مساله را نه صرفا در سطح هنرمندان، بلکه در سطح جامعه ببینیم. آنچه اتفاق افتاده مسائل انباشته‌شده حداقل دو سه دهه است و به نظرم اشتباه است اگر بخشی از حاکمیت یا هر جای دیگر فکر کند این اتفاق‌ها مربوط به حجاب است؛ اتفاقا برعکس، مربوط به یک ماجرای گسترده است که همه ابعاد آن باید بررسی شود.
اما نکته اینجاست که متاسفانه در طول سال‌های اخیر زمینه گفت‌وگوی درست و شنیدن صداهای مختلف و عمل کردن به آنچه باید اتفاق بیفتد شکل نگرفته است. وقتی برخی مطالبی را که مطرح می‌شود، ریشه‌یابی کنید می‌بینید بعضی از موضوع‌ها در سال‌های گذشته ساده‌تر بودند ولی به آن‌ها توجه نشد، همین‌طور روی هم انباشته شدند و حالا به یک خشونت منتهی شده‌اند. اگر هیچ‌کدام از طرفین نخواهند باب گفت‌وگو را باز کنند با خشونت روزافزون مواجه خواهیم شد؛ کمااین‌که امروز با این پدیده مواجه هستیم و اتفاقا مساله اصلی جامعه ما در شرایط فعلی، همین است. طبیعتا هنرمندان هم در همین بخش می‌گنجند.
عسگرپور با اشاره به جایگاه هنر و به طور مشخص سینما ادامه داد: سینما همواره نقش اجتماعی جدی - حداقل در کشور ما - داشته و در دنیا هم کم‌وبیش همین‌طور است. حاکمیت خیلی وقت‌ها این نقش اجتماعی را دوست داشته و خودش هنرمندان را به آن تشویق می‌کرد و گاهی حتی می‌پرسید که چرا در فلان موضوع، هنرمندان حضور ندارند، یا به نحوی بر مشارکت آن‌ها تاکید می‌کرد. اما هر زمان این حضور به نفع حاکمیت نیست، گفته می‌شود «آن‌ها چرا اظهار‌نظر می‌کنند؟ هنرمندان باید سراغ کار خود بروند.» این در حالی است که هنرمندان به شکل طبیعی با جامعه ارتباط دارند و دارای نقش اجتماعی خاص هستند.
این توقع اتفاقا از هنرمندان به عنوان افراد معروف جامعه و کسانی که به نوعی مرجعیت دارند وجود دارد نه از افراد معمولی جامعه؛ به همین دلیل هنرمندان بنا بر همین نقش درگیر ماجراها می‌شوند. این موضوعی است که باید درک شود. ولی به نظرم در برخی مقاطع به‌ویژه در بحران فعلی، انگار این نقش نادیده گرفته می‌شود؛ یعنی فراموش شده نقش هنرمندان در مسائل اجتماعی جدی بوده است. این را هم من نمی‌گویم، بلکه تحقیقات نشان می‌دهد هنرمندان همواره جزو سه یا چهار قشر اول مرجعیت جامعه در سه دهه گذشته بودند. این تحقیقات جامعه‌شناسانه جواب همین موضوع هستند ولی حالا شرایط به گونه‌ای است که یا می‌خواهند موضوع را نادیده بگیرند یا معتقدند این نقش مرجعیت فقط به یک صورت خاص باید ایفا شود.
رئیس هیات‌مدیره خانه سینما اضافه کرد: وقتی کارنامه هنرمندان را بررسی می‌کنیم - به گواه آثارشان - می‌بینیم آن‌ها بیشتر متوجه موقعیت و مسائل اجتماعی بودند، بیشتر آینده‌نگر بودند و به موضوع‌های امروز اشاره داشتند. این در حالی است که چنین بررسی‌ها و آینده‌نگری‌هایی کار نهادهای ذی‌ربط بوده ولی انگار متوجه موضوع نشده‌اند و حتی برخی از آن‌ها بدون درک درست شرایط، غائله را تمام‌شده اعلام کردند. من در همین یکی دو ماه اخیر با برخی کسانی که در حوزه‌های استراتژیک مجموعه کشور فعالیت می‌کنند جلسه داشتم و در میان آن‌ها می‌بینم عده‌ای تحلیل‌های بعضا اشتباهی دارند؛ مثلا یک ماه پیش فردی که مسوولیت مهمی هم داشته تحلیلی از شرایط اجتماعی داشت که وقتی آن را در موقعیت امروز بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم تحلیل نادرستی بوده و اینجاست که به چشم می‌بینیم آنچه باید در طول سال‌های گذشته انجام می‌شد، پیگیری نشد و وضعیتِ امروز به این میزان خشونت رسیده است.
وی در ادامه اظهار کرد: خانه سینما در این دو ماه اخیر سعی کرد سیر پیگیری آرام و منطقی خود را داشته باشد، با نهادهای ذی‌ربط گفت‌وگو کند تا بخشی از این مشکلات حل شود. ولی به نظر می‌رسد در جاهایی ترجیح داده می‌شود این گفت‌وگو با آن شکلی که در حال پیش رفتن بود، ادامه نداشته باشد. انگار برخی به دنبال این هستند که به نوعی لشکرکشی اتفاق بیفتد. ما در این مدت براساس تعداد بازداشتی‌ها و ممنوعیت‌هایی که اعلام شده بود و هر کدام شرایط متفاوتی هم دارند جلسه‌های مختلفی با نهادهای امنیتی و دادستانی داشتیم. بعضی از همکاران احضار شده‌اند، بعضی بازداشت شده‌اند و بعضی هم پاسپورتشان گرفته شده است.
درباره افرادی که پاسپورت آن‌ها گرفته شده مواردی هست که هیچ حکمی برایشان وجود ندارد. برخی افراد هم در زندان هستند که علت آن قابل‌بررسی است. من پیش‌تر هم گفته بودم که اگر در هر کجای دنیا از ما بپرسند مثلا آقای جعفر پناهی برای چه در زندان است، آیا باید بگوییم به‌خاطر ساخت فیلم؟ فیلمی که باب دل مسوولان نبوده یا حتی از نظر بخشی از این افراد، از آن برداشت اقدام علیه امنیت ملی شده است؟ آن هم فیلمی که هنوز بیرون نیامده و هنوز تمام نشده است! این‌ها همه بخشی از آن مسائل انباشته‌شده است که ما هر دوره پیگیری کردیم.
عسگرپور توضیح داد: ما در نهاد صنفی خانه سینما تاکنون به دنبال گفت‌وگو بودیم و من براساس جایگاه صنفی خود رفتار و تصمیم‌گیری کرده‌ام. در دو ماه گذشته به گواه مسوولانی که جلسه‌های مختلفی با آن‌ها داشتم، اوضاع و احوال را پیگیری می‌کردیم که تا جای ممکن کمترین آسیب به مجموعه کشور ما وارد شود و به طور طبیعی هنرمندان هم بخشی از آن محسوب می‌شوند. متاسفانه بعد از هر جلسه فکر می‌کنیم به یک جمع‌بندی نسبتا خوب نزدیک می‌شویم ولی فردای آن، معادلات دیگری همه چیز را به هم می‌زند. انگار رصد می‌کنند و می‌بینند ما به یک نقطه نسبتا مثبت نزدیک می‌شویم و بعد یک مجموعه دیگر کارها را به هم می‌زند. پس به نظر می‌رسد باید کم‌کم دیدِ من این شود که دیگر جلسه نگذاریم، چون انگار این گفت‌وگوها بی‌فایده هستند؛ این در حالی است که مدام ما را دعوت به گفت‌وگو می‌کنند. اما گفت‌وگو مناسباتی دارد.
