مریم امیرجلالی:
سریال خوب باشد، کار میکنم، هنوز در اوجم!
او اظهار کرد: دوست دارم کار کنم؛ به تلویزیون بیایم یا برای سینما کار کنم، اما راستش با این فیلمنامه‌ها خیر. اگر فیلمنامه‌هایی باشند که آنها را دوست داشته باشم و بتوانم بیننده‌ها را خوشحال کنم، چرا نیایم، با کمال میل می‌آیم. امیرجلالی که مدتی قبل عکسی از او در فضای مجازی روی تخت بیمارستان منتشر و از مردم درخواست شده بود که برایش دعا کنند، در این زمینه توضیح داد: من مدتی در کانادا بودم و متاسفانه حال خوبی نداشتم. عکسی هم که از من منتشر شد توسط یکی از دوستانم گذاشته شده بود. از مردم کشورم واقعا تشکر می کنم که نگرانم بودند و برایم دعا کردند. پای راستم مشکل داشت و رگ عصبی‌ام دیسک کمرم را دچار مشکل کرده بود و خیلی حالم بد بود. یک ماه و نیم در بیمارستان بستری بودم، الان خدا را شکر بهترم اما واقعا اذیت شدم. این روزها هم به دلیل دیسک کمرم مجبورم با این درد مدارا کنم اما خدا را شکر نسبت به آن موقع خیلی بهترم.
او در پاسخ به اینکه آیا پیشنهادهایی برای حضور در سریال‌های تلویزیون دارد، خاطرنشان کرد: پیشنهادها خیلی زیاد است، هم در سینما و هم سریال های تلویزیون؛ اما من دوست دارم در سریال‌هایی بازی کنم که مردم از آن پند بگیرند و لذت ببرند که مدتی است چنین فیلمنامه‌ای به من پیشنهاد نشده است. او سپس در واکنش به این جمله که آیا شما خودتان را جزو هنرمندان فراموش‌شده تلویزیون می‌دانید، تصریح کرد: خیر، اصلا فراموش نشده‌ام و دلخور هم نیستم. من همیشه گفته‌ام کارمند بازنشسته‌‌ام و خودم را بازیگر نمی‌دانم و دوست ندارم اسم بازیگر روی من باشد. خدا را شکر تمام کارهایی که در این سال‌ها انجام داده‌ام مثل مجموعه‌هایی چون «ترش و شیرین»، «خانه به دوش»، «متهم گریخت» و ... مدام از شبکه‌های مختلف تلویزیون تکرار می‌شوند و خیلی‌ها در دایرکت برایم پیام می‌گذارند و می‌گویند هرگز روی دست سریال‌هایی که شما کار کرده‌اید، نیامده و نخواهد آمد.
بازیگر سریال‌های «چاردیواری» و «چهارخونه» اظهار کرد: من هنوز هم با پیام‌های مردم عشق میکنم و لذت می‌‌برم. می‌دانم که فراموش نشده‌ام. فراموش شدن آن است که آدم کاری انجام بدهد و آنقدر بد و بی‌کیفیت باشد که از جانب مردم انتقاد بشنود. من هنوز هم در اوجم و خدا را شکر میکنم. مردم همیشه به من لطف دارند اما اگر کارهایی ساخته شود در حد کاراکترهای زن هاشم آقا یا آقا ماشالله، چرا قبول نکنم، حتما قبول میکنم. او تاکید کرد: اگر کار خوب و قصه‌ای آبرومند باشد که فرهنگسازی کند، به روی چشم. چرا کار نکنم، با کمال میل کار میکنم. من حتی اگر روی ویلچر هم باشم زبانم کار می‌کند و حاضرم کار کنم تا مردم را خوشحال کنم.
امیرجلالی در پایان صحبت‌هایش یادآور شد: چه اشکالی دارد فیلمنامه‌هایی مثل ترش و شیرین، خانه به دوش و متهم گریخت ساخته شوتد که نشان می‌دهند زنی با تمام سختی‌ها روی پای خودش ایستاده، کار می‌کند و بچه‌هایش را اداره می‌کند. یا سریال خانه به دوش که زن خانواده با تمام بدبختی‌هایش همچنان عاشق همسر و فرزندانش است. گاهی باید با هیچ، عشق را به وجود بیاوریم و نشان دهیم. اگر چنین فیلمنامه‌هایی تکرار شوند من، مریم امیرجلالی، با کمال میل کار میکنم.
