وضعیت زندگی سه هنرمند حاشیه ساز شد
روایت های تنهایی اهل هنر
رضا رویگری
آنچه دیروز بیشتر از هر چیزی وایرال شد انتشار حرفهای رضا رویگری بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون بود. رویگری با انتشار یک فیلم عنوان میکند در خانه سالمندان کهریزک رها شده و امکان برقراری ارتباط با دیگران را ندارد. او در این ویدئو میگوید: «سیمکارتم را خانمم برداشته است و یک سیمکارتِ ایرانسل به من داده است که کسی این شماره را ندارد، من نه میتوانم به کسی زنگ بزنم و نه کسی میتواند به من زنگ بزند، ممنوعالملاقات هم هستم، از شما حلالیت میطلبم، اگر کاری کردهام که شما ناراحت شدهاید، من را حلال کنید. اینجا برایم مثل زندان میماند. طرفداران خوبم که میدانم کم هم نیستند، به من کمک کنند که از اینجا بیرون بیایم.» بعد از انتشار این فیلم واکنشهای فراوانی به وجود آمد. سید عباس عظیمی مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت گفت: به سهم خود از شرایطی که برای جناب رویگری پیش آمده بسیار ناراحتم و نهایت تلاشم را انجام میدهم که در این زمینه هر پیگیری که لازم باشد را انجام دهیم، اما متاسفانه این هنرمند ارزنده کشورمان عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت نیست و از سال ۱۳۹۴ که مکاتبات برای عضویت این هنرمند آغاز شد، شورای ارزشیابی هنرمندان تشخیص نداده که ایشان میتواند عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت شود.
عظیمی گفت: بنده تلاش کردم این هنرمند را طی مقاطع مختلف در جریان خدمات و فعالیتهای موسسه قرار بدهم؛ حتی تلاش کردیم در حد امکانات و شرایطی که داشتیم، جناب رویگری را با سایر اعضا به سفر یا دورهمیها و جشنها ببریم تا حال و هوای روحی این هنرمند پیشکسوت تغییر کند، ولی به دلیل اینکه این هنرمند از جهت شرایطی که توضیح دادم عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت نبودند، پیگیری مسائل مرتبط با این هنرمند، با موسسه نبوده است. از سویی همسر این بازیگر نیز توضیح داد که وی به دلیل شرایط حاد جسمی در بیمارستان بستری شد و پس از ترخیص از بیمارستان به توصیه پزشکان برای مراقبت ویژه به آسایشگاه سالمندان کهریزک منتقل شده است. در همین رابطه یکی از دستاندرکاران آسایشگاه کهریزک هم به «ایسنا» گفته که تاکنون تماسهای متعددی با این مرکز گرفته شده تا هم جویای حال رویگری باشند و هم به طریقی با دراختیار قرار دادن منزل یا پرستار به او کمک کنند. حتی صبح دیروز چند همکار و دوست رضا رویگری به ملاقات او در آسایشگاه رفتند و پرویز پرستویی هم در تماسی تصویری با رویگری صحبت کرده است. گویا پرویز پرستویی گفته که منزلی به همراه پرستار برای رضا رویگری فراهم میشود تا پس از بهبود شرایط جسمی و ترخیص از آسایشگاه در آنجا اقامت کند.
نجیب مایلهروی
دومین حاشیه دیروز هم مربوط به نجیب مایل هروی محقق عرفان و ادبیات فارسی بود که اتفاقا او هم مثل رضا رویگری هرازگاهی خبرساز میشود. این چهره برجسته متولد افغانستان است ولی از سال ۱۳۵۰ ساکن ایران شده و بیشتر عمر خود را به کار تحقیق در ایران گذرانده و با نهادهای مختلفی چون کتابخانه مجلس، بنیاد موقوفات محمود افشار و دائرهالمعارف بزرگ اسلامی همکاری داشته است. مدتها خبرهای ناخوشایندی از وضعیت جسمی و معیشتی او به گوش میرسید تا اینکه مشخص شد به تازگی به خانه سالمندان منتقل شده است. شهابالدین مایل هروی، فرزند این پژوهشگر افغانستانی زبان و ادبیات فارسی درباره وضعیت پدر خود به «ایسنا» گفت: ایشان افسردگی داشت که الحمدلله برطرف شده است اما الان به خاطر شرایط دیگری ۶ ماه است که دور از کتابخانه و کارهای علمیشان در یکی از مراکز نگهداری سالمندان در مشهد بستری هستند؛ در واقع چارهای نداشتیم و مجبور شدیم ایشان را در این سرای سالمندان در مشهد بگذاریم.
وی در ادامه با بیان اینکه حمایتی که از نجیب مایل هروی انجام میشد، ادامه پیدا نکرده و آنها مجبور به گرفتن این تصمیم شدهاند، گفت: چند تن از اهل قلم و استادان مشهد، صحبتهایی خلاف واقع داشتند که از استاد مایل در مشهد حمایت میشود؛ واقعیت این است که حدود سهسال و نیم شهرداری مشهد اجاره منزلی را که برای ایشان تهیه شده بود، میپرداخت و ایشان در مشهد مستقر بودند. پسر این چهره سرشناس فرهنگ گفت که شهرداری پرداخت این اجاره را قطع کرده و مجبور شدهاند نجیب مایل هروی را به خانه سالمندان منتقل کنند. شهاب الدین مایل هروی گفته: «نگذاشتهایم که در این ۶ ماه سر و صدا راه بیفتد زیرا دوستان از من گله میکنند و میگویند دنبال اهداف سیاسی هستی. من از حق و حقوق مردی صحبت میکنم که ماهانه ۵۰۰هزار تومان حقوق بازنشستگی برای ایشان تعیین شده است، آنقدر در بوق و کرنا کردند که بازنشستگی مایل هروی حل شد، اما با چقدر؟ با ۵۰۰هزار تومان!»
شهلا ناظریان
سومین ماجرای دیروز هم برمیگردد به حرفهای صریح خسرو خسروشاهی دوبلور باسابقه درباره مرحوم شهلا ناظریان که دوشنبه فوت کرد. این دوبلور پیشکسوت در گفتوگو با «ایسنا» درباره روزگار همکارش در این اواخر گفت: «خانم شهلا را از باشعورترین دوبلورها میدانم، ایشان واقعا گوینده خلاقی بودند که علاوه بر گویندگی، در سالهای اخیر کار مدیر دوبلاژی هم انجام میدادند و بسیار کارهای تمیزی هم تحویل دوبله دادهاند اما متاسفانه بر اثر عارضهای که برایشان پیش آمد، کنار رفتند و چند سال بود اصلا حتی ایشان از خانه خارج نمیشد و همین باعث دلشکستگیشان بود.» خسروشاهی همچنین خاطرنشان کرد: متاسفانه حتی یک دلجویی کوچک طی این سالها از ایشان نشد؛ در حالی که ایشان، زمانی از ستارههای دوبله بودند؛ ضمن اینکه گویندهای بود که در هر فیلمی هم صحبت نمیکرد؛ یعنی دنبال پول جمع کردن و ماشین و خانه جدید برای خودش نبود.»
این سه روایت روز گذشته در شبکههای اجتماعی بسیار مورد توجه کاربران قرار گرفت.