گلایههای تلخ محمدرضا حیاتی از صداوسیما
من الان مسافرت داخل ایران را هم بیش از یک سال است که نرفتهام و در کشور عزیزمان ایران و در تهران هستم؛ درحالحاضر در فضای مجازی مشغول به کار هستم. او درباره حضور در فضای مجازی افزود: همچنان به خاطر علاقهام به خبر، سعی میکنم اخبار مهم کشور و دنیا را در حد چند دقیقه برای مخاطبانم بخوانم. خودم خبرها را انتخاب و ویرایش میکنم و جوانانی هم هستند که کارهای فنیاش را انجام میدهند. حیاتی تاکید کرد: من همیشه علاقهمند به خبر هستم. این حرفهای است که من نه فقط بهعنوان یک شغل بلکه بهعنوان یک هنر به آن علاقهمند بودم و هنوز هم به آن علاقهمند هستم. طبعا کسانی که وارد این حرفه میشوند، عاشق این کار هستند و من هم عاشق امور فرهنگی و هنری بودم و دوست داشتم در این حرفه کار کنم. الان هم که چندماهی است از صداوسیما دور هستم، هنوز هم این کار را دوست دارم. گوینده پیشکسوت خبر با اشاره به تعدد رسانهها در عصر کنونی و مهیا بودن فضای کار خاطرنشان کرد: من توقع نداشتم وقتی بازنشسته شدم با من بهطرز ویژهای برخورد شود؛ اما طبعا کسی که علاقهمند به رسانه است اگر زمانی هم قرار است کنار رود، باید مقداری محترمانهتر برود. این روزها رسانه خیلی گسترده شده و فضای رسانه فقط مختص رسانه ملی نیست. یک زمانی تنها رادیو و تلویزیون بود. در دهه ۶۰ همه چشمها و گوشها به دو شبکه تلویزیون و یک شبکه رادیویی بود؛ شبکه یک و دو و شبکه رادیویی ایران. طبعا آن موقع بُرد چنین رسانهای خیلی بیشتر بود؛ الان با توجه به گستردگی رسانهها کار رسانهای سخت شده است و باید برنامهها جذابیت داشته باشند تا مردم ببینند.