۳۰ سال شنا نکردم که عکسم را نگیرند
ابوالفضل پورعرب از حاشیههای بازیگری میگوید
«سوپراستار و هالیوود شوخی است. واژه سلبریتی مضحک است و برای کسانی استفاده میشود که درست نیست. من سی سال شمال رفتم شنا نکردم که مبادا درحال شنا کردن کسی از من عکس بگیرد. خیلی چیزها به خیلی چیزها نمیخورد. همه فیلمهای ما فاخر است. هنرمندان هم همینگونه هستند. جایی رد میشدم، دیدم نوشتند «پورعرب» دستگیر شد با دستبند عکس گذاشته بودند که برای یک فیلم بود، به همین راحتی با یک تیتر آبروی هنرمند میرود. کسی به سمت بازیگران درجه دو و سه نمیرود. دولت باید به این افراد کمک کند. سندیکاها اصلا چگونه تشکیل میشود؟ چرا باید یک آدمی که چندین سال در سینما و تلویزیون کار کرده است چون سنش بالا رفته، کنار گذاشته شود؟ به نظر شما دیگر لبخندی وجود خواهد داشت؟
بازیگر به دنبال احترام و ادب است. جایزه «پیونگیانگ» من گم میشود و به من تحویل داده نشده خوب باید به چه کسی گفت؟ کسی که دستمزد بالا میگیرد مثل من قربانی میشود، قاعدتا من از خوب زندگی کردن بچهها خوشحال میشوم. یکسری شایعهها باعث افزایش دستمزد میشود. کاش این بالا رفتن دستمزدها باعث ساختن زندگی بازیگرها شود. بودجههای فیلمها از قبل تقسیم شده است؛ این سخت است نه دستمزد بازیگرها. ظهور و بروز بازیگرهای جدید زیاد نبوده آن چند نفر هم آنقدر اذیت میشوند که باعث از بین رفتن آنها میشود. بچهها باید یکسری ملاحظاتی در فضای مجازی داشته باشند.
وقتی کسی در ۲۵ سالگی استار میشود باید معلم داشته باشد تا به بیراهه نرود. دروغهای ما در دنیای مجازی است. من وقتی با شهاب حسینی کار میکردم، لذت میبردم از بازیگری. نوید محمدزاده وقتی بازی میکند، در واقع فکر میکند و بازی میکند و میتوان به او گفت باریکلا. اما کاش از این سرمایهها مراقبت کنیم. من این دو را سرمایه میدانم؛ ولی کاش بقیه هم قدر این افراد را بدانند. برخی از اینها برای فروش فقط استفاده میشوند. باید بنشینیم با هم صحبت کنیم. من از دهه ۷۰ وارد سینما شدم؛ ولی یک عکس از من در موزه سینما نیست. من تا کی سوار موتور شوم و بروم خواستگاری باید نسل جدید وارد شوند.»