تحلیل بازنمایی «شهر» در رمان‌های ایرانی

مهر : در نخستین نشست از سلسله نشست‌های «رمان و شهر» با عنوان «دگرگونی ذهنیت شهری در رمان» سید محسن حبیبی، استاد رشته شهر‌سازی دانشکده هنرهای زیبا شهر ایرانی را در داستان ایرانی مکانی پلشت و پلید معرفی کرد. او سخنان خود را با عنوان «خاطره،‌ گسیختگی و حیات شهری» ارائه داد و گفت: در خلال داستان‌های آغاز سده به‌رغم پلشتی، نوعی رویاشهر وجود داشت ولی امروزه از خلال انبوه داستان‌ها کابوس شهر مطرح می‌شود. در ابتدای قرن به امید و در پایان سده به ناامیدی می‌رسیم. حبیبی افزود: حتی در سال‌های دهه ۳۰ که دهه‌ شکست است، شهر با تلخی‌ها و خوشی‌ها جلو می‌آید؛ اما همچنان پلشتی‌های شهر ادامه پیدا می‌کند. او با مرور بازنمایی شهر در رمان‌های دهه ۲۰ تا ۹۰ و طرح این موضوع که هم اکنون به اواخر سده نزدیک می‌شویم به طرح یک پرسش پرداخت و گفت: حال باید پرسید آیا نگاه تلخ به شهر در این سال‌های پایانی قرن و پس از آن همچنان وجود خواهد داشت؟ پاسخ مثبت است و اسطوره شهر همچنان بر پلیدی و زشتی استوار است.