تشریح کیفیت داوری کتابهای شعر در جایزه شاملو
در این نشست همچنین، شهریار وقفیپور، از داوران مرحله اول این دوره، به جریانهای اصلی شعر مدرن براساس دیدگاههای شعر شاملو پرداخت و گفت: پروژه شعر مدرن دو رگه اصلی دارد که یکی مبتنی بر زیباشناسی مدرنیستی تلفیقی یا همان شعر ناب است؛ شعری که سعی دارد تمامی عناصر غیرضروری را حذف کند تا به شعر برسد. اما جریان مدرنیستی دیگر مبتنی بر ایجاد یک چهره شاعرانه است؛ شاعری که شعر مینویسد و در عین حال در اجتماع زندگی میکند؛ یعنی کسی که مدرنیسم را نه در سطح زیباشناختی، بلکه در تعامل خود با اجتماع و سنت ادبی و وضعیت سیاسی میبیند. داور مرحله نخست چهارمین دوره جایزه شعر شاملو افزود: مدرنیسم و سنتسازی با هم هستند و پیش از شکلگیری مدرنیته، نه معاصر داشتیم و نه گذشته و تاریخ. مدرنیته هردوی اینها را ایجاد کرد. بنابراین هر چیزی اگر بخواهد مدرن باشد باید سنت خود را نیز ایجاد کند. وقتی یک نهاد ادبی قرار است جایزهای بدهد باید سنت ادبی خود را در گذشته پیدا و عناصر آن را تقویت کند و امر مدرن را از دل آن بیرون بیاورد.
او تصریح کرد: جایزههای ادبی که در یکی دو دهه گذشته برگزار شدند اغلب با این توهم سروکار داشتند که ما میتوانیم یک اثر خوب داشته باشیم؛ جدا از اینکه چه دیدگاهی پشت انتخاب این اثر وجود دارد؛ مثلا یک کتاب از سوی چند جایزه انتخاب میشد درواقع نشان میداد که همه یکدست شدهاند و دیدگاهی وجود ندارد که بخواهد جدا از دیدگاه رسمی کتابی را انتخاب کند. اما جایزه شاملو سعی کرده است به این روند تن ندهد. بنابراین پیشاپیش اعلام میکند که به دنبال چه نوع شعری است و قرار است چگونه شعری را تبلیغ کند. درواقع میخواهد یک صورت فلکی درست کند که در آن و در میان تودهای که هیچ جهتی ندارد، جهت شعر نو را مشخص کند.
ارسال نظر