بازار دو نرخی محصولات شبکه نمایش خانگی

اما فیلم‌ها و سریال‌های جدید عرضه شده با قیمت ۱۰ هزار تومان در بازار علاوه ‌بر قیمت جدید، عنوان تازه‌ای را نیز روی بسته‌بندی‌های خود درج کرده‌اند؛ «ویژه تهران». این عنوان ویژه محصول ارائه شده در بازار استان‌های تهران و البرز است و ساکنان سایر شهرستان‌ها در سراسر کشور همین محصولات را با درج عنوان «ویژه شهرستان‌ها» و ۲ هزارتومان ارزان‌تر دریافت می‌کنند. بر این اساس فیلم سینمایی «لاتاری» که هفته گذشته نسخه خانگی ۱۰ هزارتومانی آن در فضای مجازی خبرساز شد، در شهرستان‌ها باقیمت ۸ هزار تومان عرضه شده‌است و سریال تازه «ممنوعه» نیز با همین فرمول در تهران و شهرستان با دو قیمت متفاوت روی بسته‌بندی به دست مخاطبان خود می‌رسد.

پخش‌کنندگان سریال‌های «بالش‌ها» و «ساخت ایران۲» نیز با همین فرمول قسمت‌های جدید خود را به جای ۶ هزارتومان در سراسر کشور، با قیمت‌های ۱۰ و ۸ هزارتومانی در تهران روانه بازار کرده‌اند. این تفاوت قیمت در عرضه یک محصول فرهنگی در تهران و شهرستان‌ها از آن جهت غیرمنتظره و عجیب به نظر می‌رسد که استدلال اصلی شرکت‌های فعال در شبکه نمایش خانگی برای افزایش ۴۰ درصدی قیمت‌ها در هفته گذشته، ناظر به افزایش مواد خام اولیه به‌جهت افزایش قیمت دلار بود و مشخص نیست چگونه فرمول تعیین قیمت عرضه محصول در تهران و شهرستان (که اصولا هزینه بالاتری برای شبکه توزیع آنها نسبت به عرضه محصول در پایتخت باید در نظر گرفت) به این دو نرخ متفاوت منتهی شده است.

محمدرضا عباسیان، رئیس تشکل صنفی فعالان نمایش خانگی درباره دلیل این تفاوت قیمت‌گذاری می‌گوید: این قیمت‌گذاری دوگانه پیش‌تر نیز در مقاطع کوتاهی در بازار سابقه داشته و به‌طور مشخص زمانی که قیمت محصولات به ۶ هزارتومان رسید، تا مدتی در شهرستان‌ها با همان قیمت سابق ۵ هزار تومان محصولات عرضه می‌شد. عباسیان اصلی‌ترین دلیل این تعیین نرخ دوگانه را تفاوت فراگیری بازار قاچاق در تهران و شهرستان می‌داند و می‌گوید: سرقت محصولات نمایش خانگی و کپی غیرمجاز در شهرستان‌ها بسیار بیشتر از تهران است و شوک قیمتی بیش از اندازه می‌تواند این شرایط را تشدید کند.

وی ادامه می‌دهد: شاید بازار تهران ۱۰ درصد جمعیت کشور را شامل شود، اما بالغ بر ۵۰ درصد فروش رسمی محصولات شبکه نمایش خانگی مربوط به تهران است. معنای این آمار این نیست که در شهرستان‌ها محصولات مخاطب ندارد و دیده نمی‌شود، بلکه بازار غیررسمی و کپی سهم بالاتری به نسبت عرضه رسمی دارد. عباسیان تاکید می‌کند: این سرقت و استفاده از محصولات بدون آنکه سودی به جیب صاحبان اثر برود جدی‌ترین تهدید بازار محصولات فرهنگی است که متاسفانه در نهادهای مسوول هم چندان مورد توجه نیست. ما در کشور ۲۵ میلیون خانواده داریم که در بدترین حالت اگر ۱۰ درصد آنها مخاطب شبکه نمایش خانگی باشند که حتما بسیار بیشتر هستند، یعنی ۵/ ۲ میلیون نسخه باید به‌صورت رسمی عرضه شود و اگر حداقل سود هر نسخه برای تولیدکننده‌ را ۲ هزار تومان هم در نظر بگیریم با یک رقم ۵ میلیارد تومانی مواجه می‌شویم که اگر به‌طور کامل به چرخه تولید محصول فرهنگی بازگردد با یک رقم بسیار کلان مواجه خواهیم شد که می‌تواند منجر به انقلاب در چرخه عرضه محصولات فرهنگی شود. عباسیان توضیح می‌دهد: قیمت ۱۰ هزارتومان در تهران قیمت واقعی‌تری است و باید قیمت عرضه در شهرستان‌ها هم به این عدد برسد. هرچند این قیمت هم محدود به شرایط امروز است و وقتی مواد اولیه مانند پلی‌کربنات و کاغذ اساسا در بازار وجود ندارد و کارخانه‌ها به آنها دسترسی ندارند، نه فقط در شبکه نمایش خانگی که در هر حوزه می‌توانید انتظار جهش دوباره قیمت‌ها را داشته باشید.