پیشنهاد کارشناسان درباره راههای خواندن آثار کسلکننده
به گزارش «ایبنا»، تفاوت زیادی میان یادداشتبرداری از یک کتاب و ویرایش آن وجود دارد؛ وقتی در حال ویرایش کتابی هستیم یا اثری از ما ویرایش میشود، هدف تغییر نوشته به نسخهای بهتر و تمیزتر است اما در زمان حاشیهنویسی سعی میکنیم، معنی کلمات را دریابیم و احساسشان کنیم. برای فهمیدن ارزش و درک نوشتههای یک نویسنده، باید زیر همه عبارتها خط بکشیم. حاشیهنویسی در کتب شعر نیز در انتقال روح شعر به ما کمک میکند. البته این به آن معنا نیست که همه رازهای نوشته بر خواننده آشکار میشود، اما ریتم داستان یا شعر قابلدرکتر میشود. اگر شروع به حاشیهنویسی کنید پس از مدتی به آن عادت میکنید و روش جدیدی به سبک کتابخوانیتان افزوده میشود و دیگر حتی یک مقاله را بدون مدادی در دست نخواهید خواند. علامتگذاری در کتاب عادت بسیاری از نویسندگان بزرگ و خوانندگان است. اگر سری به کتابفروشیهای آثار دستدوم بزنید و کتاب کهنهای بردارید، میبینید که در بخشهای مختلف یادداشتهایی نوشته شده یا بخشهای مهم و جذاب علامتگذاری شده است.
یادداشتهای کنار کتاب حس خوبی به همراه دارد و صمیمیتی جذاب را به دیگران منتقل میکند. اگر کتاب را به فردی دیگر هم قرض دهید دستنوشتهها را دنبال میکند و دوست دارد بخشی از مکالمه بین نویسنده و خواننده قبلی شود.جورج سانتایانا، فیلسوف مشهور اسپانیایی در جایی گفته: «گاهی خواندن پاورقی و دستنوشتههای موجود در یک کتاب از خواندن خود نوشته جالبتر است.» روش مطرح شده را امتحان کنید. حاشیه کتابهایی را که میخوانید پر از کلمات کنید. اجازه دهید ایدههایتان به روی کاغذ بیاید. از یاد نبرید که کلمات همیشه راهنمای خوبی هستند.
ارسال نظر