توجه کم مسوولان کشور به بخش معدن باعث شده که فقط بین ۵ تا ۱۰ درصد ذخایر سطحی کشور کشف و مورد بهره‌برداری قرار گیرد و ذخایر پنهان که هنوز در اول راه است. این ثروت عظیم هنوز جایگاه خود را در GDP کشور باز نکرده است. نکته قابل توجه این است که در آینده نه‌چندان دور با تکنولوژی‌های جدید و دنیای کم‌کربن، سوخت‌های فسیلی کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و به‌جای آن از انرژی تجدید‌پذیر استفاده خواهد شد.

برای استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر باید از فلزاتی همچون مس، نیکل، لیتیوم، منگنز، آلومینیوم و دیگر فلزات استفاده کرد و این موضوع هم‌اکنون با ورود خودروهای هیبریدی و الکتریکی در حال رخ دادن است.

پس کاندیداهای ریاست جمهوری از هم‌اکنون به این موضوع توجه خاص داشته باشند و مواد معدنی و تولید محصولات پایین‌دستی آن را در صنایع مختلف مد نظر داشته باشند. در دوره‌های قبل دیدیم که کاندیداهای ریاست جمهوری حتی عکس معدن روباز را نمی‌شناختند و جای تعجب بسیار داشت که دومین بخش بعد از نفت و گاز را نمی‌شناختند.

این نعمت بزرگی است که خداوند کشور ما را در جایگاهی قرار داده که منابع معدنی آن از نظر تنوع و ذخیره  جایگاه بالای جهانی را دارد و این ذخایر توانایی ایجاد خلق ثروت، اشتغال‌زایی، توسعه اقتصادی کشور، ایجاد ارزش افزوده در صنایع، جلوگیری از واردات مواد معدنی و ... را دارد.

متاسفانه تا‌کنون کاندیداهای محترم هیچ‌کدام به بخش معدن به خوبی نپرداخته‌اند و جملات اندکی در ارتباط با این حوزه بیان کردند. کشور عزیزمان نیاز به تغییرات دارد و یکی از نیازهای آن تغییر در بخش اقتصاد و پررنگ کردن نقش معدن در بخش اقتصاد کشور است. رویکرد معدن به‌جای نفت، در حال حاضر امکان‌پذیر نیست ولی با نظر مثبت رئیس جمهور آینده کشور، می‌توان به‌صورت پلکانی موادمعدنی جایگزین نفت شود تا بخش معدن بتواند نقش مهمی در GDP  کشور و ایجاد اشتغال در مناطق مختلف ایفا کند. بنابراین نیاز است که کاندیداهای محترم برنامه خود را در ارتباط با ذخایر معدنی و معادن کشور اعلام کنند و امیدواریم رئیس جمهور آینده در ابتدا وزارتخانه‌ای از بخش معدن و صنعت تشکیل دهد و در همین راستا از افراد نخبه و با‌تجربه کشور در هدایت وزارتخانه بهره ببرد.  از طرفی از بخش خصوصی در استراتژی‌های کشور و رفع نواقص قوانین استفاده بهینه داشته باشد و بخش خصوصی را یکی از بازوان توانمند خود بداند.

شایان ذکر است که نیاز جهان به فلزاتی همچون مس، طلا، لیتیوم، نیکل، کبالت و عناصر نادر خاکی روز‌به‌روز در حال افزایش است و تا سال ۲۰۵۰ برآوردهای جهانی نشان از تقاضای روز‌افزون این فلزات دارد، که دلیل مناسبی است برای نگاه متفاوت در این حوزه که کاندیداها باید به آن توجه کنند.

هرچه درآمد کشور و دولت افزایش یابد، تورم ناشی از چاپ پول کمتر و زندگی مردم بهتر خواهد شد و بعد از نفت رشد معدن و صنایع معدنی می‌تواند به  این روند کمک بسزایی کند.کشور ما با توجه به پتانسیل بالای خود در بخش معدن و قرار گرفتن در رتبه‌های بالاتر در جهان،  می‌تواند خود را به عنوان تولید‌کننده مواد معدنی معرفی کند و ارز‌آوری چشمگیری در این حوزه به‌دست آورد.

به لحاظ اشتغال‌زایی هر یک شغل در معدن می‌تواند بین ۲۰ تا ۲۵ شغل در صنایع پایین‌دستی به‌وجود بیاورد که در مشاغل دیگر چنین آماری وجود ندارد. از طرفی در معادن کوچک بین ۱۰ تا ۳۰ نفر و در معادن بزرگ بین ۱۰۰ تا چند هزار نفر اشتغال‌زایی صورت می‌گیرد و به‌خاطر توزیع معادن در کشور در تمام مناطق کشور این حوزه می‌تواند توسعه یابد. در آخر کاندیداهای محترم ریاست جمهوری باید توجه داشته باشند حوزه معدن هم آینده خوبی دارد، هم تاثیر مهمی در GDP کشور خواهد داشت و باعث رونق اقتصادی و اشتغال‌زایی خواهد شد.نگاه ویژه به معدن نگاه هوشمندانه به اقتصاد کشور است، به امید انتخاباتی خوب و آینده بهتر برای کشور عزیزمان و ملت خوب ایران.