به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت نیرو (پاون)، به‌تازگی پایگاه تخصصی«Canadian Water Network»، در گزارشی ضمن پرداختن به بحران آب در کشور‌‌‌های مختلف جهان به چالش‌‌‌های آبی کشور کانادا پرداخته و هشدار داده که دولتمردان کانادایی برای کاهش آسیب‌‌‌های برآمده از بحران آب باید ضمن الگوگیری از کشور‌‌‌های موفق، سیاست‌‌‌های مدیریتی جدیدی را در این حوزه در پیش بگیرند. همچنین آب زمینه‌‌‌ساز تشدید بحران‌های اجتماعی در کشور سوریه شد و عشایر کنیایی را با خسارت‌‌‌های جدی در نتیجه مرگ دام‌هایشان روبه‌رو کرد. استرالیایی‌‌‌ها نیز با بدترین خشکسالی چند قرن اخیر روبه‌رو شده‌اند. در ادامه این گزارش، به خشکسالی بی‌‌‌سابقه در جنوب فرانسه اشاره شده است که بحران جدی برای کشاورزان فرانسوی در سال‌های اخیر ایجاد کرده است.

در بخشی دیگر نیز به خشکسالی در ۸منطقه از بریتانیا و کشور هلند اشاره شده است که این دو کشور را نیز چه در بخش تامین آب شرب و چه در بخش تامین آب کشاورزی با مشکلات جدی روبه‌رو کرده است. در این گزارش با طرح مقدماتی بحران جهانی آب و اشاره به نمونه‌‌‌های یادشده در ادامه به بحران بزرگ آب در کشور کانادا پرداخته شده است که گفته می‌شود در صورت نداشتن ‌توجه جدی به آن می‌‌‌تواند در آینده نزدیک بسیاری از مناطق این کشور را تحت‌تاثیر قرار دهد. بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد در حالی که متوسط سرانه آب در جهان ۱۵۰لیتر در شبانه‌‌‌روز است، سرانه مصرف آب در کشور کانادا ۲۱۵لیتر است که این میزان تقریبا دوبرابر انگلیس و آلمان است. جدا از مصرف بی‌‌‌رویه آب در بخش شرب، در کشور کانادا در بخش‌‌‌های صنعت و کشاورزی نیز مصرف زیاد آب استمرار دارد و به صورت مشخص در سال ۲۰۱۹ میلادی کل مصرف آب صنعتی، تجاری و سازمانی این کشور به ۱۳۵۰میلیون مترمکعب رسیده بود.

براساس این گزارش، بدترین سطح خشکسالی کانادا مربوط به منطقه پریری کاناداست؛ جایی که در ۱۲۰سال گذشته حداقل پنج‌دوره خشکسالی شدید را تجربه کرده و دولت ناچار شده است به‌واسطه کمبود آب از صدور مجوز‌‌‌های جدید برداشت آب پرهیز کند. بررسی‌‌‌های بیشتر در مورد این منطقه نشان می‌دهد که به‌واسطه خشکسالی، میزان تولید محصولاتی مانند کلزا تا ۵۰‌درصد کاهش یافته است و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند استمرار این روند علاوه بر بخش کشاورزی می‌‌‌تواند سایر بخش‌‌‌ها مانند مناطق شهری را تحت‌تاثیر قرار دهد.

کارشناسان منابع آب کانادایی عقیده دارند متاثر از پدیده تغییر اقلیم و پیامد‌‌‌های جهانی آن، کشور کانادا نیز با بحران جدی در حوزه آب روبه‌رو خواهد شد که این اتفاق ضرورت ایجاد آمادگی حداکثری با هدف کاهش خسارت‌‌‌ها را نشان می‌دهد. در بخش دیگری از این گزارش نیز ضمن اشاره به ظرفیت‌‌‌های موجود در کانادا برای تولید محصولات کشاورزی پیش‌بینی شده است که به دنبال تشدید بحران آب در دیگر کشور‌‌‌های جهان این احتمال وجود دارد که میزان اتکا به ظرفیت‌‌‌های کانادا در تولید محصول کشاورزی تشدید شود که این اتفاق نیز با توجه به مشکلات آبی کانادا باعث می‌شود شرایط برای کانادایی‌‌‌ها در حوزه آب دشوارتر شود.

در همین خصوص، تایلر مک‌کان، مدیر یکی از موسسات مطالعاتی حوزه آب کانادا گفته است کانادایی‌‌‌ها برای اینکه چالش‌‌‌های بحران آب را در آینده کنترل کنند، باید سرمایه‌گذاری ویژه‌‌‌ای روی سیستم‌های نوین کشاورزی انجام داده و انعطاف‌‌‌پذیری خود را در برابر پدیده تغییر اقلیم افزایش دهند. دیگر متخصصان منابع آب کانادا نیز عقیده دارند که دولت این کشور باید ضمن جدی گرفتن پدیده تغییر اقلیم و نحوه مصرف آب در بخش کشاورزی، همچنین موضوع پساب و توسعه سیستم‌های تصفیه آب را در شهرداری‌‌‌ها و صنایع برای استفاده مجدد از آب جدی بگیرد.

به‌عنوان نمونه، آلن شاپیرو، مدیر یکی از پروژه‌‌‌های استارت‌آپی حوزه آب کانادا با تاکید بر ضرورت توجه ویژه دولت به مقوله پساب و استفاده مجدد از فاضلاب، همچنین بر ضرورت استفاده از فناوری‌‌‌های نوین در این حوزه تاکید کرده و گفته است با اینکه در کانادا فناوری‌‌‌های پیشرفته مدیریت منابع آب موجود است، اما تعرفه پایین آب و فقدان قانون و مقررات حمایتی اجازه فعالیت مطلوب شرکت‌های فناور را در حوزه مدیریت منابع آب نمی‌‌‌دهد. در بخش دیگری از این گزارش ضمن تاکید دوباره بر ضرورت آماده شدن کانادا برای یک دوره طولانی بحران آب و پیامد‌‌‌های ناشی از پدیده تغییر اقلیم همچنین بر موضوعاتی مانند لزوم برنامه‌‌‌ریزی برای افزایش تاب‌‌‌آوری ملی تاکید شده است.

همچنین در بخش انتهایی گزارش به نقل از متخصصان منابع آب آمده است که کانادایی‌‌‌ها برای حل چالش‌‌‌های آبی و برخورد منطقی با آنها باید از آلمانی‌‌‌ها الهام بگیرند؛ کشوری که دولتمردانش برای حل مشکلات آبی اقدام به تنظیم استراتژی ملی کرده‌‌‌ و در آن ۷۸اقدام مشخص را برای تحول اساسی در حوزه آب معین کرده‌اند که شامل اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از کمبود آب و جلوگیری از برنامه‌‌‌های متعارض در حوزه آب است.