نسخه کاهش تقاضای آب در بخش کشاورزی
در همین خصوص، سرپرست سابق وزارت جهاد کشاورزی، بازنگری در سیاستهای تولیدی و تجاری بخش کشاورزی برای کاهش مصرف آب را یک ضرورت میداند و بر ضرورت تغییر سیاستها، برنامهها وحمایتها تاکید میکند.
به گزارش اتاق تهران، عباس کشاورز با اشاره به وقوع عدمتعادل در آبهای زیرزمینی و سطحی و همچنین تغییرات اقلیمی که به بروز مشکلاتی در تامین آب در کشور منجر شده است، گفت: طی سالهای گذشته، در سطح کشور حدود ۱۳۰میلیارد مترمکعب بیشتر، از منابع آب زیرزمینی برداشت شده و این رفتار به عدمتعادل در این ذخایر و نیز مشکلات دیگری از جمله فرونشست منجر شده است. بنابراین باید در برداشت از این منابع صرفهجویی صورت گیرد.
وی افزود: دومین مساله این است که در این سالها، حقآبههای زیستمحیطی به تالابها، رودخانهها و دریاچههای داخلی به میزان کافی اختصاص نیافته و این بسترها نیز در معرض خشک شدن قرار گرفتهاند؛ چنانکه اکنون پدیده ریزگردها، محصول نادیده گرفتن این حقآبههاست. از طرفی، تغییر اقلیم هم به کمآبی در کشور دامن زده است. بنابراین، در آینده، آب کمتری برای کشاورزی وجود خواهد داشت و این بخش باید در جهت کاهش تقاضای آب حرکت کند. برای دستیابی به این هدف باید کلیه رفتارهای گذشته تغییر کند و در سیاست، برنامه، حمایت، تکنولوژی، سرمایه و تحقیقات تجدید نظر صورت گیرد.
کشاورز سپس به برخی راهکارها برای کاهش مصرف آب اشاره کرد و گفت: یکی از مهمترین اقدامات برای کاهش مصرف آب در این بخش، آن است که در تعداد محصولاتی که باید در داخل تولید شود، بازنگری شده یا کشت آنها در داخل محدود شود. برای مثال، سیاستها باید به سمت و سویی سوق پیدا کند که کشت برنج تنها در گیلان و مازندران صورت گیرد. در عین حال باید فصل کشت برخی محصولات تغییر کند. برای مثال، چغندر بهاره آب زیادی مصرف میکند و برای کاهش مصرف آب در این بخش باید، زمان کشت چغندر از تابستان به پاییز تغییر کند؛ در این صورت، مصرف آب کشت این محصول به یکسوم کاهش مییابد. همچنین لازم است، الگوی مصرف علوفه تغییر کند. علوفه کشور اکنون متکی به یونجه بوده و یونجه محصولی پرآببر است. بنابراین حتما باید محصولات علوفهای کمآببر به کشاورزان معرفی شود.
سرپرست سابق وزارت جهاد کشاورزی در ادامه، آبیاری میکرو و توسعه کشاورزی گلخانهای را از دیگر راهکارهای کاهش مصرف آب معرفی کرد و گفت: باید تولید محصولات سبزی، صیفی، جالیزی و حتی باغات به سوی کشت گلخانهای و تکنیکهای جدید کشت نظیر تولید روی پشتههای بلند هدایت شود. بنابراین بسته متنوع و شناختهشدهای از راهکارها وجود دارد و بررسیهای ما نشان میدهد که اجرای این سیاستها شدنی است. اما هرچه توجه به این مساله به تعویق بیفتد، اجرای راهکارها دشوارتر خواهد بود.