فعالان صنعت لوازم خانگی و البته مقامات دولتی، افزایش هزینه‌های تولید به دلیل افزایش چند برابری قیمت مواد اولیه و موانع تامین نیاز ارزی را از جمله دلایل کاهش میزان تولید لوازم خانگی (که تا حدود ۴۰ درصد برآورد ‌می‌شود) عنوان ‌می‌کنند. برای مثال تقاضای سالانه کالایی مانند یخچال و فریزر، یک میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه برآورد ‌می‌شود که برابر آمار وزارت صنعت، معدن و تجارت در سال ۱۳۹۷ حدود ۸۵۰ هزار دستگاه تولید شد. همچنین تقاضای سالانه ماشین لباسشویی۹۰۰ هزار دستگاه برآورد شده که در سال گذشته حدود ۵۶۰ هزار دستگاه تولید شده است. این در حالی است که واردات نیز در این سال ممنوع بوده و برابر آمار گمرک، ارزش واردات لوازم خانگی وقطعات و مواد اولیه از ۱۲۹۸ میلیون دلار در سال ۱۳۹۶ به ۲۱۵ میلیون دلار در سال ۱۳۹۷ کاهش یافته است. بنابراین ‌می‌توان چنین استنباط کرد که با کاهش تولید و اعمال ممنوعیت، عرصه جولان قاچاقچیان فراخ‌تر شده است. آن‌گونه که حمیدرضا غزنوی، سخنگوی انجمن صنفی تولیدکنندگان لوازم‌خانگی درباره وضعیت بازار لوازم خانگی توضیح می‌دهد با وجود خروج شرکت‌های مطرح خارجی لوازم خانگی از کشور به دلیل تحریم‌ها، جابه‌جایی مصرف از محصولات این شرکت‌ها به سمت محصولات ایرانی انجام نگرفت که یک دلیل اصلی آن، افزایش قاچاق است.  از سوی دیگر، حبیب‌الله انصاری، دبیرکل و رئیس ستاد برنامه‌ریزی و اجرایی انجمن صنایع لوازم خانگی ایران نیز با اشاره به اینکه قرار بود شناسه‌ای روی لوازم‌خانگی در مغازه‌ها الصاق شود که کالای قاچاق از کالای غیرقاچاق تمییز داده شود که هنوز اجرایی نشده است، می‌گوید: تولید لوازم خانگی با کاهش روبه‌رو شده و دلیل این کاهش قیمت تمام‌شده بالا و مصائب دسترسی به ارز برای تامین مواد اولیه است.

اخبار مرتبط