پیش‌نیازهای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی
تبعات ترخیص ماشین‌آلات خطوط تولید با ارز آزاد
معتقد هستیم نرخ ارز در کشور باید سیال باشد و دستوری نباشد. دولت باید آزادسازی نرخ ارز را به تناوب، نه یکباره انجام می‌داد؛ به‌طور نمونه در بخش گمرکات شاهد این مساله بودیم. چون در وضعیت کنونی بعضی از پروژه‌ها نیمه‌کاره مانده یا بسیاری از ماشین‌آلات خطوط تولید و بعضی از قطعاتی که برای امور تولیدی قرار است ترخیص شوند، در گمرکات مانده است. در حال حاضر ماشین‌آلات مجموعه ما به ارزش حدود ۲۰۰میلیون دلار در گمرکات مانده و ترخیص آنها با دلار ۲۶هزار تومانی در توان ما نیست. برای ترخیص این ماشین‌آلات باید ۸۰۰میلیارد تومان حقوق و عوارض گمرکی پرداخت کنیم که از عهده ما خارج است. از این رو دولت نباید عوارض گمرکی ماشین‌آلات خطوط تولید در پروژه‌های در حال ساخت و نیمه تمام را با نرخ ارز آزاد محاسبه کند. بنابراین اگر نرخ ارز سیال باشد، تمامی امور پس از چند ماه روی روال خود قرار می‌گیرد و ۱۶ میلیون از خانوارهای کشور که امروز توان خرید ندارند، با کارت‌های خانوار می‌توانند خرید خود را انجام دهند. حدود ۴میلیون خانوار با ارز آزاد می‌توانند به راحتی زندگی کنند، مشکلی هم برای دولت ایجاد نمی‌شود و اقتصاد مملکت می‌چرخد.
تصمیم‌گیری بدون مشورت با بخش خصوصی
از آنجا که مسوولان امر با بخش خصوصی صحبت و مذاکره نمی‌کنند و خود به تنهایی تصمیم می‌گیرند، بیشتر این تصمیمات، تصمیمات صحیح و درستی نیست. اینکه امروز خانوارها در حوزه تامین کالاهای اساسی و تغذیه خود دچار مشکل هستند که همین مساله منجر به نارضایتی و ناراحتی رهبر معظم شده است، ناشی از آن است که مسوولان امر تصمیمات ناآگاهانه گرفته‌اند و نتوانسته‌اند پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهند. بهتر این بود که درباره این مسائل از قبل با بخش خصوصی مذاکره می‌کردند که متاسفانه در این راستا اقدامی انجام ندادند. اگرچه حذف ارز ۴۲۰۰ توسط دولت جای تشکر دارد، اما دولت برای حل مشکل معیشت مردم باید با بخش خصوصی مشورت کند. امروز مشکل معیشت دغدغه جدی رهبری است و دولت باید با همکاری و همراهی بخش خصوصی برای حل مشکلات مرم چاره‌اندیشی کند.
