این در حالی است که بیش از ۹۰‌درصد تکنولوژی تولید فولاد ایران احیای مستقیم و وابسته به تامین برق و گاز است. به همین دلیل انرژی را باید ماده اولیه توسعه این صنعت تلقی کرد. با وجود چنین ظرفیت‌‌‌هایی در کنار پتانسیل‌‌‌های معدنی، تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در چشم‌‌‌انداز ۱۴۰۴ و همچنین تکمیل زنجیره ارزش در واحد‌‌‌های معدنی تدوین و به بخش معدن و صنایع معدنی کشور ابلاغ شد. بر اساس این تصمیم شرکت‌های معدنی نیز وارد عرصه فولادسازی شدند تا علاوه بر تحقق این چشم‌‌‌انداز، میزان ارزش افزوده خود را هم افزایش دهند.

اما در چند سال اخیر کمبود‌‌‌ها در حوزه انرژی دامن‌‌‌گیر فولادی‌‌‌ها شده است و روند توسعه را کمی کند کرده است. بسیاری از شرکت‌های معدنی و صنعتی و فولادی برای تامین نیاز خود وارد سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی و احداث نیروگاه شده‌‌‌اند تا بتوانند نیاز برقی خود را تامین کنند.

کمبود برق در تابستان و گاز در زمستان عملا صنعت فولاد را به صنعتی فصلی تبدیل کرده که حاشیه سود آن را تحت‌تاثیر قرار داده است.

در این میان شرکت معدنی و صنعتی گل‌‌‌گهر به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده کنسانتره و گندله کشور که سهمی بیش از ۳۰‌درصد در زنجیره تامین دارد، برای تحقق اهداف خود در حوزه تامین انرژی نیز سرمایه‌گذاری کرده است. یکی از اقدامات مهم این مجموعه در حوزه برق، بهره‌‌‌برداری از نیروگاه «گهران» با ظرفیت نامی ۱۸۳ مگاوات و اتصال به شبکه سراسری سنکرون است. درواقع این پروژه به زودی به شبکه سراسری متصل می‌شود که اقدامی مهم در راستای رفع ناترازی انرژی خواهد بود.

این پروژه در بلوک دوم مجتمع نیروگاهی گهران سیرجان در قالب قرارداد BOT به عهده شرکت‌های مدیریت انرژی امید تابان هور و گروه مپناست. درواقع گل‌‌‌گهر با همکاری شرکت گهرانرژی سیرجان که سهامدار اصلی آن گل‌‌‌گهر است می‌تواند یکی از بازو‌‌‌های اجرایی این مجموعه در تامین انرژی محسوب شود. زیرا این مجموعه علاوه بر تکمیل واحد بخار بلوک دوم مجتمع نیروگاهی گهران، پروژه‌‌‌های احداث ۶۰ مگاوات نیروگاه خورشیدی و بلوک سوم نیروگاه سیکل ترکیبی با ظرفیت ۵۴۶ مگاوات را در دستور کار خود قرار داده است. در واقع شرکت معدنی و صنعتی گل‌‌‌گهر در تلاش است تا بحران انرژی را مدیریت و آن را برطرف کند. استراتژی توسعه ۱۴۱۰ گل‌‌‌گهر نشان می‌دهد که این مجموعه توسعه‌‌‌ همه‌جانبه در تمامی بخش‌‌‌های دخیل در تولید را در دستور کار دارد تا به یکی از قطب‌‌‌های اصلی فولادی کشور تبدیل شود. یکی از محور‌‌‌های اصلی این استراتژی توسعه زیرساخت‌‌‌های انرژی است.

سهم انرژی در قیمت فولاد و روند افزایشی آن، در کنار محدودیت‌های تامین برق در تابستان و گاز در زمستان و بحران دائمی آب، تاکید دارد که باید در توسعه زیرساخت‌‌‌های انرژی بیش از پیش ورود داشت و مدیریت مصرف انرژی را جدی‌‌‌تر از گذشته دنبال کرد.