20d78d59-c60c-429f-9d72-627c65b15137+copy copy

در بیشتر کشورهای دنیا، فروش کالا اعم از لوازم‌خانگی و سایر اجناس، به شکل سنتی موجود در ایران نبوده و وسعت آن  به شکلی که ما در ایران مشاهده می‌کنیم نیست. جایی مطالعه کردم که ما 10برابر حد استاندارد در ایران خرده فروشی داریم. اگر شما به یک محله کوچک توجه کنید 3 تا 5 سوپرمارکت در آن پیدا خواهید کرد. این شکل کار و فعالیت باعث می‌شود همه کسانی که در بخش‌های مختلف سرمایه‌گذاری کرده و واحدهای صنفی را تشکیل داده‌اند دچار ضرر و زیان مالی شوند. در شرایط فعلی جامعه ایران چقدر تقاضا وجود دارد که این تعداد واحدهای صنفی ایجاد شده است؟

این موضوعی است که به خوبی در صنف فروش لوازم خانگی هم مشاهده می شود. شما به عنوان خریدار وارد یک مرکز فروش مدرن امروزی می‌شوید که در کنار تنوع کالاها، انواع و اقسام امکانات رفاهی مانند دسترسی آسان به پارکینگ، سرویس‌های بهداشتی، سبد محصولات متنوع کالایی و ... را مشاهده می‌کنید. این درحالی است که بازارهای سنتی در تهران فاقد این گونه امکانات هستند؛ بنابراین برای مشتری، سراها و شهرهای فروشگاهی جذاب می‌شوند. البته فروشگاه‌های مدرن امروزی در کنار امکانات رفاهی که دارند، سعی می‌کنند اجناس و کالاهای خود را با شرایط اقساطی در اختیار مشتری قرار دهند که این خود با توجه به کاهش قدرت خرید مصرف کننده ، مزیت بزرگی برای فروش محسوب می‌شود. بنابراین باید شرایطی ایجاد شود که بازار سنتی در کنار بازار مدرن به فعالیت خود ادامه دهد و دولت در بلند مدت با ارائه بسته‌های حمایتی به تولیدکننده، توزیع‌کننده که همان بازار است و همچنین به مصرف‌کننده، شرایطی را ایجاد کند که رکود بازارها کاهش داشته و رونق به تولید و فروش بازگردد.

یکی دیگر از موانع تولید، گران تمام شدن کالا در کشور است که مسائل نقدینگی ،گران بودن مواد اولیه، به درازا کشیدن و نحوه واگذاری ارز و تغییرات سریع قوانین و مقررات  از جمله عوامل موثر در آن است. اثر این اتفاق در طول ماه‌های آینده  روی تولید لوازم‌خانگی قابل مشاهده خواهد بود و به این ترتیب انتظار می‌رود شاهد کاهش تیراژ تولید باشیم. این هشدار پیش از این بارها داده شده و متاسفانه توجه مناسبی به آن نشده است. بنابراین اگر فکر اساسی برای خرید و جایگزینی مواد اولیه ارزان قیمت نشود بحران شکل خواهد گرفت. متاسفانه در پی این اتفاق با رکود در تولید مواجه خواهیم شد.

برخی از مشکلات و موانع تولید لوازم خانگی در کشور، روی صادرات نیز اثر گذار است. وقتی تولید داخل با این همه مشکل و تنگنا مواجه است ، بنابراین طبیعی است که میزان صادرات نیز کاهش داشته باشد. زیرساخت‌های تولید لوازم خانگی در کشور مدت‌هاست که نیازمند به روزرسانی است. از سوی دیگر و مهم‌تر اینکه ما تحت تحریم‌های شدید قرار داریم و همین دو عامل به تنهایی می‌توانند میزان صادرات را کاهش دهند. به این ترتیب تولیدکننده هم بازار داخلی را به دلیل رکود و کاهش قدرت خرید مصرف کننده از دست داده و هم بازارهای خارجی و صادرات خود را از دست رفته می بیند که طبیعتا با این شرایط تولید، توجیه اقتصادی خود را از دست خواهد داد.

از سوی دیگر برخی از کالاها و قطعات تولید لوازم‌خانگی ماه‌های طولانی است که در گمرک مانده و اجاز ترخیص پیدا نکرده‌اند این درحالی است که متاسفانه این‌گونه کالاها به سازمان اموال تملیکی تعلق می‌گیرد. این درحالی است که قاچاقچی در همین مدت بارها اجناس خود را وارد کشور کرده  و گناه این وارد کننده این بوده که خواسته به صورت قانونی و از طریق گمرک اقدام به وارد کردن کالای خود کند.

تمام این مسائل و مشکلات بارها از زبان تولیدکننده و تصمیم‌گیران صنعت لوازم خانگی و از طریق رسانه‌ها به گوش مسوولان دولتی رسیده است. در این خصوص وزارت صمت با نهایت حسن نیت کار خود را انجام داده و حمایت‌های لازم را از تولید داشته است. اما مشخص نیست در این میان گره کار کجاست که به نتیجه مطلوب نمی‌رسیم چرا که شاهد گشایش کار و روان‌تر شدن مسیر تولید نیستیم.