رئیس اتحادیه تولیدکنندگان مبلمان مطرح کرد
صادرات ۱۰۰میلیون دلاری مبلمان
ایران نیز جزو کشورهای صاحب صنعت است که به گفته رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان ایران، در بحث تولید با توجه به تغییر نرخ ارز و مشکلات در تامین مواد اولیه اصولا به سختی و با استهلاک بالایی انجام میشود. به نحوی که به عنوان مثال در حوزه تامین چوب تولیدکنندههای ما بسیار مشکل دارند که اصولا ناشی از نوسان قیمتهاست.
حسن احمدیان در خصوص شرایط تولید و صادرات مبلمان در کشور به «ایلنا» گفت: «با توجه به تغییر نرخ ارز و مشکلات در تامین مواد اولیه تولید به سختی و با استهلاک بالایی انجام میشود. با وجود این در مورد صادرات رشد داشتهایم و در ۹ماه اول سال بیش از ۱۰۰ میلیون دلار در حوزه صنعت مبلمان و چوب و مواد اولیه صادرات داریم. بازارهای صادراتی ما نیز اصولا کشورهای اطراف از جمله عراق، افغانستان، آذربایجان، تاجیکستان، عمان، قطر و... است. با وجود این در مسیر صادرات موانع بسیاری است که غالبا به مشکلات ارز و تحریم، مشکلات جابهجایی پول، روابط بین کشورها، تغییر قیمت تعرفهها و موارد اینچنینی مربوط میشود که همگی نوعی چالش و مانع برای صادرات محسوب میشود.»
وی در مورد استفاده از پتانسیلهای صادراتی صنعت مبلمان نیز گفت: «اصولا وقتی بحث صادرات پیش میآید باید توجه داشته باشیم که صادرات تنها یک خرید و فروش نیست بلکه یک فرآیند است و برای این فرآیند باید بسترها آماده باشد، مسائل تجاری باید مهیا باشد، ارتباط بین دو کشور باید مناسب باشد، همچنین قوانین گمرکی بین دو کشور باید راحت و روان باشد و مسائل بینالمللی نیز باید در نظر گرفته شود تا صادراتی رقم بخورد.»
احمدیان ادامه داد: «در ۹ماه سال ۱۴۰۱ بیش از۱۰۰ میلیون دلار صادرات در حوزه مبلمان، چوب و مواد اولیه داشتهایم که با فراهم شدن بسترها طی سالهای آینده میتوانیم این میزان را به ۵۰۰ میلیون دلار برسانیم. با وجود این در کلیه این موارد ما مشکل داریم و به نوعی دور زدن تحریم و یکسری ارتباطات داخلی سختی زیادی را برای تولیدکننده داخلی که در نهایت صادرات دارد به وجود میآورد. اصلیترین این سختیها هم میتواند بحث نرخ ارز باشد که نمیشود با برنامهریزی پیگیری کرد و تعهدات ارزی را عملیاتی کرد.»
وی گفت: «پتانسیل زیادی برای صادرات در این صنعت وجود دارد به طوری که با برنامهریزی طی چند سال آینده میتوان بالغ بر ۵۰۰ میلیون دلار صادرات انجام داد. البته به شرطی که توجه بیشتری شود و بسترها از جمله برگزار کردن نمایشگاهها، برگزاری دورههای آموزشی برای تولید و صادرات، حمایتهای دولت برای رفع موانع صادراتی کشورهای هدف و ایران و پیگیری تامین مواد اولیه توسط وزارت صمت، مهیا شود.»
این فعال صنعت مبلمان برخی چالشهای موجود را تشریح کرد و ادامه داد: «کماکان مشکلات در این حوزه هست؛ یعنی چه در تامین چوب و چه در تامین MDF مشکل داریم و قیمتها دائما بالا و پایین میشود و همچنین اختلاف قیمت یا نگرانی از ممنوعیت واردات و... مشکلزاست. بهخصوص اینکه طی چند ماه اخیر به سختی ارزهای تخصیصی را عملیاتی میکنند که به موقع جنس وارد کشور شود. با وجود این با ارتباط خوبی که بین تشکلها و مدیران وزارت صمت وجود دارد در مسیر حل این مسائل هستیم.»
احمدیان در مورد شرایط وارداتی این صنعت نیز گفت: «در صنعت مبلمان تا یک دهه قبل بیش از ۵۰۰ میلیون دلار واردات محصول نهایی داشتیم و الان نه تنها واردات به صفر رسیده بلکه بیش از ۱۰۰ میلیون دلار نیز صادرات این محصولات را داریم. با وجود این ما معتقدیم که در کل همه این مسائلی را که تولیدکننده با آنها درگیر است باید مدیریت کرد که هم نیاز داخل ۱۰۰درصد تامین میشود و هم محصولات صادراتی تولید میکنیم. همان طور که میدانید تا یک دهه قبل ما بالغ بر ۵۰۰ میلیون دلار واردات محصول نهایی داشتیم اما الان نزدیک به صفر شده است و از آن طرف بیش از ۱۰۰ میلیون دلار صادرات داریم. بنابراین اگر با همین ریلگذاری پیش برویم صنعت مبلمان هم در اشتغالزایی میتواند موفق باشد و هم صادرات توسعه یابد.»
وی در پایان به موضوع جایگاه صنعت مبلمان ایران در خاورمیانه پرداخت و گفت: «بر اساس تحقیقات میدانی که برای پیدا کردن کشورهای هدف انجام دادهایم در خاورمیانه و کشورهای اطراف بالغ بر ۴۰۰ میلیون نفر مصرفکننده هست که در این میان به شکل جدی به جز ایران کسی تولید مبلمان ندارد. بنابراین ایران تبدیل به هاب در این منطقه شده است. به علاوه اینکه صنعت مبلمان پتانسیل بالایی دارد که باید از این ظرفیت به درستی استفاده شود. در واقع طبق آمار وزارت صمت در بخش صنعتی بیش از ۸درصد اشتغال در صنعت مبلمان وجود دارد و بیش از ۸ میلیارد دلار گردش مالی در این صنعت وجود دارد. به همین دلیل شاهد هستیم که در بخش دستگاههای مربوط به این حوزه بسیار بهروز شدهایم و توسعه داشتهایم و همچنین از نظر مدل و تولید داخل بسیار رشد کردهایم و جای رشد بیشتر هم داریم. مساله مهم اینجاست که باید از این پتانسیل در راستای تامین داخل و پوشش دادن نیاز کشورهای اطراف به عنوان یک قطب اصلی استفاده کنیم.»