این مقام صنفی بیان کرد: در این زمینه باید ابتدا به تامین زیرساخت‌‌‌های موردنیاز به‌‌‌ویژه تامین آب، برق، گاز و جاده‌‌‌های دسترسی پرداخت.  قاسمی تصریح‌‌‌کرد: اگر سیاستگذاری مناسبی برای صادرات محصولات نهایی این بخش داشته باشیم، اشتغال‌زایی و ارزش‌‌‌افزوده بالاتری به‌‌‌دنبال خواهد داشت و ضمن ارزآوری برای کشور، از ظرفیت‌‌‌های خالی واحدها استفاده خواهد شد.  عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، عدم‌تامین زیرساخت‌‌‌ها را پاشنه آشیل تولید فولاد کشور برشمرد که می‌تواند دستیابی به هدف ۵۵ میلیون تنی فولاد در افق چشم‌‌‌انداز ۱۴۰۴ را با چالش همراه کند، اما گفت: در صورت تامین زیرساخت‌‌‌ها، سال آینده به راحتی به تولید ۳۵ میلیون تن فولاد خواهیم رسید.  قاسمی سرانه مصرف فولاد هر ایرانی را ۲۰۰ کیلوگرم برشمرد که نصف متوسط جهانی است و یادآور شد: رکود ساخت‌‌‌وسازها در سال‌های گذشته، دلیل این مساله بوده است.  وی در ادامه به محدودیت گاز و برق در واحدهای فولادی و نوردی اشاره و اظهار کرد: در این زمینه هرچند تابع شرایط کشور و تامین نیاز بخش‌خانگی به عنوان یک اولویت هستیم، اما می‌توان با برنامه‌‌‌هایی همچون نوبت‌‌‌بندی برای صنایع و شرکت‌ها، موجبات برنامه‌‌‌ریزی بهتر را برای مواجهه با این چالش فراهم کرد.  این مقام صنفی به ورود شرکت‌های بزرگ بخش معدن و صنایع معدنی به ساخت نیروگاه برای تامین برق اشاره کرد، اما گفت: این مهم برای شرکت‌های کوچک و متوسط فراهم نیست، ضمن اینکه موضوع تولید برق یک بحث تخصصی است و پیچیدگی‌‌‌های خاص خود را دارد.  قاسمی همچنین ورود برخی شرکت‌های خصوصی فولادی و نوردی به تامین آب موردنیاز از پساب را یادآور شد و گفت: به طور نمونه اکنون بزرگ‌ترین شرکت فولادساز بخش‌خصوصی کشور با خریداری پساب شهر بوئین‌‌‌زهرا، همه آب مورد نیاز خود را بدون فشار آوردن به سایر منابع سطحی و زیرزمینی تامین می‌کند.