در گفت‌وگوی معاون بازرگانی شرکت لطیف با «دنیای‌اقتصاد» مطرح شد
افزایش هزینه‌های سربار تولید
شرکت‌های تولیدکننده مواد سلولزی که وظیفه بزرگی در تامین این محصولات دارند، اثر مستقیمی بر بهداشت عمومی خواهند داشت. این شرکت‌ها با وجود همه مشکلات، سعی می‌کنند میزان و کیفیت محصولات خود را افزایش دهند که در این راستا تقاضای بر‌طرف شدن مشکلات را نیز دارند.
معاون بازرگانی و عضو موظف هیات‌مدیره شرکت محصولات کاغذی «لطیف» در خصوص جدیدترین اتفاق‌های این حوزه از صنعت سلولزی و همچنین طرح برخی از مشکلات با روزنامه «دنیای‌اقتصاد» گفت‌‌‌وگو کرده است.
محمد‌رضا عاشری ابتدا با تشریح شرایط و تولیدات این شرکت گفت: «شرکت محصولات کاغذی لطیف به عنوان اولین تولیدکننده رول‌های تیشو از طریق کاغذهای بازیافتی و باطله سفید‌رنگ اداری شناخته می‌شود. کاغذهای بازیافتی در یک فرآیند بازیافتی به رول تبدیل شده که مزیت آن، جلوگیری از قطع درختان و تهیه مواد کاغذی اقتصادی، ارزان و با صرفه است. این تیشوها ماده اولیه تولید دستمال کاغذی‌های اقتصادی و ارزان‌قیمت هستند. مزیت رقابتی شرکت همین قیمت ارزان تیشوی لطیف به نسبت دیگر تیشوهای تولیدی است و پایین بودن قیمت باعث بالا رفتن تقاضا برای دریافت و دسترسی به تیشوی شرکت لطیف شده است. این شرکت در سال ۱۳۷۲ تاسیس شد و ۱۰ سال بعد نیز تعمیرات اساسی در آن صورت گرفته است.»
وی ادامه داد: «در راستای شفافیت، این شرکت با نماد لطیف در بازار سهام عرضه شده و محصولات شرکت نیز با هدف شفافیت و جلوگیری از فروش سلیقه‌ای محصول به مشتریان، در بازار بورس‌کالا عرضه می‌شود.»
برخی از مردم و مصرف‌کنندگان از واژه مواد بازیافتی تصور دقیقی ندارند و معتقد هستند این مواد دارای ناخالصی‌هایی هستند که سلامت را به خطر می‌اندازند.
چرا توزیع از طریق بورس مناسب است؟
وی در ادامه به موضوع توزیع و قیمت‌گذاری کالا از طریق بورس اشاره کرد و گفت: «برگ برنده محصولات کاغذی لطیف قیمت پایین آن است. به این دلیل که ماده اولیه این شرکت که بازیافتی است ارزان‌تر از چوب خواهد بود و این مساله باعث شده قیمت نهایی محصول ما به گونه‌ای باشد که تیشوی ورجین با قیمتی بسیار بالاتر از قیمت تیشوی بازیافتی معامله شود. در نهایت این موضوع باعث شده که بازار محصولات کاغذی ایران با تقاضای بالاتری نسبت به سال‌های گذشته مواجه شود. در همین حال این تقاضای بالا شائبه‌هایی را در فروش محصول ایجاد کرده است. به همین دلیل ما ترجیح دادیم از بازار شفاف بورس‌کالا برای فروش و توزیع محصولات خود استفاده کنیم و تمام محصولات تولیدی شرکت را از این طریق به فروش برسانیم.»
معاون بازرگانی و عضو موظف هیات‌مدیره شرکت محصولات کاغذی لطیف در خصوص مزیت‌های توزیع از طریق بورس‌کالا نیز گفت: «فروش کالاهایی که تقاضا برای آنها بیشتر از عرضه است باعث می‌شود سیستم‌هایی که در شرکت‌ها کالا را به خریداران تخصیص می‌دهند زیر سوال باشند. برای از بین بردن این شائبه و تخصیص کاملا عادلانه و شفاف شدن معاملات مجبور هستیم از یکسری ساختارهای شفاف واسطه فروش استفاده کنیم. در این میان بورس‌کالا به عنوان بستری که بین تولیدکننده و خریدار نقش واسطه را ایفا می‌کند، شفافیت مناسبی در این شرایط به وجود آورده و شک و شبهه را بین خریداران از بین برده است. نکته دوم این موضوع این است که در فروش مستقیم باید قیمت‌گذاری سازمان حمایت از مصرف‌کننده را رعایت کنیم. بنابراین در فروش مستقیم هیچ‌گونه ایجاد رقابت و کشف قیمت وجود ندارد. این اتفاق بر اثر سازوکار عرضه و تقاضا انجام می‌شود و بورس‌کالا بهترین ساختار برای این عرضه شناخته می‌شود. جدای از کشف قیمت، در فروش بورس‌کالا بر اساس اطلاعیه عرضه شرکت مستندات تولیدکننده را دریافت می‌کند و از تخصیص کالا به واسطه‌ها جلوگیری می‌شود. به دفعات این موضوع مطرح شده که چرا خریداران محصولات لطیف در بازار به قیمت بالاتر می‌فروشند. همین موضوعی که برای خودرو پیش آمد و برخی از افراد در لاتاری سود‌های کلان دریافت می‌کردند ممکن بود برای شرکت ما هم پیش بیاید. یعنی سودی که باید به جیب یک شرکت دولتی که مالک آن ۴۰ میلیون بازنشسته هستند می‌رفت متاسفانه به جیب دلال‌ها می‌رفت. چون با قیمت دستوری توزیع رانت اتفاق می‌افتد. به این ترتیب شرکت لطیف با توزیع از طریق بورس‌کالا از این رانت جلوگیری کرد.»
نوسان‌های مخرب ارزی
معاون بازرگانی شرکت لطیف در انتها در مورد تخریب تولید بر اثر نوسان‌های ارزی نیز گفت: «نوسان‌های ارزی برای شرکت‌هایی مثل ما که قطعات مصرفی خارجی دارند بزرگ‌ترین مانع تولید خواهد بود. هزینه افزایش قطعات نسبت به سال‌های قبل تقریبا دو برابر شده است. از طرفی نوسان‌های ارزی به‌شدت هزینه‌های سربار کارخانه‌ها را افزایش می‌دهد و بالا رفتن این هزینه‌ها در حالی که قیمت‌گذاری هم دستوری است مزید بر علت شده و مانند قیچی صنعت را تکه تکه می‌کند. در این شرایط سرمایه‌گذار به این موضوع فکر می‌کند که چرا باید در بحث تولید حضور داشته باشد و بنابراین به سمت خرید اوراق می‌روند. وزارت صمت و بانک مرکزی باید به این نتیجه برسند که اگر می‌خواهند تولید را جذاب کنند باید حاشیه سود تولید را همیشه بالاتر از اوراق سرمایه‌گذاری مدنظر قرار دهند.»
