ریسک‌های بانکی تغییرات اقلیم
کمیته از طریق انتشار اصولی برای مدیریت موثر و نظارت بر ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم، به دنبال ترویج رویکردی مبتنی بر اصول است تا مدیریت ریسک و شیوه‌های نظارتی مرتبط با ریسک‌های مالی مربوط با اقلیم را بهبود دهد. این سند شامل ۱۸ اصل سطح بالا است. اصول ۱ تا ۱۲ رهنمودی درباره مدیریت موثر ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم برای بانک‌ها فراهم می‌کند، درحالی که اصول ۱۳ تا ۱۸ رهنمودی برای ناظران احتیاطی ارائه می‌کند. این اصول به‌دنبال دستیابی به توازن در بهبود دادن شیوه‌های مرتبط با مدیریت ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم و فراهم کردن مبنای قیاسی مشترک برای بانک‌ها و ناظران فعال به لحاظ بین‌المللی است.
راهبری شرکتی
اصل ۱: بانک‌ها باید فرآیندی سالم، برای درک و ارزیابی آثار بالقوه محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم بر کسب‌وکار و محیط فعالیت خود طراحی و اجراکنند. بانک‌ها باید ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم را که ممکن است در افق‌های زمانی مختلف رخ دهند مورد توجه قرار دهند و این ریسک‌ها را در راهبردهای کسب‌وکار کلی و چارچوب‌های مدیریت ریسک خود لحاظ کنند.
اصل ۲: هیات‌مدیره و مدیریت ارشد باید به‌طور شفاف مسوولیت‌های مربوط به اقلیم را به اعضا یا کمیته‌ها اختصاص دهند و نظارت موثری بر ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم اعمال کنند تا اطمینان حاصل شود که این ریسک‌ها به‌طور مناسب به عنوان بخشی از راهبرد کسب‌وکار و چارچوب مدیریت ریسک بانک در نظر گرفته می‌شوند. علاوه‌براین، هیات‌مدیره و مدیریت ارشد باید مسوولیت‌های مربوط به مدیریت ریسک مربوط به اقلیم را در سراسر ساختار سازمانی تعیین کنند.
اصل ۳: بانک‌ها باید سیاست‌ها، رویه‌ها و کنترل‌های مناسبی را اتخاذ کنند که در کل سازمان اجرا شود تا از مدیریت موثر ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم اطمینان حاصل شود.
چارچوب کنترل‌های داخلی
اصل ۴: بانک‌ها باید ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم را در چارچوب‌های کنترل داخلی خود در سه خط دفاعی لحاظ کنند تا از شناسایی، اندازه‌گیری و کاهش ریسک‌های مالی با اهمیت مربوط به اقلیم، به‌نحوی موثر، جامع و سلامت اطمینان حاصل کنند. کارکنان در نخستین خط دفاعی، باید آگاهی و درک کافی برای شناسایی ریسک‌های مالی بالقوه مربوط به اقلیم را هنگام پذیرش مشتری جدید، درخواست اعتبار و فرآیندهای بررسی اعتبار، نظارت مستمر و تعامل با مشتریان دارا باشند. دومین خط دفاعی، وظیفه ریسک، باید مسوولیت ارزیابی و نظارت بر ریسک مربوط به اقلیم را به‌طور مستقل از خط اول دفاعی بر عهده بگیرد. از جمله به چالش کشیدن ارزیابی اولیه انجام شده توسط خط اول دفاعی، در حالی که وظیفه تطبیق باید از پایبندی به قوانین و مقررات قابل اجرا اطمینان حاصل کند. سومین خط دفاعی، وظیفه حسابرسی داخلی، باید یک بررسی مستقل و اطمینان عینی از کیفیت و اثربخشی سیستم‌ها و کلیت چارچوب کنترل داخلی، خطوط اول و دوم دفاعی و چارچوب راهبری ریسک در پرتو تغییرات در روش‌شناسی، کسب‌وکار و نمایه ریسک و همچنین در کیفیت داده‌های اساسی فراهم کند.
کفایت سرمایه و نقدینگی
اصل ۵: بانک‌ها باید ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم را شناسایی و کمیت آن را اندازه‌گیری کنند و مواردی را که در افق‌های زمانی مربوط به عنوان بااهمیت ارزیابی شده، در فرآیندهای ارزیابی کفایت سرمایه و نقدینگی داخلی از جمله برنامه‌های آزمون بحران خود در صورت لزوم، مورد توجه قرار دهند. بانک‌ها باید ارزیابی کنند که آیا ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم می‌توانند منجر به خالص جریان‌های نقدی خروجی یا کاهش سپر نقدینگی آنها، در شرایط معمول و سناریوهای بحرانی شوند. همچنین بانک‌ها باید فرآیندهایی را طراحی کنند تا آثار منفی این ریسک‌ها بر قدرت بازپرداخت بدهی‌ها و وضعیت سرمایه را در فرآیند ارزیابی داخلی کفایت سرمایه خود لحاظ کنند.
فرآیند مدیریت ریسک
اصل ۶: بانک‌ها باید همه ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم که می‌توانند به‌میزان بااهمیتی شرایط مالی شامل منابع سرمایه و وضعیت نقدینگی آنها را ضعیف کنند، شناسایی، نظارت و مدیریت کنند. بانک‌ها باید اطمینان یابند که اشتهای ریسک و چارچوب‌های مدیریت ریسک آنها همه ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم که در معرض آن هستند از جمله ریسک‌های صنعت، بخش‌های اقتصادی و مناطق جغرافیایی را در نظر می‌گیرند و رویکردی قابل اتکا برای شناسایی، اندازه‌گیری، نظارت و مدیریت آن ریسک‌ها تعیین می‌کنند.
نظارت و گزارشگری مدیریت
اصل ۷: بانک‌ها باید اطمینان یابند که سیستم‌های گزارشگری داخلی آنها برای نظارت بر ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم توانمند هستند و اطلاعات به‌موقع تولید می‌کنند تا از تصمیم‌گیری موثر هیات‌مدیره و مدیریت ارشد اطمینان یابند. همچنین باید فرآیندهایی را طراحی کنند تا از صحت و قابلیت اتکای داده‌های تجمیع‌شده اطمینان یابند. بانک‌ها ممکن است سرمایه‌گذاری در زیرساخت داده و در صورت لزوم تقویت سیستم‌های موجود برای امکان‌پذیر ساختن شناسایی، گردآوری، پاکسازی و متمرکزکردن داده‌های موردنیاز برای ارزیابی ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم را مورد توجه قرار دهند.
مدیریت جامع ریسک اعتباری
اصل ۸: بانک‌ها باید اثر محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم بر نمایه‌های ریسک اعتباری خود را درک کنند و اطمینان یابند سیستم‌ها و فرآیندهای مدیریت ریسک اعتباری، ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم را در نظر می‌گیرند. برای نمونه بانک‌ها می‌توانند از نقشه‌های حرارتی به‌منظور ارزیابی و نظارت بر تمرکز آسیب‌پذیری در جغرافیاها و بخش‌های با ریسک مربوط به اقلیم بالاتر استفاده کنند.
مدیریت جامع ریسک‌های بازار، نقدینگی، عملیاتی و سایر
اصل ۹: بانک‌ها باید اثر محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم بر موقعیت‌های ریسک بازار از جمله ارزش ابزارهای مالی موجود در پرتفوی خود را درک کنند و اطمینان یابند که سیستم‌ها و فرآیندهای مدیریت ریسک بازار، ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم را مورد توجه قرار می‌دهند.
اصل ۱۰: بانک‌ها باید تاثیر محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم را بر نمایه ریسک نقدینگی خود از جمله خالص جریان‌های نقدی خروجی یا ارزش دارایی‌هایی که سپر نقدینگی آنها را شامل می‌شود، ارزیابی کنند و اطمینان یابند که سیستم‌ها و فرآیندهای مدیریت ریسک نقدینگی، ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم را مورد توجه قرار می‌دهند.
اصل ۱۱: بانک‌ها باید آثار محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم را بر ریسک عملیاتی خود درک کنند و اطمینان یابند که سیستم‌ها و فرآیندهای مدیریت ریسک، ریسک‌های بااهمیت مربوط به اقلیم را مورد توجه قرار می‌دهند. بانک‌ها باید آثار محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم بر عملیات خود و توانایی تداوم انجام عملیات حیاتی خود را ارزیابی کنند. از بانک‌ها انتظار می‌رود که چگونگی تاثیر محرک‌های ریسک فیزیکی بر تداوم کسب‌وکارشان را تحلیل کنند و هنگام توسعه برنامه‌های تداوم کسب‌وکار، ریسک‌های بااهمیت مربوط به اقلیم را در نظر بگیرند. بانک‌ها باید آثار محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم بر سایر ریسک‌ها، مانند ریسک راهبردی، شهرت، تطبیق با مقررات و ریسک بدهی را ارزیابی کنند و در موارد با اهمیت این ریسک‌ها را، به عنوان بخشی از فرآیندهای مدیریت ریسک و تدوین راهبرد خود در نظر بگیرند.
تحلیل سناریو
اصل ۱۲: در صورت لزوم، بانک‌ها باید از تحلیل سناریو استفاده کنند تا تاب‌آوری مدل‌ها و راهبردهای کسب‌وکار خود را در طیفی از گذرگاه‌های مربوط به اقلیم محتمل ارزیابی کنند و آثار محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم، بر نمایه ریسک کلی خود را تعیین کنند. این تحلیل‌ها باید ریسک‌های فیزیکی و انتقالی را به عنوان محرک ریسک اعتباری، بازار، عملیاتی و نقدینگی در طیفی از افق‌های زمانی مرتبط در نظر بگیرند. اهداف تجزیه و تحلیل سناریوی اقلیم، باید اهداف کلی مدیریت ریسک اقلیم بانک را منعکس کند که ازسوی هیات‌مدیره و مدیریت ارشد تعیین شده است که می‌تواند برای نمونه شامل بررسی آثار تغییر اقلیم و گذار به اقتصاد سبز بر راهبرد بانک و تاب‌آوری مدل کسب‌وکار آن، شناسایی عوامل ریسک مرتبط با اقلیم مربوط، اندازه‌گیری آسیب‌پذیری از ریسک‌های مربوط به اقلیم و برآورد آسیب‌پذیری و زیان‌های بالقوه، تشخیص داده‌ها و محدودیت‌های روش‌شناختی در مدیریت ریسک اقلیم، اطلاع‌رسانی کفایت چارچوب مدیریت ریسک بانک، از جمله گزینه‌های کاهش ریسک، باشد.
الزامات نظارتی و مقرراتی احتیاطی برای بانک‌ها
اصل ۱۳: ناظران باید تعیین کنند که گنجاندن ریسک‌های مالی مهم مربوط به اقلیم بانک‌ها در راهبردهای کسب‌وکار، راهبری شرکتی و چارچوب‌های کنترل داخلی، صحیح و جامع است. ناظران باید اثربخشی نظارت هیات‌مدیره و مدیریت ارشد بر ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم را ارزیابی کنند.
اصل ۱۴: ناظران باید تعیین کنند که آیا بانک‌ها می‌توانند همه ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم را به عنوان بخشی از ارزیابی خود از چارچوب‌های اشتهای ریسک و مدیریت ریسک، به میزان کافی شناسایی، نظارت و مدیریت کنند.
اصل ۱۵: ناظران باید تعیین کنند که بانک‌ها تا چه میزان اثر محرک‌های ریسک مربوط به اقلیم را روی نمایه ریسک خود به‌طور منظم شناسایی و ارزیابی می‌کنند و اطمینان یابند که ریسک‌های مالی بااهمیت مربوط به اقلیم به اندازه کافی در مدیریت ریسک اعتباری، بازار، نقدینگی، عملیاتی و انواع دیگر ریسک‌ها در نظر گرفته می‌شود.
ناظران باید تعیین کنند که در صورت لزوم، بانک‌ها تحلیل سناریوی اقلیم را اعمال می‌کنند.
مسوولیت‌ها، قدرت و وظایف ناظران
اصل ۱۶: در انجام ارزیابی‌های نظارتی بر مدیریت ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم بانک‌ها، ناظران باید طیفی از تکنیک‌ها و ابزارهای مناسب را استفاده کنند و اقدامات پیگیرانه کافی را در صورت همسو نبودن بااهمیت با انتظارات نظارتی اتخاذ کنند.
اصل ۱۷: ناظران باید اطمینان یابند که ظرفیت و منابع کافی برای ارزیابی مدیریت ریسک‌های مالی مربوط به اقلیم بانک‌ها به‌طور موثر را دارند.
اصل ۱۸: ناظران باید استفاده از تحلیل سناریوی ریسک مربوط به اقلیم را برای شناسایی عوامل ریسک مرتبط، اندازه آسیب‌پذیری پرتفوی، شناسایی شکاف‌های داده‌ها و اطلاع از کفایت رویکردهای مدیریت ریسک مورد توجه قرار دهند. همچنین ناظران ممکن است استفاده از آزمون بحران مربوط به اقلیم را برای ارزیابی وضعیت مالی یک موسسه تحت سناریوهای شدید اما محتمل مورد توجه قرار دهند. در صورت لزوم، ناظران باید افشای یافته‌های این استفاده‌ها را مورد توجه قرار دهند.
تغییرات اقلیمی واقعیتی است اجتناب‌ناپذیر که از یک طرف با توجه به تغییرات تدریجی آب‌وهوا، گرم شدن کره زمین، گسترش خشکسالی، سیل و آتش‌سوزی می‌تواند منجر به ریسک‌های فیزیکی برای بانک‌ها شود. از طرف دیگر گذار به اقتصاد سبز با تغییر فناوری، اولویت‌های مشتریان، مخارج سرمایه‌ای در زیرساخت‌ها می‌تواند بانک‌ها را با ریسک انتقال (دوره گذار) مواجه کند که به دلیل آثار بالقوه آن بر اقتصاد و شرایط مالی بانک‌ها نیازمند توجه جدی سیاستگذاران و ناظران بازار پول و سرمایه است.
