مشکل تا آنجاست که حتی وقتی از پیشران‌‌های اقتصادی در کمیسیون صنایع و معادن مجلس صحبت می‌شود، بحث تازه‌‌ای برای نمایندگان است؛ بنابراین به نظر می‌‌رسد که باید در استراتژی‌‌های صنعتی‌‌مان تجدیدنظر کرده و زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی آن را نیز فراهم کنیم. دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران با بیان اینکه موضوع پیشران‌‌ها تاکنون کمتر در محافل اقتصادی و کلان کشور مطرح شده، اما امروز حاکمیت احساس نیاز کرده و همراه بوده است، افزود: برنامه پنج‌ساله صنعتی در کشور وجود ندارد و حتی برنامه پنج‌‌ساله برای انتخاب صنایع مزیت‌‌دار نداریم؛ امروز در تدوین برنامه هفتم توسعه باید این مسائل را در نظر داشته باشیم.

وی با تاکید بر اینکه باید به سمت صنعتی شدن هرچه بیشتر در کشور حرکت کرد، ادامه داد: در این راه می‌توانیم از تجارب موفق کشورهایی همچون کره‌‌جنوبی، آلمان، ژاپن و حتی ترکیه استفاده کنیم؛ حمایت‌‌های ویژه در موضوع بهره بانکی و مالیات، جلوگیری از واردات کالاهای مشابه داخلی، کاهش تعرفه مواد اولیه مورد نیاز، جلوگیری از سرمایه‌‌گذاری مستقیم خارجی در صنایع پیشران و جلوگیری از بروز رقابت مخرب داخلی با محدودسازی صدور مجوزها، تنها بخشی از حمایت دولت‌های کشورهای یاد‌شده از شرکت‌‌های بزرگ و پیشران صنعتی است. غزنوی گفت: برخلاف نظر عده‌‌ای، توجه صرف به بنگاه‌های کوچک و متوسط هیچ‌وقت نمی‌تواند موجب تنومند شدن اقتصادمان شود و باید به سمت تولید انبوه برویم تا قیمت و کیفیت تولیدات‌‌مان منطقی شود.

در این راستا نیاز است تا شرکت‌‌های بخش خصوصی دارای پتانسیل و مزیت‌‌دار که توانایی مدیریت صنعتی را دارند انتخاب و حمایت شوند، زیرا در موضوع خطیری نظیر تحریم‌ها نیز شرکت‌‌های بزرگ قادر به کنترل مشکلات هستند نه شرکت‌‌های کوچک. دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران در ادامه تصریح‌‌کرد: اگر برجام شکل بگیرد یا خیر، در هر دو حال اینکه منابع ارزی کشور را صرف واردات کنیم خیانت و ظلم به همه نسل‌‌ها است. منابع ارزی باید صرف واردات ماشین‌‌آلات یا مواد اولیه‌‌ای که در کشور از آنها برخوردار نیستیم، شود.

غزنوی با بیان اینکه باید برای هر صنعت پیشران در کشور یک تصمیم خاص گرفته شود، یادآور شد: مطابق آمارها، ۳۰ درصد کل صادرات کشور را صادرات کالاهای خام و نیمه‌‌خام تشکیل می‌دهد که حدود ۳/ ۷ میلیارد دلار است. سهم صنعت از تسهیلات کمتر از ۴۰ درصد بود دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران در ادامه با بیان اینکه کمبود تسهیلات بانکی یکی از مشکلات اساسی پیشران‌‌ها است، اظهار کرد: در شرایط کنونی، وام و تسهیلات کمتری برای تامین سرمایه ثابت و سرمایه در گردش واحدها داده می‌شود. وی با تقسیم بانک‌های کشور به دو دسته گفت: دسته نخست بانک‌هایی هستند که زیان انباشته دارند، اما با وجود این به راحتی در حال کار کردن هستند و حتی سود بیشتری برای جذب سپرده‌های بیشتر مردم در نظر می‌گیرند.

دسته دوم بانک‌هایی هستند که می‌توانند تسهیلات ارائه کنند، اما قوانین موجود سبب شده تا به سمت تولید و ارائه تسهیلات به این بخش نروند. به گفته غزنوی، مطابق آمارها از ابتدای امسال تاکنون کمتر از ۴۰ درصد تسهیلات سهم صنعت در کشور از سوی بانک‌ها پرداخت شده است. وی تصریح کرد: تعداد بسیار زیادی برج‌ها و خانه‌های خالی متعلق به بانک‌ها در کشور وجود دارد که سال‌هاست خالی از سکنه هستند و استفاده‌‌ای نمی‌شوند و هرچند قانون برای مقابله با این رویکرد بانک‌ها وجود دارد، اما تاکنون اقدامی علیه آنها انجام نشده است. برخی آمارها حاکی از وجود یک میلیون و ۷۴۰ هزار واحد خالی در کشور است که بیش از ۹۰۰ هزار واحد آنها متعلق به اشخاص حقوقی به‌‌ویژه بانک‌ها‌ست.

دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران تاکید کرد: به‌طور قطع فروش این منابع به‌‌ویژه برج‌هایی که برخی بانک‌ها در مناطقی همچون الهیه، زعفرانیه و ... در تهران دارند، مشکلات تولیدی کشور را رفع خواهد کرد. البته اگر خواستیم منابعی برای بانک‌ها از طریق فروش املاکشان ایجاد کنیم، باید قانون سختگیرانه و نظارت جدی در این زمینه وجود داشته باشد. وی ارائه «وام سندیکایی» به معنای وامی که یک بانک داده و چند بانک در سود و همچنین ریسک آن سهیم می‌شوند را یکی از راهکارها برای کاهش مشکلات تامین تسهیلات مورد نیاز پیشران‌‌ها عنوان کرد.

اخبار مرتبط