خط فکری مدیران و مسوولان کشورها این است که در تمامی حوزه‌‌‌ها پیشرو باشند، کشور ما نیز این‌‌‌گونه است، و با درنظرگرفتن فضای فکری مدیران ما همیشه «اولین بودن» در خاورمیانه اهمیت خاصی داشته و ما را گاهی حتی از هدف اصلی دور‌تر نیز کرده است، اما اگر واقع‌‌‌گرایانه در مورد  معدنکاری دیجیتال صحبت کنیم، در می‌یابیم که ایران جزو کشورهای پیرو در این حوزه قرار می‌گیرد. با این دیدگاه در سطح استراتژیک، ۱۰ روند اصلی در فضای  معدنکاری امروز که شامل، مدل‌‌‌سازی‌‌‌های چند بندی، کلان‌‌‌داده، هوش مصنوعی، اتوماسیون، ذخیره‌‌‌سازی و پردازش ابری، بلاک‌چین که موضوع بسیار مهمی در ثبت محدوده‌‌‌های معدنی است ، تصویربرداری از راه دور، پردازش‌‌‌های برخط یا استفاده از تکنولوژی‌‌‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده از منظر پیرو بودن باید مورد بررسی قرار گیرد تا بتوانیم این فناوری‌‌‌ها را به‌‌‌خوبی بومی کنیم. یکی از خطراتی که در حوزه تکنولوژی، کشورهای پیرو را تهدید می‌کند ‌نگاه  نادرست به استفاده از آن تکنولوژی است. به‌‌‌عبارت‌‌‌دیگر صرف اینکه تکنولوژی قابل‌‌‌ پیاده‌سازی است و هزینه هنگفتی ندارد ممکن است تکنولوژی مورد نظر در حال حاضر کاربردی نباشد. انتخاب تکنولوژی مناسب در فضای پیرو بودن بسیار حائز اهمیت است. فاکتورهایی که می‌تواند این انتخاب را دقیق‌‌‌تر کند شامل، هزینه نیروی انسانی مناسب، انطباق تکنولوژی با محیط‌‌‌زیست، افزایش سرعت و بهره‌‌‌وری تکنولوژی موردنظر است. در نتیجه بسیاری از تکنولوژی‌‌‌ها در ساختار هزینه‌‌‌ای ایران در حال حاضر معنا ندارد، به طور مثال زمانی که حقوق یک معدنکار را در ایران و کانادا مقایسه می‌‌‌کنیم، متوجه می‌‌‌شویم بسیاری از تکنولوژی‌‌‌هایی که باعث حذف نیروی انسانی می‌شود در ایران کاربردی ندارد، زیرا نرخ بیکاری و قیمت نیروی انسانی متفاوت است، و در بسیاری از موارد، نیازی به حذف نیروی انسانی نیست، در نتیجه باید در سطح استراتژیک به این نقطه برسیم که کدام تکنولوژی برای ما اهمیت دارد، و بر اساس آن تصمیم‌گیری کنیم. در نگاه استراتژیک تکنولوژی‌‌‌هایی که به داخل کمک می‌کند و متناسب با مزیت‌‌‌های ایران هست باید در اولویت قرار بگیرند، مزیت‌‌‌های ایران در حال حاضر در بازار جهانی، تنوع ماده معدنی و نیروی انسانی باارزش است. در کل زنجیره  معدنکاری ایران بازیگر بزرگی در این حوزه نیست، در نتیجه باید  سراغ تکنولوژی‌‌‌هایی برویم که عدم‌شفافیت در فضای کسب و کار را کم کند، فساد اداری در مالکیت محدوده‌‌‌ها و قفل شدن محدوده‌‌‌ها را محدود کند و فضا را شفاف‌‌‌تر کند، در حوزه  معدنکاری در بخش استخراج فاکتورهای محیط‌‌‌زیست بسیار کلان و اقتصادی بلندمدت را در نظر بگیریم چرا که در استخراج، تجربه نشان داده که منافع کوتاه‌‌‌مدت اقتصادی منافع بلندمدت پروژه را با روش استخراج ما از بین برده و در فرآوری هم مباحث تکنولوژیکی و محیط‌زیستی حائز اهمیت است. پیشنهاد می‌شود هدف اصلی همایشی که در این زمینه برگزار می‌شود، ارزیابی دقیق بلوغ دیجیتال  معدنکاری در ایران از منظر، بالغ شدن باتوجه‌‌‌ به نیازهای داخل باشد، در فضای اقتصادی و تکنولوژیکی صنعتی مانند صنعت  معدنکاری استفاده کورکورانه از تکنولوژی لزوما منجر به بهبود عملکرد نخواهد شد. در نهایت الگوی مناسب برای دستیابی به این موضوع که کدام یک از این ۱۰ روند نیاز ضروری ما و منطبق با فضای کسب و کار معدنی ایران است، باید در دستور کار قرار گیرد. به طورکلی ایران در فضای نوآوری دیجیتال ماینینگ پیشرو نیست، بلکه پیرو است. در اکوسیستم نوآوری وقتی کشوری پیرو است باید اصول خاص جایگاه خودش را رعایت کند. متاسفانه بعضی از مسوولان بر این باور هستند که ما پیشرو هستیم و به اشتباه اصول پیشرو را برای جایگاه فعلی ما طراحی و پیاده‌سازی می‌کنند. بنابراین نوآوری به شکل اشتباهی در فضاهای کسب و کار شکل می‌گیرد.